Uit de velden raast de stem van de kudde, in de struiken klinken robins, en een zoet aroma stroomt uit de witte appelbomen in de tuin.
De bloemen staren met melancholie in liefde, zijn zondeloos zuiver, zoals de lente, laten vallen met geurig stof. De vruchten van roosachtige zaden.
Zuster van bloemen, vriendin van een roos, kijk met mijn ogen in mijn ogen, schepen levengevende dromen en in het hart van een lied, zing.
15-08-2019 om 08:17
geschreven door Fernand.
|