Ik ben nu al aan de tweehonderdste dag (pfff)sinds mijn ongeval.Ik kan al zeer goed stappen maar krijg nog af en toe een scheut in de hiel vooral naar een nogal lange belasting,ik denk dat dit nooit volledig zal verdwijnen.Wie had dit kunnen denken dat ik zolang onderweg zou zijn!!!!In het begin dacht ik dat ik na een drietal maanden terug aan de slag zou kunnen,althans dit is toch wat ze me in de beginperiode wijsmaakten ....maar niks is minder waar.Ik denk dat ze dat opzettelijk doen om de moraal van de patient niet naar beneden te halen.Bij elk ambulant bezoek kwam er weer een periode bij en werd er me aangeraden deze te benutten omdat te vroeg beginnen belasten terug een ontsteking zou kunnen veroorzaken,wat weer een terugval van de situatie zou betekenen,dus ik volgde de raad van de specialist maar op voor de zekerheid om toch maar niet te hervallen!!!!! Nu zit ik toch een flinke stap verder dank zij mijn persoonlijke inzet,met de professionele begeleiding van kinesist Gino Casier uit lissewege en vooral door de perfekte en geslaagde operatie van de heer orthopedist-dokter Stefan Desmyter uit het AZ St.Jan te Brugge.(klik eens op de afbeelding) Langs deze weg wil ik beide personen bedanken voor de begeleiding naar mijn genezing en met plezier sluit ik de informatie op dit blog af omdat ik nu aan het eindpunt van de revalidatie ben gekomen.Ik maakte dit blog om lotgenoten van een achillespeesruptuur te informeren over deze herstellingsperiode en hoop er ook anderen mee van dienst te zijn geweest!!Ik haalde veel info van het internet als documentatie en verweefde ze met mijn persoonlijk verhaal.Hartelijk bedankt om dit blog te bezoeken!!!
