6,00 u.: Ook vandaag weer vroeg op. We namen een eenvoudig ontbijt in de Albergo, rekenden onze schulden af en maakten ons klaar om de vallei van ons leven te bezoeken.
7,30 u.: Vertrek naar de Dogonvallei. We namen een gids mee uit die streek, meestel zat hij op het dak van onze 4x4, maar als de weg te hobbelig werd, klopte hij op het dak ten teken dat hij liever in de wagen wilde. Onderweg zagen we een prachtige natuur, een overstekende aap en veel velden met voor ons onbekende gewassen en speciale teelwijzen.
9,10 u.: Aankomst aan de vallei, we namen afscheid van Housman, onze chauffeur (hij zou ons morgen na een fikse wandeling in een ander dorp weer ophalen). We daalden af in de vallei onder kundige leiding van onze gids; hij was in klederdracht van de Dogonstreek (helemaal in het wit, muts incluis). Na een fikse wandeling langs dorpen, schapenkuddes en prachtige Baubabs en de zengende zonnestralen trotserend kwamen we in het dorp Yala-Talu aan.
12,15 u.: In Yala- Yala werd ons een maaltijd geserveerd; spaghetti Bolonése met enkele frisse pinten of cola. De resterende spaghetti werd broederlijk verdeeld onder de dorpsouderen en kinderen. Daarna kwamen de dorpsbewoners aandraven met rieten matjes die onder de bamboeafdaken gelegd werden, blijkbaar voor onze siësta. We maakten daar dankbaar gebruik van en rustten uit (sliepen) tot 16,30 uur.
17,00 u.: Vervolg van de tocht. Er werd een buffel met kar ingeschakeld voor hen onder ons die te moe waren om nog te lopen. Wat bleek, het dier bezweek bijna onder ons aller gewicht en kreeg daardoor zweepslagen van zijn baasje tegen zijn bult. Dit namen we niet en sprongen spontaan van de kar. Om beurten gingen we dan plaatsnemen om ons te laten voeren, zodat het dier en zijn aanvoerder het veel gemakkelijker hadden om alles in toom te houden. Aan het volgende dorp daagde plots onze chauffeur, veel vroeger dan oorspronkelijk geplant, op. We hebben Housman nog geeneens zo graag gezien dan toen. Het laatste deel van onze tocht werd dus met de 4X4 afgelegd. Onderweg moesten we wel enkele keren uitstappen doordat de weg zo onberijdbaar werd dat ie onverantwoord was met passagiers.
17,40.: aankomst in Teli; het dorp waar we in een kampement gingen overnachten en van waaruit we de prachtige Heilige dorpen in de rotsen konden bewonderen die destijds door de Pigmeeën werden gebouwd ter verdediging tegen indringers. Je geloofd het of niet, maar aan de ingang van dit dorp lagen zowaar verkeersdrempels!
19,40 u.: In het donker en met behulp van onze koplampjes werd ons het avondmaal geserveerd: Couscous met groente en schapenboutjes (meer knook dan vlees). Tijdens de maaltijd kwamen nogal wat dorpsbewoners, jong en oud, hun kunstwerkjes aanbieden aan eerst onredelijke en later redelijke prijzen. Roel kon zelfs onze Dogon-gids overhalen om zn witte pak te ruilen voor 2 afritsbare broeken.
20,30 u.: Daar je in het pikkedonker niet zoveel kan beginnen zochten we maar onze slaapgelegenheid op. We sliepen in ronde hutjes waarvan de binnenmuren heel kunstig beschilderd waren. Klara en Roel sliepen in de hut naast de onze (Liesbeth en Pol) en Lily en Ludo sliepen boven op ons dak, in openlucht dus. Toen zij op het dak heen en weer liepen, kregen wij allerlei leemresten over ons heen, dus waren we blij toen ze neerstreken.
