Opnieuw een radiobericht en in de valavond landde een AVRO (504?) met twee grote schroefbladen, die er ver boven uitstaken. Toen de koning de volgende dag terug vertrok, met kepie, had hij van al die voorvallen niets gemerkt.

Na het voorval met die breuklanding moesten alle heide en bremstruiken verwijderd worden, de holle weg opgevuld en alle paaltjes rond het plein witgekalkt. Ik zie die luchtmachtschacht nog kalken, terwijl 50 meter achter hem een batterij van vier 75 mm kanonnen in stelling werd gebracht. Wij hoorden de bevelen geven en de kanonnen laden. De sukkelaar, die niets van artillerie afwist, kalkte maar door. “Die vent gaat een verschiet doen”; zeiden we tegen elkaar. Toen klonk het bevel: “Vuur”! De kanonnen knalden viermaal, de obussen suisden over hoofd van de schilder. Hij stond aan de grond genageld, zijn haar stond rechtovereind en hij was niet bekwaam een stap te doen. Wij moesten hem daar weghalen en hij is er urenlang stokdoof en sprakeloos van gebleven.

Tussen al die bedrijven door is er met de vliegers ook een zwaar ongeval gebeurd. Op een avond stapte een artillerie-officier als passagier in een vliegtuig. De adjudant-vlieger maakte met hem een toertje in de omgeving. Toe we het vliegtuig zagen boven het bos, zagen we het een salto maken en daarna dwarrelend naar beneden storten. We zijn gaan kijken hoe het vliegtuig in zijn val een boom had opengereten, waardoor de val toch enigszins gebroken werd. De inzittenden waren beide zwaar gewond.

De zeer hardhorige kapitein heb ik twee jaar nadien teruggezien en hij was toen helemaal hersteld en zelfs zijn doofheid kwijt.