Amigas y amigos, het wordt tijd om mijne imago wat op te frissen, want de laatste tijd ben ik hier een beetje uit de bol gegaan, waarvoor mijn excuses aan lezers die dat helemaal niet kunnen waarderen.
Ik ben gek als het me van pas komt beweerde Urtillo, de kunstschilder, maar voor mij is het meer dat ik graag de nar speel die de mensen wil doen lachen of toch proberen een glimlach op hun lippen te toveren. Want staat er trouwens niet in de bijbel " Die in de hemel woont, zal lachen " (Psalmvers 2:4 ) en we moeten ons toch een beetje oefenen nietwaar ?  Clown en engel hebben onderling een Gods welgevallige verstandhouding. (Henry Miller).
"In het rijks des  hemelen waar de engelen baarden dragen", en ik draag een baardje, ik dacht dat ook eens te hebben gelezen in de Bijbel, of was het in de Koran of de Talmoed of in Boeddha's wijsheden  ... ?  Maar ik denk dat ik dat zelf heb uitgevonden. Wishful thinking weet je wel, want ik drink te graag een " Gevallen engel "  ofte Duvel en eigenlijk lust ik niet zo graag rijstpap.
Toch merkwaardig als men naar Rembrandt's laatste zelfportret kijkt. Het laat ons een gebogen oude man zien, met voor hem een donkere gestalte :
de dood... Maar zie, Rembrandt lacht. Het enige zelfportret waarop Rembrand lacht is de laatste. Ook mijn lieve betreurde moeder stierf met een zalige glimlach op haar mond. Voor vele van onze medemensen is hun bestaan hier op aarde spijtig genoeg een hel, blijven oefenen met glimlach heb ik dan de neiging om te zeggen.
Ik begin hier verdorie te serieus aan het worden, waarschijnlijk veroorzaakt door dat Gregoriaans muziek op de radio, waar ik trouwens graag naar luister.
Gisteren wees wandelen, waarover later meer. Als afsluiter een mooi gedichtje van M.R ik heb niet kunnen achterhalen wie dat is maar het is verduveld mooi.

Met z'n twee

Trouw in 't samengaan
zij aan zij,
de één steekt de ander aan
in liefde ; die maakt vrij.

De één houdt anders
hand omvat.
De één schraagt d'ander
op 't smalle pad.

Geen vraagt de ander :
Wil je nog mee ?
Hoe heerlijk zo te wand'len,
met z'n twee.
...
Adios, lieve mensen, tot kijk.