Verzoeken om 'vrienden' te worden op de sociale media, een sarcastisch 'lachertje'. De meest a-sociale media ooit. Als mens word je er niet echt benaderd... of behandeld. 'k Neem er steeds meer afstand van en 'k ben zeer op mijn hoede geworden. Niet veel meer nodig om die zooi voorgoed te stoppen.

Het is een spel als een ander. Een naargeestig spel. Alsof mensen die eraan deelnemen pionnen zijn en geen mensen met gevoelens en een waarde.

Wat willen ze eigenlijk van me die me een 'vriendenverzoek' versturen?

Wat willen ze?

Tranen vergoten... om wat door dat ene verzoek opnieuw sneed als een gekarteld mes in wat tot rust gekomen was, dat was toch wat ik meende.

Wat wil ze van me? Zij die verzocht? Haar nieuwsgierigheid bevredigen? Of zoals die ander... een bijl slaan in wat ze als 'hun bezit' meende? Ziek word ik... meer en meer van mensen... als de net genoemde. Zo anders... dan hoe zij was... en nog zou zijn.

Wat een pijn. Verdriet. Nam zij het warm menselijke mee? Nam zij de zon mee? De menselijke warmte? Het begrip? Het authentieke zijn?

Of was zij de enige in mijn omgeving die deze helende eigenschappen bezat?

Ik mis je zo... zo immens erg... het harde, pijnlijke, wrede van dit aardse bestaan... lijkt met jouw verdwijnen opnieuw als vanouds...  onverdraaglijk... ongefilterd... slechts bezig te verwoesten... .

Was jij de filter lieve vriendin? De filter die in mijn bestaan scheen te ontbreken....