Alcoholisme blijkt meervoudige oorzaken te hebben: allereerst is de patiënt -hoe vreemd dat ook klinkt- overgevoelig voor alcohol. Zoals iemand overgevoelig kan zijn voor bloeiend gras (hooikoorts) of voor primula's (eczeem). Die overgevoeligheid kan ontstaan door organische gebreken (epilepsie bv.) maar ook door langdurig en intensief alcoholgebruik. Maar bovendien heeft alcoholisme vrijwel altijd ook een psychische oorzaak. Op de één of andere manier is het evenwicht tussen lichamelijk en geestelijk welzijn van een patiënt verstoord. Een psychische oorzaak brengt hem tot drinken en het lichaam reageert daarop door overgevoelig te worden. Zodra dit het geval is doen zich symptonen voor die men bij elke alcoholpatiënt onmiddelijk kan waarnemen. Wij noemen er enkele:
- Zij hebben hun drinken niet meer onder controle en blijven drinken, ook al valt er niet meer te 'vieren' of nergens meer over te treuren.
- Zij drinken "schielijker" dan anderen in hun gezelschap.
- Vaak weten zij, als ze weer nuchter zijn, niet meer wat zij in dronken toestand hebben gedaan.
- Zij hebben 's morgens drank nodig om aan het werk te kunnen gaan.
- Zij "snakken" naar alcohol, lang voor "de avond"
- Zij zeggen dat ze de drank best kunnen laten staan, maar zij doen het niet of houden het niet vol.
- Werk en gezin worden verwaarloosd voor drank.
- Zij worden stuurloos, verbitterd, eenzaam.
Zulke patiënten biedt de AA nu als herstelmethode de Twaalf Stappen. Niet één of twee Stappen, maar Twaalf ! En die twaalf stappen zijn als de spaken in een wiel. Gezamelijk maken zij het wiel sterk en geven zij stabiliteit. Elk afzonderlijk hebben zij praktisch geen nut, men moet deze 'Stappen' dus zien als één geheel. Zij vormen tesamen de gedachtenwereld van waaruit de alcoholpatiënt zich een nieuw leven kan opbouwen: als die Stappen één voor één worden gedaan. (wordt vervolgd).
|