Ik ben alien in space, en gebruik soms ook wel de schuilnaam zotspook.
Ik ben een vrouw en woon in in het spokenkot (spokenland) en mijn beroep is zorgkundige.
Ik ben geboren op 14/03/1952 en ben nu dus 72 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: tuinieren, turnen, dansen, fietsen, reizen en uitstappen maken, Barbie- en Bratzpoppen verzamelen, mazen, haken en breien..
M'n andere grote hobby is de Russische Tsaren verzamelen, en vooral de laatste tsaar met z'n familie boeien mij enorm.
Rondom dit huis lagen vele velden vooral langs achter, langs het achtergebouw. Een veld werd gebruikt voor aardappelen en bieten voor de koeien, de andere velden daar werd vooral koren, tarwe en haver op gezaaid. In de zomer werd dit dan geoogst en wij waren als kind natuurlijk van de partij, want het geoogste koren en rogge werden in strobundels gebonden en dan te drogen gezet in hutjes, rond en in de hutjes konden we dan verstoppertje spelen. En ook werd er een fantasie auto gemaakt voor de broers want die moesten auto rijden. Op zij van het huis waar nu de garage met de autos te zien is waren er prachtige klimrozen bevestigd en daar lag dan de moestuin, en daarvoor lag de boementuin. Daar stonden prachtige lupines, gladiolen, rozen, magrieten, enz... en vanboven aan de gevel was er een zoldervensterke. Een 10 meter vanaf de paardestal was er een grote voorraadschuur, maar ja die is ook afgebroken net zoals het achtergebouwtje. Daar werd het gedorste stro in bewaard. Daar legde de hennen hun lekkere eieren. Eén plaats aan de kant van het hoevetje lag dan het stro in deze schuur we noemden hem de schob. In het midden ervan lag niks maar aan het plafond kwamen elk jaar een paar huismussen hun nestje maken, en dan moesten we steeds zien hoe die mussen hun takjes aanbrachten en na een tijdje broeden kwamen er al schreeuwende en hongerige jongen te voorschijn, dat was een echt spektakel. En op de hoek was er een houtplaats met een zaag en veel hout voor de stoof. Daar heb ik vele paaseikes geraapt met Pasen hahahahaha. Langs deze schuur stond er een perzikeboom met heerlijke peziken, erachter was een pruimeboom met van die goeie blauwe ovalen pruimen waar we dan de diarree van kregen, ook van die zure pruimen waren er van die ronde blauwe, en ernaast stond die fameuze pereboom daar klom m'n broer elke woensdagmiddag in om naar de tv antenne kijken van de buren om te zien of Ripcord of zoiets al bezig was, in z'n kinderlijke fantasie kwamen dan die mannekes van de tv op de antenne hahahaha. En achter dit alles stonden heerlijke appelkes, o wat heb ik hier heerlijk in het geniep appelkes gegeten, van die rode met sterretjes op die waren lekker en smaken als dat deed ongeluvelijk. Jammer dat ze nu nergens meer te vinden zijn. Op die plaats staan er vele huizen de hoek van de Kruisstraat en de Hoksentstraat ,ook op de plaats waar eens de wasdraad was achter de boomgaard, want in de boomgaard daar liepen goeie hennen rond die hadden plaats om daar rond te krossen en te liggen slapen en te kakelen. Voor het huis lagen er verschillende weides. In de zomer waren de koeien hier aan het grazen en achter de weide lag de hooiweide waar in de zomer er heerlijk gehooid werd en die geur is nog steeds heel goed, als er hier in het dorp hooi ligt moet ik hier nog steeds ekstra langs rijden om die heerlijke geur op te snuiven. Aan de rand van die hooiweide waren twee vennen of drinkplaatsen voor de koeien, hier zwommen stekelbaarsjes in, dikkopjes, waterspinnen, schrijverkes, watertorren, salamanders, kikkers en padden sprongen in de weide. Hier heb ik dikwijls in het hooi gelegen en naar de blauwe lucht en wolken gekeken en ook heerlijk gespeeld met m'n broers en zus en de buurtkinderen, wat waren er dat velen in die tijd. Er stond daar tegenover ook een oud kapelleke waar rondom 1 mei papieren roosjes werden gemaakt om te versieren, en het werd dan ook mooi geschildert en er waren vergeet mij nietjes geplant en nog magrieten, en we speelden hier ook vaak verstoppertje , en bij dit kapelleke stond er een oude waterput waar de melkkannen in bewaard werden tot die s'anderendaags werden opgehaald om naar de melkerij te rijden. Ook kregen de koeien hier hun drinken van. Tot op heden zijn de weilanden en het kapelleke niet verandert zo als je ziet op de fotos, het kapelleke wordt onderhouden door de heemkundige kring, en het is een mooi erfstuk geworden. Achter het boerderijke zelf om naar buiten te gaan was er een afdakske met een terrasje. Hier was het in de zomer heerlijk om te zitten, en er was ook een zware schuurdeur achter, daar heb ik is ne keer onder gelegen, ik zat daar natuurlijk te spelen en ineens pataaf daar lag de deur op mij en verschoten als ik toen gedaan heb puuuuuuuuuuuuuffffff soms moet ik er nog aan denken. Zo dit was het dan , het huis uit m'n kinderjaren, ik zal het nooit vergeten hoe we hier hebben geleefd, het had mooie kanten en ook nadelige kanten, het was er heel rustig en heel weinig verkeer, heel weinig huizen, en verschillende boeren rondom dit hoevetje. In de straat lag er maar in die tijd 1 huis, en er achter liep in die tijd ook nog een stoomboemeltrein rond 4 uur was hij paraat. Nu zou ik daar misschiens niet meer kunnen wennen aan dat huis uit m'n kindertijd, het heeft al voor vanalles en nog wat gedient in de jaren heen, en het is meegegaan met z'n tijd, er zijn vele huizen bijgekomen, op de velden en in de boomgaard, van de heerlijke appeltjes, mensen die er wonen vergeet niet dat er voor jullie hier van die heerlijke rode appeltjes groeiden met witte sterretjes en het huis heeft een lang leven achter de rug en het heeft mooie herinneringen nagelaten, hopelijk hebben jullie hier ook een mooie tijd zo eenzaam en alleen en ver van het dorp verwijdert daar in het verre Hoksent.
Dit is het huis uit m'n kinderjaren, wat is het oud geworden, hier heb ik m'n eerste stapkes geleerd, eerste paaseikes geraapt, eerste woordjes leren zeggen, m'n grote liefde voor poppen gekregen, heerlijk gespeeld in het zand, m'n gedichtje van Guido Gezelle geleerd het kruiske,m'n eerste haaksteek geleerd asook m'n eerste breiwerk en naaiwerk gedaan. m'n eerste woordjes en sommekes geleerd.En vele herinneringen bewaard. Het was een leuk klein Kempisch boerderijke met een woonhuis met twee ramen en een deur, een stal, een schuur en een paardestal aan. De oude haag van het bloementuintje staat er nog voor, enfin een stuk ervan. Er was vroeger een deur met een dorpel aan, er lag een betegelde vloer in zwarte en witte vierkante tegels. Het woonhuis had vier kamers twee kleine vanachter en twee grotere. De twee kleinere waren voor ons de kinderen, en de grote voor de ouders. De grootste kamer diende als leefruimte, salon, speelruimte, wasruimte, keuken, badkamer enz....; erachter lag een klein gangske met een trap naar de kelder, eentje naar de opkelder (een soort bergruimte ) en de zolder. langs het woonhuis was er een stal, waar in de winter twee koeien stonden en soms een klein kalfje. In de zomer gingen de koeien buiten in de weides. Ook s'nachts bleven ze dan buiten. Dan werd de stal ontsmet met ongebluste kalk en proper gemaakt en er kwam heerlijk fijne zand binnen, dan werd alle speelgoed naar de stal verhuisd en verbleef het daar voor twee maanden vooral onder de grote vakantie. Wat hebben wij hier heerlijk gespeeld en zandkoeken gebakken hihihihi, hier kwamen de zwaluwen in de zomer hun nestjes bouwen en we hoorde de jongen kwieteren daarboven in de nest. Naast de stal was er een grote schuur. Hier stond de auto en de fietsen, alsook werd hier het hooi bewaard voor de koeien. Vanachter stond er een wanmolen. Ook zoiets voor het graan te wannen. Dan had je nog een paardestal, maar een paard stond er niet in, wel vele hennen die overal hun nesten hadden om lekkere eitjes in te leggen. Achter het huis stond een achterbouw, nu is er niks meer van te zien. Eerst was er een bakhuis, hier onder de oven was een bewaarplaats voor aardappelen, en daar stond ook het tuingereedschap. Ernaast was er een waskot met een varkenskot, hier stond nog zo'n ouderwets wasmachine met zo'n grote ton om water in te doen en een vleugel in het midden. Met vanonder iets om het warm te stoken. In het varkenskot zaten twee lelijke varkens die dikwijls buiten in de modder lagen. Daarnaast was ook nog het sekreet. Achter het achterhuis stond nog een kerseboom met zure kersen. en naast dit waren er St. jansbessen en kruisbessen die smaakte heerlijk hoor, en daarnaast stond nog zo'n put om water uit te halen, want er was daar geen waterleiding.
Rondom dit huis lagen vele velden vooral langs achter, langs het achtergebouw. Een veld werd gebruikt voor aardappelen en bieten voor de koeien, de andere velden daar werd vooral koren, tarwe en haver op gezaaid. In de zomer werd dit dan geoogst en wij waren als kind natuurlijk van de partij, want het geoogste koren en rogge werden in strobundels gebonden en dan te drogen gezet in hutjes, rond en in de hutjes konden we dan verstoppertje spelen. En ook werd er een fantasie auto gemaakt voor de broers want die moesten auto rijden. Op zij van het huis waar nu de garage met de autos te zien is waren er prachtige klimrozen bevestigd en daar lag dan de moestuin, en daarvoor lag de boementuin. Daar stonden prachtige lupines, gladiolen, rozen, magrieten, enz... en vanboven aan de gevel was er een zoldervensterke. Een 10 meter vanaf de paardestal was er een grote voorraadschuur, maar ja die is ook afgebroken net zoals het achtergebouwtje. Daar werd het gedorste stro in bewaard. Daar legde de hennen hun lekkere eieren. Eén plaats aan de kant van het hoevetje lag dan het stro in deze schuur we noemden hem de schob. In het midden ervan lag niks maar aan het plafond kwamen elk jaar een paar huismussen hun nestje maken, en dan moesten we steeds zien hoe die mussen hun takjes aanbrachten en na een tijdje broeden kwamen er al schreeuwende en hongerige jongen te voorschijn, dat was een echt spektakel. En op de hoek was er een houtplaats met een zaag en veel hout voor de stoof. Daar heb ik vele paaseikes geraapt met Pasen hahahahaha. Langs deze schuur stond er een perzikeboom met heerlijke peziken, erachter was een pruimeboom met van die goeie blauwe ovalen pruimen waar we dan de diarree van kregen, ook van die zure pruimen waren er van die ronde blauwe, en ernaast stond die fameuze pereboom daar klom m'n broer elke woensdagmiddag in om naar de tv antenne kijken van de buren om te zien of Ripcord of zoiets al bezig was, in z'n kinderlijke fantasie kwamen dan die mannekes van de tv op de antenne hahahaha. En achter dit alles stonden heerlijke appelkes, o wat heb ik hier heerlijk in het geniep appelkes gegeten, van die rode met sterretjes op die waren lekker en smaken als dat deed ongeluvelijk. Jammer dat ze nu nergens meer te vinden zijn. Op die plaats staan er vele huizen de hoek van de Kruisstraat en de Hoksentstraat ,ook op de plaats waar eens de wasdraad was achter de boomgaard, want in de boomgaard daar liepen goeie hennen rond die hadden plaats om daar rond te krossen en te liggen slapen en te kakelen. Voor het huis lagen er verschillende weides. In de zomer waren de koeien hier aan het grazen en achter de weide lag de hooiweide waar in de zomer er heerlijk gehooid werd en die geur is nog steeds heel goed, als er hier in het dorp hooi ligt moet ik hier nog steeds ekstra langs rijden om die heerlijke geur op te snuiven. Aan de rand van die hooiweide waren twee vennen of drinkplaatsen voor de koeien, hier zwommen stekelbaarsjes in, dikkopjes, waterspinnen, schrijverkes, watertorren, salamanders, kikkers en padden sprongen in de weide. Hier heb ik dikwijls in het hooi gelegen en naar de blauwe lucht en wolken gekeken en ook heerlijk gespeeld met m'n broers en zus en de buurtkinderen, wat waren er dat velen in die tijd. Er stond daar tegenover ook een oud kapelleke waar rondom 1 mei papieren roosjes werden gemaakt om te versieren, en het werd dan ook mooi geschildert en er waren vergeet mij nietjes geplant en nog magrieten, en we speelden hier ook vaak verstoppertje , en bij dit kapelleke stond er een oude waterput waar de melkkannen in bewaard werden tot die s'anderendaags werden opgehaald om naar de melkerij te rijden. Ook kregen de koeien hier hun drinken van. Tot op heden zijn de weilanden en het kapelleke niet verandert zo als je ziet op de fotos, het kapelleke wordt onderhouden door de heemkundige kring, en het is een mooi erfstuk geworden. Achter het boerderijke zelf om naar buiten te gaan was er een afdakske met een terrasje. Hier was het in de zomer heerlijk om te zitten, en er was ook een zware schuurdeur achter, daar heb ik is ne keer onder gelegen, ik zat daar natuurlijk te spelen en ineens pataaf daar lag de deur op mij en verschoten als ik toen gedaan heb puuuuuuuuuuuuuffffff soms moet ik er nog aan denken. Zo dit was het dan , het huis uit m'n kinderjaren, ik zal het nooit vergeten hoe we hier hebben geleefd, het had mooie kanten en ook nadelige kanten, het was er heel rustig en heel weinig verkeer, heel weinig huizen, en verschillende boeren rondom dit hoevetje. In de straat lag er maar in die tijd 1 huis, en er achter liep in die tijd ook nog een stoomboemeltrein rond 4 uur was hij paraat. Nu zou ik daar misschiens niet meer kunnen wennen aan dat huis uit m'n kindertijd, het heeft al voor vanalles en nog wat gedient in de jaren heen, en het is meegegaan met z'n tijd, er zijn vele huizen bijgekomen, op de velden en in de boomgaard, van de heerlijke appeltjes, mensen die er wonen vergeet niet dat er voor jullie hier van die heerlijke rode appeltjes groeiden met witte sterretjes en het huis heeft een lang leven achter de rug en het heeft mooie herinneringen nagelaten, hopelijk hebben jullie hier ook een mooie tijd zo eenzaam en alleen en ver van het dorp verwijdert daar in het verre Hoksent.
