Wat zijt gij schoon, o Kempenland, met uwe vlakke heiden.
Met uwe dreven, bosch en zand, met uwe groene weiden !
O land, waar ik geboren ben,
Gij zijt het schoonste dat ik ken.
Uw torens prijken over 't veld, zoo lachend ons in de oogen.
Waar gij den werkman hoop voorspelt, en troostend wijst ten hoogen.
Gij schenkt uw kindren kracht en moed,
en maakt hun d'arbeid licht en zoet.
Eenvoudig zijn de zeden van, uw steeds oprechte zonen.
Geen heerschzucht of geen gouddorst kan, in echte Kempnaars wonen
Wie naar dees beiden tracht en haakt,
Is door de bastaardij geraakt.
Uwe echte kindren blijven trouw, aan deugd en taal en zeden ;
Daarom is uwe lucht zoo blauw, en leeft men hier tevreden.
Ja, daarom blijft uw vroom geslacht,
begaafd met wijsheid, moed en kracht.
O God, die in den Hemel troont, wil steeds ons streek bewaken
Ons streek waar deugd en braafheid woont, laat nooit t verderf haar raken.
Bewaar , o Heer, haar zeden vrij
Van ongeloof en basterij.
Hier is toch de echte onvervalste Kempen he ! met de heide, de bossen, de vennen, de vijvers, de hoevetjes, de duinen, het zand, kleine doprkes rond een kerketoren. De heiboerkes die er vroeger liepen, de koeien, de paarden, de rietvelden, de struiken, de mijnen, de huppelende kalfjes en lammeren, de schapen op de heide enz...... Er zijn ook niet van niks zovele kempische liedjes gemaakt.
Verdorie, wat mis ik de bloemetjes toch, alleen zijn er nu een ander soort bloemetjes te zien namelijk ijsbloemetjes op de ramen, maar van die bloemen hou ik niet, ik wil de echte en niet van die bevroren ijsbloemetjes.
Hier sta ik in een park, nu is het heel wit, het ligt vol sneeuw en ijs, en op de vijvers is het ferm glad, ik ben er wel niet op geweest, want dat zou ik niet durven, anders ben ik misschiens een bevroren vis die in de vijver leeft.
Op bezoek aan het bos was ik er ook bij of wat dacht je? We hebben ons daar uitstekend geamuseerd, de bomen bewonderd, de planten, want daar is heel wat de beleven in dat bos, we zijn eekhoorntjes tegen gekomen, die zijn nu aan hun winterslaap bezig. Spinnen, en nog van dat fraais.
Tja, hier sta ik nu is ne keer in een mooi bos, op het moment is het wit van sneeuw, maar toen ik eraan kwam was het groen zoals je het ziet. Ik hou wel van een uitstapke naar het bos, je kan daar natuurlijk heerlijk spoken of wat dacht je hahahahaaa.
