|
Vandaag staan mijn blogs (8) in teken van de vogeltjes ...
ZIJ:
Als ik vijfentachtig ben, lach en knuffel ik zachtjes wanneer
ik pantoffels ga verliezen.
Als ik vijfentachtig ben, blaas ik een stofje weg. Je grijsharige
boeketten worden gecorrigeerd.
En met de hand langs het plein om te lopen.
En we zullen niet
bang zijn om te sterven, wanneer we vijfentachtig zijn.
In bouillon met de sneetjes brood,
verzachten breien te lang sjaals, en een lange tijd
staren naar de hemel,
En om te slapen, wakker worden of wakker worden, uit het
zicht in mijn leven zal ik uw imago zorgvuldig
te trekken, en bijna onmerkbaar lippen glimlach...
HIJ:
Wanneer ik ben vijfentachtig, het huis op zoek gaan naar
uw slippers. Mopper op het feit dat het moeilijk
voor me is om te buigen. Draag een paar belachelijke
sjaals van degenen die je voor me hebt ...
En 's morgens vroeg wakker worden, luister ik naar
je ademhaling. Bel me rustig, water geef mij te drinken,
zal reageren als het hart van de uitgestrekte onbeschrijfelijk,
gekke, zachte weer schemering omvat slapeloze
weer bevroor me aan het glasraam er knikken lila en bessen.
Bel me rustig Vlaanderen. Bel me bij zonsondergang.
Bel me verdriet,verdriet, mijn weten,
vervulde onze date. Vertraagd je afscheid.
Verbergt niet de melancholie naar me toe en huil niet.
Noem me zachtjes met de naam,
water drink me, ik weet het, onze afspraak zal uitkomen.
Ik kom zo terug. Ik zal mijn belofte nakomen
voor onze date ... Ik bel je. O ik breng bloemen voor je mee.
Ik heb een kar vol geladen.
$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$ab$$$aaa.gif)
Groetjes van een vriend.
10-07-2019 om 08:39
geschreven door Fernand.
|
