Ondertussen was Jean mijn echtgenoot ook als vrijwilliger beginnen werken bij de Stichting... met grote S dus... Voor hun vakantiewerking ging hij de nodige software ontwikkelen in Bx... gratis en voor niks een programma schrijven dat normaal gezien een klein fortuin kost als het gedaan moet worden door een consultant... op deze manier zou de grote Stichting deze centen in andere dingen kunnen steken die broodnodig zijn... zoals inderdaad de faciliteiten voor "Rekanto" of wetenschappelijk onderzoek... dag en nacht zat hij aan zijn computer... "back to the start... back to basic"... zou ik het noemen... ik herinner mij nog héél goed hoe weinig slaap mijn echtgenoot nam te tijde van het carriere maken... Awel en daar waren we terug... het ging vrij vlot, hij was het dus nog niet verleerd... maar om programma's te schrijven moet men de nodige info krijgen en ook daar haperde er héél wat... ondanks de ijverige inzet van mijn echtgenoot ondervonden wij ook daar het nodige wantrouwen naar ons toe... Ikzelf was bovenop het coachen van de yoga en taichi... begonnen met een cursus "schoonheidsconsulente voor kankerpatiënten"... De cursus duurde verschillende weken, de bedoeling hiervan is als vrijwilliger aan de slag te gaan in een ziekenhuis op de dienst oncologie... Ik engageerde mij om na de cursus... gratis en voor niks aan de slag te gaan in "Sint.Augustinus"... in wilrijk... Het dagziekenhuis zou mijn terrein worden, een gelaatsverzorging en handenverzorging voor de patiënten tijdens hun chemokuur... Een levenslange droom die in India begon voor mij ging zich hier verder zetten... mensen bijstaan in moeilijke dagen... het is mij op het lijf geschreven... zoals jullie wel al gelezen hebben ergens op mijn blogje deed ik in India o/a stervensbegeleiding bij terminale kankerpatiënten... de zuster-directrice van dat hospitaal vertelde mij toen dat ik een speciale gave heb en deze moest gebruiken... Wel... Ik heb absoluut géén hoge dunk van mezelf... maar dit kan ik zeker!!!!!! Dit doe ik goed!!! En het werd nog eens benadrukt toen ik op voorhand een dag meeliep in Augustinus met de schoonheidsconsulente die daar al werkzaam is van voordat de Stichting ermee begon!!! Het plezier dat de dagpatiënten hebben aan dat kleine beetje geluk... de babbel en de verzorging... is niet te beschrijven... Mensen die dat afpakken moesten ze opsluiten... want dat zijn gangsters!!! Dus ik hoop van harte dat er vlug een plaatsje vrijkomt voor Mrs.C in de begijnenstraat! Wat dat mens op haar geweten heeft... dat kan zelfs ik niet met een pen beschrijven!!!
Een mooie foto van "Deepthi"...
|