Goede morgen, gisteravond een zeer mooie tekst gelezen over de liefde.
De liefde is de enige de eerste en de laatste werkelijkheid. Liefgehad worden en liefhebben - Ik geloof niet , dat het menselijk drama ooit ergens anders om draait. Geloven en liefhebben, dat is eigenlijk hetzelfde. Wie liefheeft, wie werkelijk in staat is met geheel zijn hart , en onvoorwaardelijk, lief te hebben die is eeuwig. Wie lief heeft, die heeft de Dood overwonnen. Dat staat trouwens ook geschreven "Want als iemand liefheeft, is hij in God en God in hem. God is liefde , ik zou het COGITO ERGO SUM. Ik denk dus ik ben. Het liefst willen vervangen door POSSUM AMARE, ERGO SUM. Ik kan liefhebben dus ik ben.
Ja, lieve mensen ik hou van lange wandelingen ik ben trouwens lid van wandel vereniging Aktivia . Die hebben als slagzin "stilstaan is achteruitgaan". Juist. Deze vereniging is een aanrader voor iedereen die graag wandelt, goed georganiseerd, ongevallenverzekering, men wandelt op eigen tempo en zover als men verkiest. De mensen die de wandelroutes uitstippelen weten meestal waar de mooie plekjes zijn, en soms kan men in domeinen wandelen die normaal voor het gewoon publiek gesloten zijn. Naar wekelijkse gewoonte stap ik rond de 20 km. Bewegen zegt mijn huisarts is het voornaamste, hijzelf heeft wel een serieus afdak boven zijne heiligheid en kroonjuwelen en hij rookt stiekem sigaartjes, weet ik van zijn poetsvrouw. Maar ja, luister naar mijn woorden, kijk niet naar mijn daden, dat ken ik al sinds mijn kinderjaren. Jong, van middelbaar tot gezegend er zijn verschillende soorten stappers. En niet alleen wat ouderdom betreft. Niet zo talrijk zijn de sportsnelwandelaars met volgens mij althans een onnatuurlijke lichaamshouding. Ze bewegen zich snel voort met kleine pasjes, zwieren de gebogen armen, met de vuisten op borsthoogte, de blik op oneindig ze zien niets of niemand , zoals honden die aan het copuleren zijn, kijken wel af en toe naar hun hartslag- annex chronometer. Bij sommigen zijn de billen toegeknepen, is het net of ze dringend naar het toilet moeten voor de grote boodschap en niet durven rennen, omwille van onprettige gevolgen. Vergeef me snelwandelaars 't is maar voor te lachen hoor! Dan hebben we de kilometervreters, meestal willen die zo snel mogelijk op de kortste tijd van A naar B. Opzij, opzij, opzij wij hebben ongelofelijke haast, ze wandelen net of ze achtervolgt worden nog sneller dan ons Belgisch leger in 1940. Ze nemen die slagzin "stilstaan is achteruitgaan" te letterlijk, durven nauwelijks halt houden. Spijtig genoeg stappen ze dan ook meestal met hun lichaam ver voorover gebogen. Als men bij aankomst vraagt: En ? Hoe was het parcours ? Prachtig , zeggen ze dan, maar meestal hebben ze enkel gras, kiezel, asfalt, modder, kaseistenen en bladeren gezien. 't Is maar voor te lachen hoor! Dan zijn er stappers die in groep wandelen, meestal van dezelfde wandelclub, en gewoonlijk zit daar iemand tussen die steeds luidruchtig het hoge woord voert en op alles commentaar heeft. Dan zijn er nog de verstrooide wandelaars, die zijn enkel met hun gedachten bezig, zien de pijltjes niet die ze moeten volgen en lopen verloren, gelukkig hebben die meestal een GSM bij om hulp te vragen. Ik behoor tot het soort stappers die wèl eens durven halt te houden voor al wat moois is: het uitzicht, de natuur, dieren, gebouwen, mooie meiden, euh ...mensen bedoel ik, kwestie van je hebt een beetje cultuur of je hebt het niet. 't Is maar voor te lachen hoor ! Tot de volgende keer
