|
De rivier droeg de ijsschotsen, de lente en de wind gierde.
Uit de schoorsteen was de donkere avondgloed drijvend.
En hij zat voor de open haard,hij brandde uit. Hij voelde en
keek naar de gekoeld as. In de avondschemering doken de
visies van de afgelopen dagen voor hem op. Wakker wordend
oud verdriet door het spel van ontlichaamde schaduwen.
Eén, één, vergeten door de wereld.
$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$ab$$$aaa.gif)
Groetjes van een vriend.
13-05-2019 om 07:25
geschreven door Fernand.
|
