Ik hield heel veel van m'n moeke, die nu al 10 jaar geleden overleden is
MOEKE GA NU MAAR
Stevig omklemde ik haar hand en keek haar medelijdend aan De blik in haar vermoeide ogen, vertelde me dat ze nog niet wou gaan Haar mond wilde me nog iets zeggen maar haar lippen werden stijf Ik voelde een verkrampte hand en de koude in haar lijf
Moeke, blijf bij mij ik kan je echt niet missen Lieve moe, vergeef het mij vergeef m'n foute dingen
Stevig omklemde ze m'n hand en ze keek me medelijdend aan Het gereutel op haar verkrampte tong vertelde me dat ze zou gaan Heel langzaam ebde het leven weg uit haar vermoeide lichaam In haar ooghoeken verscheen nog heel spontaan een laatste oprechte traan
Moeke ga nu maar Ik weet nu dat je mij hebt vergeven Lieve moe, bedankt nogmaals voor al het fijns door jou gegeven...
eugske
Reacties op bericht (1)
01-02-2007
Heel aangrijpend gedicht.
ook ik moet mijn moedertje missen ze was pas 66 jaar,
groetjes en vel succes met je blog,
zjeen 's gedichten
