Oef ! Oef ! Oef ! Ben ontslagen in ziekenhuis Sancta Maria. Het was me een weekje daar !!!
Zondagavond 02/09/07: ben rond 20 uur terug in het ziekenhuis en vertel de verpleging van de lange vakantie in la France... Ze zeggen heel kordaat: 'Dat wordt een groot probleem...; dokter Hebbrecht geeft patiënten af en toe de toestemming om een weekje of twee weken op vakantie te gaan maar een volle maand ??? We sturen hem wel een mailtje met de vraag of hij daar toestemming wil voor geven. Kom morgen maar eens vragen naar het verdikt.'
Ik, blij-af naar de kleine living waar we praten en wat TV kijken. Maandagvoormiddag komt Werner me zeggen: ' de dokter heeft teruggemaild
en vraagt of je morgen bij hem komt'. Wat nu ???
Dinsdag: ik rond 11 uur bij de dokter; vertel hem van die uitnodiging door mijn zus en schoonbroer in Frankrijk voor één maand. Hij begrijpt notabene waarover het gaat en zegt kortaf: 'Eerst vier weken op vakantie plus daarna direkt met ontslag kan écht niet ! Wil je wel 14 dagen laten gaan.' Wat nu ? Bel m'n zus en vertel; ze zegt dat het wel in orde komt; blijf twee weken en reis terug met de trein. Dat lijkt me wel iets.
Woensdag: weer naar de dokter... Ik zeg hem wat 'k graag wil, waarop
hij weer: 'Ik zal er nog eens over nadenken. Kom morgenvroeg terug...' Ik krijg iets van die rare kwast ! Wat nu ? Donderdagmorgen
bij de dokter ! Hij:'Ik heb alle verslagen van de verpleging plus die van de psychologen Guy Verbruggen en Michael Castelein herlezen; je doet het blijkbaar héél goed. Als je na die vakantie halve dagen in dagtherapie gaat bij mijn geachte collega dokter E.C. én het REVAL te Beringen laat ik u morgen gaan ALS uw dochter ermee akkoord gaat. Ik bel Karen en vertel... Zij is enthousiast en zegt dat ze blij is voor mij; ik doe het blijkbaar goed en voel me héééél wat beter dan de voorbije zeventien maanden !!! ===>> 'Ga maar mee op vakantie ma en geniet ervan.' Ik heel blij !
Dus vanmiddag rond 16 uur mijn valies gepakt plus alle rommel op de kamer, en dat is een grote berg !IK MAG OP ONTSLAG ! HOERA !
Wat me dik tegenvalt: moet nu al mijn lieve medepatiënten achterlaten en dat zijn er zoveel. Van mijn eigen groep D1: lieve Sandy, een transsexueel van 39 én een gewéldige vriendin voor altijd; Karin Schubert: ze heeft het nog zo moeilijk !; Nicole: idem dito !; Ro: idem !; de allerjongste, Dimitrie van 19: ik zal hem zo missen...; lieve Astrid; zij mag gelukkig binnen twee weken op ontslag. Wat ga ik hen allemaal missen !!! De mensen van de proza-groep: lieve Anny; zij is ook een vriendin voor het leven. We leerden elkaar kennen op de eerste dag in Afdeling 2 waar het voor ons beiden een verschrikkelijk zware tijd werd; mensen in grote nood met allerlei zware psychische problemen (waaronder Schizofrenie,Psychoten, ..., allen passeerden ze op afdeling 2). Heb daar verschrikkelijke dingen meegemaakt, het was er de HEL en ik kon er me na drie weken niet meer staande houden. Gelukkig was daar ook lieve Anny; we hebben ons zoveel
mogelijk afgezonderd om te overleven... Echt de HEL ! Haar vergeet ik nooit.En ons Marina; altijd in voor een joke maar diep in zichzelf was het zooo donker..., Els D.; ook een lieve vriendin, Willy die binnenkort ook met ontslag mag; hij vertelde me alles van zijn ziekten 'Fibromealgy en zijn CVS; leeft al vijftien jaar in een rolstoel met helse pijn!, An, ook in de rolstoel met héél veel pijnen, lieve Danniëlle die zo goed kon voorlezen én schrijven, en dan ... de zelfmoord van S.; zo intriest... Dan nog zovelen van groep D2: mijn lieve tafelgenoten Lydia en Ulrich; wat hebben we samen lief én leed gedeeld ! Ook Marieke, Monique op mijn kamer, roddeltante Jeannette, lieve Crétien waarmee ik vanmorgen nog een héél goed gesprek had; hij begreep maar niet dat ik het nooit kou heb, stuurse Roger die nu pas begint te ontdooien, Maria; een échte oma, Miet die ook in het onderwijs stond, de hemeltergende Italiaan Garibaldi (notabene!), de Spaanse Mirella die altijd pijn had maar mij troostte als ik het niet meer zag zitten,plus nog zooooveel anderen ! We waren in totaal met 35 mensen die er lief en leed deelden. WAT ZAL IK HEN MISSEN !!!
===>> MOET DIT EENS FATSOENLIJK NOTEREN !!!
Reacties op bericht (1)
07-09-2007
Wat fijn
Blij ben ik dat je weer op eigen benen kan staan. geniet maar van Frankrijk. Ik wens je héél veel sterkte toe en weet je, er is Iemand die veel van je houdt.
komt u ook weer op bezoek ? : klik hierboven a.u.b. groetjes!
