 Reactie van Gerd P. (63) Westerlo
Mijn zoon Jelle kwam om het leven toen hij met de fiets op weg was naar school. Hij reed aan de juiste kant van de weg, in de juiste rijrichting, maar kwam terecht onder de lading glas (voor ramen) van een vrachtwagen.
Hij was net op de verkeerde plaats, op het verkeerde moment... Als...als...als...
Het gebeurde op vrijdag de dertiende!!! Jelle was 15 en is begraven op zijn 16e verjaardag.
Mijn rouwproces verliep héél moeilijk met hele diepe dalen en soms een beetje hoop. Telkens als ik dacht even over de rand van de diepe put te kunnen kijken, gebeurde er weer iets wat me een stap terug bracht in mijn rouwproces.xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />
De collega's op mijn werk (kleuterschool) en de directie hebben mij zéér goed opgevangen.
Ik heb ook hulp gekregen van slachtofferhulp en nadien heb ikzelf gezocht naar een rouwtherapeute waar ik heel veel aan gehad heb.
Dat was om het scherpste verdriet van de eerste 5 jaren wat te verzachten. Ik ben ook aangesloten bij OVOK en OVK (speciaal voor verongelukte kinderen).
Ik ga nog steeds naar de praatgroep niet meer zo frequent als vroeger.
Ik werk al 7 jaar niet meer en nu vind ik troost in de kleinkinderen en in de vriendschap met lotgenoten.
Mijn hobbys zijn fotografie en beeldbewerking. Ik heb een heel hechte band met de natuur en vind troost in het maken van mooie foto's, vooral van de zee . Ik heb sinds het ongeval ook een heel speciale band met het cijfer 13.
|
