|
29 december 2006, half 1 s'nachts... terug thuis na een gezellig samen zijn voor de 34e verjaardag van onze zoon Peter... jawel... brbrbrbrbrbrbrbr... wat word ik oud! ATV nieuws opgezet... Sandra Deakin in Mumbai voor het huwelijk van de jongste Mehta telg, zoon van Dilip Mehta van de diamant firma "Rosy Blue". Ja watte!!!!!!!! Ik ken Dilip Mehta, uit hoofde van van mijn vroegere job. Ik verzorgde gedurende 20 jaar namelijk receptie en onthaal van het diamant concern "De Beers" waar Rosy Blue zichthouder (bevoorecht klant...) was... Voor ik naar Indië vertrok ging er géén dag voorbij of ik sprak met Dilip Mehta... en Indische trouw partijen... ja dit is voor mij niet echt de ver van mijn bed show! Ik maakte het allemaal mee. Een Indisch trouwfeest is ongelooflijk fenomenaal... daar zijn géén woorden voor! Van de armen der armsten tot de rijksten der rijken het zijn één voor één sprookjes! Het begint met de uitnodigingen... chique en origineel... de kleding... Keizerin Sissy waardig... het eten kleurrijk en leeeeeeeeeeeeeeekker... de muziek en dans hemels! Het vervoer... oh my God... zou Eddy Wally zeggen... dat gaat van majestueuze gouden koetsen met 6 tot 8 hagelwitte prachtig getooide paarden tot 's werelds grootste limousines... En inderdaad elke genodigde moet Indische kleding dragen en krijgt bij afloop van het feest een mooi cadeautje mee naar huis. Dat gaat van gegraveerde kokosnoten tot de prachtigste koperen en zilveren dienbladen... Je kan dit allemaal wel beleven maar héél moeilijk na vertellen! Zo onwezenlijk is het... steeds weer een sprookje uit 1001 nacht... Mij resten ook daar de ontelbare herinneringen en... een paar kledingstukken... Ik ben in 2001 van Chennai terug gekomen met een kist vol speciale kledingstukken die ik later uitleende aan mensen die uitgenodigd waren voor het grote Indische trouwfeest van de Familie Shah (Vijaydimon) in de Nekkerhallen ... en later verkocht ik de meeste voor een abekratz... aan een familie van Marokkaanse origine voor het trouwfeest van hun dochter... Van de mooiste stukken kon ik géén afscheid nemen... die hangen veilig en wel in mijn kast (een safe is immers te klein...) uitgezonderd een met echte gouddraad geborduurde sarree die mijn Indische ouwe trap-naai machiene siert in de living... wat ben ik gelukkig dat ik als kleine garnaal dat allemaal mocht meemaken... en wat ben ik benieuwd wat Sandra Deakin ervan vond?
(Saree = 5,5 meter stof die met 5 tot 7 plooien op de buik, rond het lichaam van de vrouw gedrappeerd word... voor vrouwen ouder dan 50 jaar bedraagt de lengte 10 meter!naargelang de gelegenheid verschilt de kleur van de saree en de afwerking...)
Hier ook alvast een fotootje van het trouwfeest van onze Ramesh zijn jongste broer...
|
