Ik ben alien in space, en gebruik soms ook wel de schuilnaam zotspook.
Ik ben een vrouw en woon in in het spokenkot (spokenland) en mijn beroep is zorgkundige.
Ik ben geboren op 14/03/1952 en ben nu dus 72 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: tuinieren, turnen, dansen, fietsen, reizen en uitstappen maken, Barbie- en Bratzpoppen verzamelen, mazen, haken en breien..
M'n andere grote hobby is de Russische Tsaren verzamelen, en vooral de laatste tsaar met z'n familie boeien mij enorm.
We zijn is naar een optreden geweest en het was in een klein dorpke bij Hasselt. Donderdag 29 januari zou er daar iemand komen om een éénmansshow te geven. Wij natuurlijk vol verwachtingen naar binnen gestapt aan een oude school die prachtig omgebouwd was tot een mooie zaal. We werden plechtig naar binnen geleid door een heel vriendelijke voorzitster van OKRA goed kort bij het podium. Na wat gekeuvelt te hebben met anderen kwamen ook de vrouw, een zus en een schoonzus van de zanger, en artiest, tja hij is wel niet zo bekend in deze contreien, maar het mag gezien worden. Rond twee uur begon de show. Na een welkomswoord met kledij van veertig jaar oud, hahaha wie gelove dit? Het was typisch en onvervalst Belgisch zwarte broek, geel vest en rood jasje typisch voor de Belgische vlag, begon het optreden met de oerknal, eerst wat uitgelegd wat dat inhield, en het liedje gezongen, natuurlijk was het in het dialekt, waar sommige geen fluit van verstonden, maar kom, het mocht er wezen. Dan kwam het eerste lief aan de beurt, hahahaha wie weet wat er daar allemaal achter schuil ging, al vanaf vier jaar bestond er een Angelleke, bij een optreden van de artiest was zelfs dat Angelleke aanwezig toen hij het liedje zong. Maar ook aan z'n mama beleefde hij een plezier, hij zal er nog goede herinneringen aanhebben zeker toen hij bij haar op de schoot zat. Moet kunnen. Ook werd de kleinzoon niet vergeten te herdenken, het was tevens de naamgenoot van de artiest. Het was een klein wonder dat hij vertelde, en ook de vrouwen die kinderen op de wereld hadden gezet moesten het geluid van het baren nadoen, maar er kwman niet veel uit. Misschiens dat ze dat niet hadden hoeven te doen. In de jaren stillekes trok hij alleen in de nacht er ook op uit, hij die ging dansen en trok dan het andere geslacht suskesvol tegen zich aan woooow dat moet nogal geklonken hebben en dit bij de prachtige dansjes van het cafee. En het bier zal er rijkelijk gevloeit hebben. En welke dansjes waren dit meestal? RArara, meestal uit de juke-box, nadien kwam het liedje 'als ik voorgoed '.... dan ging hij naar de engeltjes in de wolken , tja dat zal zo wel zijn zeker, in een bedje van wolken dododo doen, dat moet nogal zalig zijn tussen al die mooie bengeltjes een slaapliedje zingen. Hij had nog ergens tussen hoek en kant ,een bankske met een pleintje gevonden, wie weet daar allemaal plaats vond. Dat zal daar wel een heel zalige tijd geweest zijn, want zo te horen in het liedje was dit de max uit z'n vroege verleden. Wie weet hoeveel zoentjes en knuffelkes daar waren? jajaja dat zal wel een mooie tijd geweest zijn daar ergens in een huukske van de stad op een eenzaam pleintje.
Na de pauze kwamen de mensen vragen of ze niet eens het Limburgs volkslied kwamen brengen en ja dat lukte, want dit volkslied was juist 100 jaar geworden nog jong he ! Het zou ooit ontstaan zijn in Smeermaas of daar elders, nadien werd er een duetje gezongen samen met de zus die eerst niet wilde komen maar na aanporren kwam ze toch zingen, en het klonk nog zo mooi, ze was onvoorbereid met de artiest komen zingen in het Engels, het was een oud liedje. Ik geloof dat het zilveren draden tussen gouden haren of zoiets, allee dit herinner ik er mij van, want ja ik was maar half wakker, en had er een nachtje spoken opzitten, of wat dacht je. Daarna kwamen al de politiekers aan de beurt, tja die moesten er ook bij zitten he, want zonder die kon je niet, ze kregen allen een veeg uit de pan, maar het was nog zo goed, en wat hebben wij erbij gelachen. En een blaam op z'n achternaam kwam er ook van pas, want wat dacht je, hij kon goed voor winden zorgen, en zelfs kon hij er een muziekske mee componeren. Tja dit weet ik nu ook al weer. Het hing hem ook z'n keel uit al die dat circus media, zoals radio, tv, mafia reklame, elke week papier in de brievenbus, per jaar vijfhonderd kilo, amai een halve ton nutteloos papier en ergernis, dat hij misschiens nog kon gebruiken om de kachel aan te maken, reklame maakte het leven kapot en z'n portemonee werd er depressief van, arme geldbeugel. De jaren vijftig en zestig kwamen ook aan de beurt, want het ging een brug terug in de tijd. Het was de nostalgie van de tv : nonkel Bob, de fabeltjeskrant, de jeugdfeuilletons, tante Terry en klein kleuterke, Zaki, wij heren van Zichem, enz..... de tv van de jaren zeventig, tachtig, negentig en tweeduizend. En wie weet wat de nieuwe trend word in de toekomst. Zo daar kwam ook het einde van de mooie show, we hebben ons goed geamuseerd en gelachen, en dat is het voornaamste.
