Bloemen met naam en toenaam maar geen plantkundige encyclopedie
30-09-2008
Ze verven gevels en muren in alle kleuren !
.
Hollyhock Malvarosa Primerose Stockrose
Alcea/Althaea of Stokroos
De Stokroos is een enkelvoudige of dubbelbloemige zaaiplant, maar kan ook gestekt worden. Is zeer geschikt in de zee-streek vanwege de vochtige lucht. Stokrozen hebben een goede ontwikkeling bij voldoende ruimte, lucht en voedsel. De bloemhoofden worden van 5 tot 8cm groot. De groei wordt bevorderd door veel water te geven bij droogte. Wel bestrijden tegen roestziekte door te begieten met een aftreksel van heermoes. Steunen is nodig.
Stokrozen kwamen oorspronkelijk in China voor. Ze zijn te verkrijgen in wit, geel, rood, roze, purper, abrikoos, lavendel enz...Donkerrode bloemen kunnen gebruikt worden om wol te verven. Uit zaad van zelfgewonnen planten komt niet steeds dezelfde bloemkleur terug, het zaad van een roodbloeiende plant kan bij zelfzaaiing misschien een witte bloem geven. Bij stekken blijft dezelfde kleur behouden.
De plant heeft rechtopstaande stengels die gegroefd en weinig vertakt zijn. De bladeren staan verspreid en zijn langwerpig, gezaagd en donkergroen. Het bloemhoofd is in het wild ongeveer 5cm groot met opvallende witte lokbloemen rondom een geel hart van 5-slippige buisbloempjes. De zaadjes worden verspreid door de wind en via de spijsverteringskanalen van weidedieren. Grootbloemige tuinmargrieten onstaan door kruising met andere soorten.
Ze groeien in Europa op niet te vochtige of te voedselarme gronden, bijvoorbeeld weiden,hooilanden en wegbermen. In de volksmond hebben ze namen als: Ganzenbloem, Grote madelief, Grote meizoen, Kalfsogen, Koeienweitje, Pannenkoekenbloem enz...
De planten zijn meestal struiken of bomen, sommige groeien aan een ondergrondse stengel. Ze hebben smalle lederachtige bladeren, maar kunnen ook breed of naaldachtig zijn. De bloemhoofden worden gedragen door bladertakken en zijn omgeven door overlappende gekleurde blaadjes die aan het uiteinde weerhaken kunnen hebben. Ze bloeien hoofdzakelijk in de winter en de lente(onze zomer en herfst)
Ze zijn één van de meest karakteristieke planten van de Westkaap. Hun hout werd in de 18de en de 19de eeuw gebruikt om wagens te maken, van hun nectar werd siroop gemaakt. Nu worden ze als tuinplanten gekocht en beschouwd als snij- of droogbloemen. Kolibri's komen op de meer kleurrijke protea's af voor de nectar en de laag bij de grond groeiende bloemen worden bezocht door wilde muizen op zoek naar zoete honing...
Eenjarige plant uit de composietenfamilie (Asteraceae), kan tot 300cm hoog worden, bloemkronen kunnen van 5 tot tot 50cm diameter hebben, kleuren gaan van geel tot bronskleurig, zaaien gebeurt in het voorjaar. Nog niet bloeiende zonnebloemen draaien elke dag met de zon mee,'s nachts keren ze terug naar het Oosten. Eens opengebloeid verstijft de pulvinus en blijft het bloemhoofd naar het Oosten gekeerd.
Zonnebloemen komen oorspronkelijk uit Noord- en Zuid-Amerika en zijn gedomesticeerd rond 1000 vóór Christus. In 1830 werden ze door Spaanse zeelieden naar Europa gebracht. De Inca's vereerden de zonnebloem als beeld van hun Zonnegod...De pitten worden tot olie geperst, die veel verzadigde vetzuren bevat en bestand is tegen grote hitte(frituren). Het overgebleven meel wordt als veevoer gebruikt! Gedroogde pitten zijn door vogels zeer geliefd.
Ik ben Suzy
Ik ben een vrouw en woon in Edegem (België) en mijn beroep is Gepensioneerde kleuteronderwijzeres.
Ik ben geboren op 20/02/1946 en ben nu dus 78 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Fotografie,wandelen,fietsen,natuur,computeren.
Door het toenemend aantal foto's van bloemen uit mijn omgeving, wandelingen in de natuur en van reizen, was het voor de handliggend dat dit blogje er zou komen. Ik hoop dat mensen mij mailen als er fouten voorkomen in de gegeven uitleg!
E-mail mij
Druk op onderstaande knop om mij te e-mailen.
Gastenboek
Druk op onderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek
Ik ben Suzy
