heb vandaag een hele grote bos rozen voor jou meegebracht en jah heb ook aan het zakje voeding voor is het vaasje gedacht want het is vandaag jouw verjaardag maar de tranen lopen over mijn wangen en op mijn gezicht is geen plek voor een lach terwijl ik verdrietig naar jou laatste rustplaats staar denk ik verdomme je zal vandaag nog maar zijn geworden 56 jaar
Lieve mam met tranen en zonder een lach wens ik jou toch daar boven in het land der engelen een fijne verjaardag
was even in de natuur aan het wandelen gegaan totdat ik ineens in een weiland een heel mooi bosje bloemen zag staan dacht die neem ik mooi mee afgeschermd door een klein hekje dus daar klauterde ik zo overheen
had de bloempjes geplukt en wilde net snel trug gaan kwam me er toch eens een grote waakhond aan grommen, blaffen en greep me bij mijn broek ik maar roepen jij bent zo braaf ohh je bent zo zoet
eindelijk liet hij me toen los ik maar rennen met in mijn hand nog steeds die mooie bos
heb ze nu in een vaasje met water op mijn tafel staan moet er nu om lachen maar had ook helemaal mis kunnen gaan…..
Lopend in het donker langs een stromende rivier, de maan vol aan de hemel, duizenden sterren in het vizier. We gaan een weggetje in tussen de bomen, het is heel donker om ons heen, we horen de rivier in de verte nog stromen, we zijn hier helemaal alleen. Dan zien we ineens piepkleine lichtjes die twinkelen heel snel aan en uit. Ze lijken op de sterren aan de hemel en dansen heen en weer zonder geluid. Het zijn vuurvliegjes die we zien vliegen, wat is dat een magisch gezicht! Een beestje dat kan vliegen in het donker, omdat het bij zich draagt een eigen licht. Het lijkt of we ons in een sprookje bevinden, wie weet komt er nog meer magie op ons pad. We raken steeds meer opgewonden, we hebben het vast nog lang niet gehad. En ja, we kijken omhoog en wat zien we? Een unieke verduistering van de maan, die veroorzaakt een nog diepere duisternis, waardoor we nog veel meer vuurvliegjes zien gaan. We blijven genieten van deze nacht, liggend op het mos zo heerlijk zacht. En luisterend naar de stromende rivier, die ons heeft geleid naar dit zeldzame vertier!
Kanker, een ziekte met pijn. Het maakt je leven klein. Mensen die er dood aan gaan, waar jij vervolgens bij moet staan. Je leven stort in, Kanker krijgt zijn zin. Je bent alleen, jou gedachten, met niemand om je heen. Je leven is in 1 klap niks meer, en dat doet diep van binnen zeer.
Ik hoop dat de pillen help bij mijn lieve zusje. Ze heeft veel pijn. Zusje ik hou van jou
Ik ben Nancy standaert , en gebruik soms ook wel de schuilnaam Standaert .
Ik ben een vrouw en woon in Lokeren (België ) en mijn beroep is Poetsen .
Ik ben geboren op 16/02/1966 en ben nu dus 58 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Wicca,blogje .
Ik ben Nancy standaert , en gebruik soms ook wel de schuilnaam Standaert .
