Ik ben alien in space, en gebruik soms ook wel de schuilnaam zotspook.
Ik ben een vrouw en woon in in het spokenkot (spokenland) en mijn beroep is zorgkundige.
Ik ben geboren op 14/03/1952 en ben nu dus 72 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: tuinieren, turnen, dansen, fietsen, reizen en uitstappen maken, Barbie- en Bratzpoppen verzamelen, mazen, haken en breien..
M'n andere grote hobby is de Russische Tsaren verzamelen, en vooral de laatste tsaar met z'n familie boeien mij enorm.
Het water hier kort bij en stil. Dit is werkelijk wat ik wil. Het ruisen van de wind, dat hoor ik steeds blij en gezwind, Waterlelies en het riet, daar zit zeker een karrekiet. Hoe groen is deze omgeving, het is toch een zegening. De bank hier kortbij daar zoemt vast zeker een bij. Ik zit erop enstaar naar het water en wat er komt dat hoor ik later.
Hier sta ik voor de vijver, in het midden voor het riet. Het is hier mooi en overheerlijk, de vogeltjes fluiten een heel zacht lied. Het water is vol van visjes die zwemmen in het rond. En ik kijk hierna, zo mooi, zo puur. Het is heel wat anders dan die grote zee.
Hier bij de zandpoort, zag ik een wiebelende neus, Johan met de alverman kwamen hier met een hobbekar en paard, De alverman floot een prachtig deuntje, en Johan was een zoutsmokkelaar. De poortwachter nam het duo gevangen, de baljuw werd erbij gehaald, maar Johan en alverman waren weeral spoorloos verdwenen, samen met paard en hobbelkar. De Cipolla die er voor zorgde dat het zout hier kwam, werd zelf opgesloten in de kerker. Samen met de andere knecht die Piedro heette, en de baas, een zekere Guy De Senaucourt, kwam hem bevrijden. De poortwachter kreeg er 20 blinkertjes voor. Hij had liever 20 goudstukken in z'n hand, dan een kromme kraai in de nor.
En dit is Bokrijk op zich groen se, kun je dit nu deze winter voorstellen zo'n mooie groene omgeving. En zeggen dat er nu daar ook sneeuw ligt. Jajaja, in de winter zie je mij daar wel niet, het is niet zo mooi als met al dat groen daar.
Allee de straat ligt hier weeral vol met sneeuw, maar goed dat de spokenbende er vandaag niet doormoet, want anders ging het weeral van rits, rats, jabbedabbedoe, rits, rats, kietje, boetje boe. En glad is het er ook bij. Maar ja dat hoort nu eenmaal bij het winterweer, en ik kijk al met grote ogen naar de komende lente waar we weeral is op stap kunnen gaan.
Hier op dit brugje zou de alverman van het feuilleton uit Johan en de alverman, een deuntje gespeeld hebben voor z'n lieve Rosita. Hij had er zelfs juwelen voor gemaakt, maar helaas is dit al heel lang geleden. De alvermannekes zijn ribbedebie en ik vond er geen. En Johan is al oud veronderstel ik. Nu voor deze foto heb ik maar het melodietje Drie schuin tamboers gefloten op die brug, zo was het toch dat hij floot op z'n schalmei, en zo was er dan toch nog een heel klein zingend alvervrouwke te zien inplaats van alvermannekes.
Lang zal Hanne leven, lang zal Hanne leven in de gloria, in de gloria. Jajaja, vandaag wordt deze kleine meid Vijf jaar. Hier is ze Tinkerbel uit Peter Pan.
Dora en wij in vol ornaat. Goed he !
Hier is een leuk paartje dat zich tweeling noemt , het zijn de vriendjes van Dora.
Het water hier kort bij en stil.
Hier sta ik voor de vijver,
Hier bij de zandpoort, zag ik een wiebelende neus,
En dit is Bokrijk op zich groen se, kun je dit nu deze winter voorstellen zo'n mooie groene omgeving. En zeggen dat er nu daar ook sneeuw ligt. Jajaja, in de winter zie je mij daar wel niet, het is niet zo mooi als met al dat groen daar.
Allee de straat ligt hier weeral vol met sneeuw, maar goed dat de spokenbende er vandaag niet doormoet, want anders ging het weeral van rits, rats, jabbedabbedoe, rits, rats, kietje, boetje boe.
Hier op dit brugje zou de alverman van het feuilleton uit Johan en de alverman, een deuntje gespeeld hebben voor z'n lieve Rosita. Hij had er zelfs juwelen voor gemaakt, maar helaas is dit al heel lang geleden. De alvermannekes zijn ribbedebie en ik vond er geen. En Johan is al oud veronderstel ik. Nu voor deze foto heb ik maar het melodietje Drie schuin tamboers gefloten op die brug, zo was het toch dat hij floot op z'n schalmei, en zo was er dan toch nog een heel klein zingend alvervrouwke te zien inplaats van alvermannekes.
