Shame... shame... shame... shame on me... weeral ages sinds ik op mijn blogje schreef... Goh wat laat ik mijn trouwe blogvrienden in de steek! Maar.......... eerlijk gezegd denk ik wel een exuus of 2... 3 te hebben... hahaha... Mijn zoon is aan het scheiden, jazeker na een huwelijk van 1 jaar en 7 maanden, besloot mijn schoondochter dat dit huwelijk een vergissing was en dat ze liever nog wat op de dansvloer staat met jonge snaken... pfpf... ieder zijn ding natuurlijk! Gelukkig neemt mijn zoon alles goed op, en moet ik daar niet bang voor zijn. Weet de jeugd nog wel waar een huwelijk voor staat? Enfin jeugd... Caro is 30, dan zouden de jaren van verstand er toch al moeten zijn hé... In ieder geval dat betekende natuurlijk familie-crisis ten huize van Ael en een verhuis... Daarnaast verhuisde ook onze dochter Evi. Zij gaat in Grimbergen wonen! Prachtige gemeente trouwens, en voor hen absoluut een verbetering, maar... alweer een verhuis!! Wij zijn daar weken gaan inpakken... mannekes lief wat een hoop gerief! Dat hou je niet voor mogenlijk! Alsof deze minor (") werkjes niet genoeg waren, zijn wij volop bezig met het oprichten van een soort recreatie-huis hier in de rupelstreek voor mensen tijdens en na kanker. En daar komt héél wat bij kijken... Eerst was er het samenstellen van een bestuur... nu zijn we bezig met het opzetten van de statuten en het zoekn naar een naam voor onze VZW... We hebben wel al 2 locaties yeahhhhhhhhhhhhhhhhhhhhhhhhhhhhh nooit verwacht! En verschillende sponsors yeahhhhhhhhhhhhhhhhhhhhhhhhhhhhhhh nooit gedacht! Maar eerst moet onze VZW verschijnen in het staatsblad, dus een feit zijn... niet meer dan normaal dat sponsors daar op staan, maar dat maakt dat we aan 140 euro moeten geraken voor deze verschijning in het staatsblad... en daarvoor... zoeken we dus langs alle kanten spulletjes bij elkaar en gaan een rommelmarkt doen of garage -sale... wij zijn goe bezig... ook al zeggen ze van ni... Neen alle gekheid op een stokje het zal wel los lopen maar nu is het toch eventjes erg spannend! De bedoeling van ons recreatiehuis/club voor deze doelgroep is inderdaad de mensen in een gezellige sfeer ontvangen, soms voor een babbel met cake en en simpele handmassage... soms voor een worshop... soms voor een uitstapje... gewoonweg... er zijn voor elkaar! Want voor véél van deze mensen is het tijdens de behandelingen erg moeilijk... en de drempel om hun huis te verlaten en onder de mensen te komen nog moeilijker... vandaar... Hopelijk lukt het ons... DUIMEN MAAR en heu... ALLE HULP IS WELKOM Hé .....
Ik kreeg van mijn vriend "Sheldon" prachtige foto's toegestuurd... foto's die ik zeker met jullie wil delen, van zijn trip naar "Kerela"... op de bovenst foto "Sheldon" en zijn vrouwtje "Maria"... op de onderste foto de "Captainseat" van een cruiser in Kerela... That is indeed the way I remember India... That is the way I loved India!
|