Ineens was je daar,zo lief zo zacht. Je fonkelende oogjes grepen mijn aan. In het geniep kwam je even kijken. Je dacht...wat was dat nou ; al dat gerammel om die ene deur, even keek je om de deur.
En flop! iets schoot ineens mijn hart "een pijl? Het was iets warm's en fijn, iets die mijn hartje verwarmde met jou leuke snoet. Ik gooide mijn armen in de lucht. Nam je op,en knuffelde je zo hartstochtelijk, wij vonden het zo reuze-fijn,jij dankte mij met je natte snoet op mijn mond. En wij zworen voor altijd in het leven samen te blijven.
Getekend het vrouwke
Lekker knuffelen "snufsnuf"
Zeg die flits doe raar zunne "wafwaf"
Allemaal plaatjes van de Labrador Retriever's En dat zijn er een hoop.......
GESCHIEDENIS De moderne Labrador Retriever is niet afkomstig uit Labrador, Canada, maar uit Newfoundland voor de kust van Labrador. De voorloper van de Labrador, die beter bekend was als de Lesser Newfoundland, is verdwenen, maar niet nadat hij een grote invloed op de huidige Labrador heeft gehad. Niemand weet precies waar deze hond vandaan komt, of uit welke honden hij is ontstaan. Maar hij leefde zeker al in het begin van de 19e eeuw in deze streken. Hij werd gebruikt als apporteur, waarbij hij het ijskoude water in ging om vissers te helpen en vogels binnen te halen. Hij heeft een sterk, compact lichaam en een korte, vettige, waterafstotende vacht.
Vissers en handelaars namen de 'Labrador' mee naar Engeland, waar hij al snel populair werd als jachthond. Later in de eeuw liep het aantal in Engeland en Newfoundland, door een zware hondenbelasting en quarantainemaatregelen, terug. Voor hij definitief verdween, werd het ras gered door inkruising van verschillende andere retrievers. Om de eigenschappen van de Labrador niet verloren te laten gaan, werd een rasstandaard opgesteld en de praktijk van het door elkaar fokken van verschillende retrievers aan banden gelegd. Er werden rasverenigingen opgericht en sinds die tijd hadden Labrador Retrievers veel succes in veldwedstrijden en op shows.
Door de combinatie van gelijkmatig temperament, sterk lichaam en werklust is de Labrador een veelzijdig, populair ras. Hij werkt als speur-, therapie-, geleide- en sociale hond, maar zijn talent ligt ook op het vlak van gezelschapshond. Niet voor niets is hij enorm populair, ook bij kinderen.
IDEALE RASKENMERKEN Schofthoogte: reuen 56 tot 57 cm, teven 54 tot 56 cm.
Vacht en kleur: kort, dik, recht, hard. Zwart, geel (lichtcrème tot vosrood), lever- of chocoladekleurig.
Hoofd: brede schedel met een rechte snuit; middelgrote, zwarte of bruine ogen; niet grote, dicht langs het hoofd afhangende oren.
Staart: middellang, dik, vrolijk gedragen.
De Labrador Retriever
Over Mijn Hond Rocky
28-02-2007
Mijn hond
Mijn hond
Hij kijkt, hartveroverend en toegewijd ronde vriendelijke diamanten ogen nooit sent hij boozige signalen uit als ik, in een zeurderige regenbui niet bepaald charmant, welwillend ben hem laat staan, onzichtbaar gemaakt.
Hij onthaalt mij kwispelend loyaal zijn blik, eerlijke lieve fluisterwoordjes wees blijmoedig, zonnig, je hebt mij voor hem geen keuzes van belang voor hem een weet: IK HOU VAN JOU gans mijn leven ben ik jou trouw.
Zij, mijn allerliefste zielsbeste bazin ik praat met hem, mijn aanhalig hond hij begrijpt en legt ontroerend lief zijn hoofdje troostend op mijn schoot met glunderend glanzende pretoogjes hij kijkt, hartveroverend en toegewijd.
Ik kan veel leren van jou mijn lief, mijn woef jou leven, zomaar aan mij cadeau gegeven aan mij de eer met jou te mogen wonen hier dank je wel, mijn schat, mijn aanhankelijk dier.
Rocky kon zijn hartje ophalen,je had dat moeten zien. Springen gelijk een konijn in het rond in zand,ik kon hem bijna niet houden Toen hij de zee in de gaten kreeg was die niet te houden,en maar trekken aan de looplijn. ik durfde hem niet loslaten daar er teveel volk rondliep op strand en aan de zee met vele honden. Rocky is een reu en durf nogal eens uithalen naar andere reuen,dus hield hem aan de lijn,voor de veiligheid.ik had mijn rubbere laarzen aan dus ging effe mee in de zee,wat een vreugde was dat voor rocky,happen naar de zee-putjes graven en lopen achter de golven,het resulaat mijn jeansbroek was nat tot aan mijn knie.Maar rocky zo zien daar had ik het er voor over.na tijd kwamen we weer op de dijk en haalde ik mijn badhanddoek uit om rocky wat af te drogen,wat keken de mensen leuk naar hem,rocky trok veel bekijksel aan door hem te woelen door de handdoek was wel grappig,een jong kindje jubbelede het uit van lachen omdat rocky zo grappige deed. Erna vertrokken we bos op en zo een lange wandeling naar huis toe.Rocky zijn tong hangde tot bijna de grond toen we aan asiel kwamen van oostende blauw kruis,hij hoorde allerhand geblaf en keek even fierlijk op,tot ik bij de poort kwam van asiel,trok rocky me daarbij van weg.alsof hij dacht wat moeten wij hier.Dus deed ik zijn goesting we trokken verder naar huis.Thuis gekomen dronk rocky eerst wat water en ging dan liggen op zijn matras en viel in dromenland.Ik dronk een kop warme koffie en praate wat met mijn man en zo ging mijn daguitstapje ook snel voorbij.
Wij gingen vandaag eens tot het strand ( ik met Rocky ) op de bus op weg naar strand. Stap daar zo preutsmadammeke op de bus en neem plaats naast mij. Rocky hield zich kalm en flink en was blij en begon te kwispelen met zijn mooie otterstaart. Dus dat preutsmadammeke met hare dikke felle pelsjas aan,duw zo kortaf Rocky zijn staart weg en zeg daarbij ""met al dat haar hier!" ik natuurlijk daarop gereageerd,"madammeke als je niets kunt verdragen zet u dan ergens anders en laat mijn hond zijn staart met gerust" allemaal hoe en wel dus het was tijd om af te stappen,dus stond ik recht met de rocky aan de lijn naast me,hoor ik ineens dat madammeke weer klagen over hondenhaar, ik kon mijn echt niet inhouden; richte mij tot haar en zei " madammeke ze zijn niet allemaal gelijk u hoor wat denk jij wie je bent chichi-madam van niks. en stapte af van de bus die madam zat met haar mond vol tanden. ik verdedig mijn hond want tenslotte deed hij niks verkeerd,dat een hond al niet meer mag kwispelen met zijn staart is al ver gekomen,moest hij nog springen of ruiken of kwijlen tot daar,maar rocky hield zich echt goed een hond met goede opvoeding. en dat kon je echt niet zien in dat preutsmadammeke met haar bontjas aan op die bus.
Zoal je al kon zien ben ik een echte fan van de labrador retriever's. de hond die mijn hart veroverde de eerste maal is natuurlijk mijn eigen hond rocky. door met hem bezige te zijn begon mijn voorliefde voor deze rassoort te groeien, ongelooflijk wat je zich kan voorstellen wat ik allemaal zou willen aanschaffen over deze toffe hond. toch moest er een eind aan komen,want verzamelen van beeldtjes -foto's-prenten-poster's en noem maar op, kortom mijn huis zou ik omtoveren met alles over labrador's dat is een beetje van het goede dus begon ik hier maar een blogje over mijn geliefde rasssoort van de labrador mijn hond mij alles-En rocky mijn hond.
wee de dodende mensheid die niet met vrije natuur kan leven slechts een benepen bestaan leidt zonder naar behoud te streven
ons omringen levensvormen die ons dierbaar moeten zijn vogels, vissen, insecten, wormen van imposant groot tot onwezenlijk klein
gehecht slechts aan degenen waarin wij egocentrisch menen onszelf te moeten herkennen die zullen wij volop verwennen en koesteren tot zelfs na hun dood zij mogen slapen op schoot plaatsnemen aan onze voeten hen zullen wij voeden en groeten
interesse voor dieren is ver te zoeken hun aanwezigheid zo vanzelfsprekend we weten de namen uit films en boeken maar nauwelijks wat hun bestaan betekent
soms even een actie voor een bedreigde soort terwijl er voortdurend wordt uitgemoord de diversiteit van het leven op aarde zakt gestaag naar een noodlottige waarde
;)
allemaal hoe en wel dus het was tijd om af te stappen,dus stond ik recht met de rocky aan de lijn naast me,hoor ik ineens dat madammeke weer klagen over hondenhaar,
ik verdedig mijn hond want tenslotte deed hij niks verkeerd,dat een hond al niet meer mag kwispelen met zijn staart is al ver gekomen,moest hij nog springen of ruiken of kwijlen tot daar,maar rocky hield zich echt goed een hond met goede opvoeding.
en dat kon je echt niet zien in dat preutsmadammeke met haar bontjas aan op die bus.
