7,00 u.:Na een slapeloze nacht, wegens harde bedden, piepende ventilator, ontbreken van lakens en wat weet ik nog meer, stonden we op, Ludo was het met me eens, we waren geradbraakt!
8,30 u.:We namen een ontbijt in het hotelletje; Frans brood, botertje, confituur, Nescafé of theebuiltje
10,00 u.: Saydou, die ons gisteren met zijn pick-up van de luchthaven naar het hotel bracht, werd door onze Roel aangezocht om voor ons een sight-seeing doorheen Ouaga(dougou) te organiseren met zn pick-up. De dames konden op de achterbank plaatsnemen en de heren in de laadbak. We reden door een mierennest van kleine winkeltjes en straatventers (waaronder veel kinderen). Ludo filmde met de, van zijn kinderen verworven, digitale camcorder, alle bezienswaardigheden vanuit de laadbak van de hobbelende pick-up. We reden even later over de Avenue Nelson Mandela waar nogal wat ministeries gehuisvest waren. Toen werden we naar Ouaga 2000 gevoerd; de residentiële wijk van de stad. Allemaal banken, villas en andere pretentieuze gebouwen, zelfs president Blaise Compaoré heeft er een aardig optrekje, waar niet mag gefotografeerd worden. Voor hem uit een prachtige vierbaanse weg (zonder verkeer) die later tot aan de luchthaven van Ouaga zou moeten eindigen.
12,30 u.: Terug aangekomen aan Pavillon Vert, namen we een warme maaltijd op het terras, onder een kiosk met ventilatoren (dat mocht wel bij de 36 ° C die dan heerste!). We moesten meer dan een uur wachten op onze bestelling. Dit kwam doordat ik kip bestelde en die nog gevangen moest worden. Liesbeth, Lily en Ludo met hun omeletje werden er ongedurig van omdat we de bus naar Bobo Dioulasso moesten halen van 14 uur. Eindelijk kwam dan de kip, waarschijnlijk een hele ouwe, want elk stukje dat ik ervan probeerde te ontfutselen moesten de anderen bekopen met enkele vetspetters in het gelaat.
14,00 u.: We kwamen net op tijd aan in het busstation en begonnen onze zes uur lange reis naar Bobo, de tweede stad van Burkina Faso, de woon en werkplaats van onze zoon en schoondochter Roel & Klara.
16,15 u.: Plas en happauze in Boromo. Toen je de bus uitstapte kwamen de verkopers met 20 tegelijk allerlei waren aanbieden tegen, voor onze beugel, een prikje. Sesamkoekjes met een heel alfabet aan vitamines, Frisdranken van bijna 30° C, allerlei gefrituurde hapjes, franse broden van 20 cm tot bijna 1 meter, Papaja s en Mango s in allerlei grootten. Als je wat wilde kopen, stonden ze gelijk met een 10-tal, vooral kinderen, te drammen om hun waren te slijten.
16,35 u.: Vervolg van de weg. We zaten vooraan in de bus en hadden maar zeer weinig beenruimte, we waren dus gelukkig toen we in Bobo arriveerden.
19,30 u.: Aankomst in Bobo. Klara, onze schoondochter, stond ons op te wachten aan het busstation. De ongeveer 20 kruiers die kwamen aandraven nam zij voor haar rekening. Ze gaf aan één persoon wat geld en suggereerde dat hij dit moest verdelen onder al de aanwezige (ongewenste) helpers.
Klara voerde ons met een 4x4 van de organisatie waarvoor ze werkt; naar hun thuisadres.
20,20 u.: Aankomst bij Klara & Roel; hun huishoudster Florence, die zo laat niet meer aanwezig was, had ervoor gezorgd dat we nog konden genieten van een lekkere maaltijd: Een slaschotel met een typisch sausje op basis van Maggi en stokbrood met beleg.
21,00 u.: Alles uitpakken en ons installeren: Klara was onder de indruk van al de goederen en de centen die we bij hadden voor het schooltje waar haar Franse vriendin voor een jaar als vrijwilligster werkt. Deze goederen en centen werden geschonken door de vrijwilligers van Wereldwinkel Wilrijk en door de wereldwinkel zelf.
