Dit doet me denken... héél de heisa rond sterren dan... doet me denken aan een aantal optredens in India. Toen we naar Chennai vertrokkken was onze dochter Evi 14 jaar! Het was dan ook niet simpel voor haar... niet simpel voor ons! We hebben haar daar eigenlijk wel rotverwend en we waren overbezorgd! Aan de andere kant bracht deze situatie natuurlijk wel mee dat ik jong kon blijven... Evi kon in India immers onmogenlijk alleen ergens naar toe... en dit op een leeftijd dat je eigenlijk de wereld moet kunnen verkennen met al zijn facetten... Niet getreurd... ze heeft niet echt alles moeten missen... maar... mama... moest wel overal mee naartoe! Er kwamen daar ook véél buitenlandse sterren... en als ik daarover spreek denk ik spontaan aan "Shaggy"... op dat moment had Evi een vriendje met de naam "Shivapal" en gaven we haar toestemming om naar dat optreden te gaan met haar vriendje... spijtig in dit geval voor mij want ik hou wel van Shaggy zijn muziek... De volgende keer kwam dan of kwamen dan de "Vengaboys" en daar ging ik wel naar toe, want vriendje Shivapal was weg naar af!... My God... die dag zal ik niet gauw vergeten! Het optreden was voorzien in buitenlucht eventjes buiten Chennai... En deze ouwe geit had natuurlijk nog nooit van vengaboys gehoord... alhoewel de muziek mij wel bekend was! Natuurlijk namen we onze toeverlaat mee... onze Ramesh... bodyguard... vriend... Gelukkig maar! Het eerste probleem bleek al bij onze aankomst aan de "festivalweide"... hoog water... en... géén toilet! Dus de eerste wc die we tegen kwamen moesten we gebruiken... bijna helemaal op zijn Indisch!!!! Niet echt op straat maar... een heuse betaal wc... een aantal overdekte putjes naast elkaar... hm... géén probleem voor de Indische madammekes... die kunnen met een saree aan en géén ondergoed... gewoon hun beentjes openzetten... maar dedees had een jeans aan... en dus véél beziens... tot op heden begrijp ik niet waarom we voor dit toiletje moesten betalen... maar ons blaaske kon er dan toch wel tegen voor de héle avond... terug aangekomen aan de weide stonden we eerst vooraan aan het podium... maar dat was echt niet houdbaar! Wij waren blijkbaar even beroemd en bezienswaardig als de vengaboys... praktisch de enige witte menskes aanwezig... wat een tumult... wat een admiratie... het was niet te doen... en onze Ramesh achtte het dan ook veiliger om naar achter te verhuizen! In het voorprogramma een héél goede band die muziek brachten van "Tom Jones"... en de trend was gezet... Daar waren dan de "Vengaboys"... volgens ik kan lezen op het net zouden dat: Kim Sasabone - Denise Post - Van Rijswijk - yorick Bakker - en Denny Latupeirissa zijn... maar ik weet niet ofdat dit inderdaad de toenmalige bezetting was... Deze Nederlands Eurodance group zette werkelijk alles in vuur en vlam met hun "We're going to Ibiza"... Evi en ik gingen mee op in de luide muziek en zongen onze kelen schraap... we dansten dat het een lieve lust was... en met ons de Duizende aanwezige Jonge Indiers... die er niet genoeg van kregen... Onze Ramesh was in het begin vrij kalm en stil maar bij "Sha-la-la..." (My heart goes) zag hij ze toch ook vliegen zéne!!! In elk geval die dag waren ook wij ook een beetje beroemdheden... dat was best tof maar tegelijkertijd ook wat bangelijk... de toffe tune Shalala... werd ons lijflied als we in het drukke verkeer zaten... onze Ramesh het noorden verloor en hij op zijn Antwerps elke slechte chauffeur "Onozel manneke" noemde... als de auto in alle drukte dreigde oververhit te geraken... dan zongen we... dan zongen we in koor... There's a boy on my mind, and he knows I'm thinking of him... tweestemmig.... Shalalalala... was dan de mannelijke Rameshbariton... en oeps alle verkeersfrustratie was vergeten! Jajajajajajajaja... de vengaboys hebben levens gered!
|