Ik ben alien in space, en gebruik soms ook wel de schuilnaam zotspook.
Ik ben een vrouw en woon in in het spokenkot (spokenland) en mijn beroep is zorgkundige.
Ik ben geboren op 14/03/1952 en ben nu dus 72 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: tuinieren, turnen, dansen, fietsen, reizen en uitstappen maken, Barbie- en Bratzpoppen verzamelen, mazen, haken en breien..
M'n andere grote hobby is de Russische Tsaren verzamelen, en vooral de laatste tsaar met z'n familie boeien mij enorm.
Hier achter mij ligt nog zo'n klein verlaten dorpke uit verloren tijden, eenzaam en alleen, met hier een daar wat boerderijen en wat huizen, nog een verloren kerkske, in het midden, een verloren school uit de jaren stillekes, tja dat kom je hier tegen he, in de Voerstreek heb je nog van die verlaten en onbekende streken, dit was een stukske van St Pieters Voeren. goed he !
Waar de bomen zacht ruisen, in de zomerse regen roept de koekoek ons tegen, om naar buiten te gaan
Fris op stap zonder dralen, met de rugzak vooruit. Uit het hart klinkt een lied op, bij klank van de luit.
Fris op stap zonder dralen,
In ons hart zingt de vrede, snoert rond allen een band. En we reiken elkander, ongedwongen de hand. Refrein Tiri, ri, a Holdria, tiria, holdria koekoek, holdria, tiria, holdria koekoek, holdria, tirian ho.
Hier was het stil, en geen kat of iets te zien, maar hier kan je genieten van al dat mooi brons groen eikenhout, waar de nachtegaal zingt en de koekoek roept. Bijna ongelofelijk he ! Maar toch is het zo, zo rap het juni is dan is de koekoek daar en ga ik mee roepen koekoek, koekoek.
Waar is de tijd gebleven van deze holle weg, mooi he ! Dat is nu echt een weg in de pure natuur, mooi he ! Ik sta al te popelen op de lente om er opnieuw naar toe te gaan, whowwwwwwwww dan kunnen we hem misschiens nog terug vinden en ga ik hier nog is lekker spoken zoals jullie zien.
Hier achter mij ligt nog zo'n klein verlaten dorpke uit verloren tijden, eenzaam en alleen, met hier een daar wat boerderijen en wat huizen, nog een verloren kerkske, in het midden, een verloren school uit de jaren stillekes, tja dat kom je hier tegen he, in de Voerstreek heb je nog van die verlaten en onbekende streken, dit was een stukske van St Pieters Voeren. goed he !
Hier was het stil, en geen kat of iets te zien, maar hier kan je genieten van al dat mooi brons groen eikenhout, waar de nachtegaal zingt en de koekoek roept. Bijna ongelofelijk he ! Maar toch is het zo, zo rap het juni is dan is de koekoek daar en ga ik mee roepen koekoek, koekoek.
Waar is de tijd gebleven van deze holle weg, mooi he ! Dat is nu echt een weg in de pure natuur, mooi he ! Ik sta al te popelen op de lente om er opnieuw naar toe te gaan, whowwwwwwwww dan kunnen we hem misschiens nog terug vinden en ga ik hier nog is lekker spoken zoals jullie zien.
