De zoon van een rijke joodse bankier gaat trouwen.

Op de vooravond van de bruiloft heeft de oude met zijn zoon een onderonsje.

Simon, mijn jongen, ik moet bekennen dat ik met jou nooit gesproken heb over de dingen van het leven, enz.

Vanaf morgen leef je met je vrouw, en er zijn bepaalde dingen die je moet weten.

Ken je wel de vijf vingers van de hand?

Natuurlijk, papa ! De duim, de wijsvinger, de middenvinger .

Nee ! nee ! Onderbreekt de bankier hem. Dit bedoel ik niet!

Er is de vinger van ...... de reis

de vinger van ............ de richting

de vinger van ............ het genot

de vinger van ............ het huwelijk

en tenslotte de vinger van de ......... fijne manieren.

Ah zo ?

Ik leg het je uit, Simon.

De duim is de vinger van de reis, omdat je die kan gebruiken wanneer je wil liften. Akkoord, papa.

De wijsvinger is deze van de richting; deze gebruik je wanneer je iets wil aanwijzen. O.K.

De ringvinger is deze van het huwelijk, omdat je daar je trouwring aan schuift. Ja, papa.

En de pink is de vinger van de fijne manieren; die moet je omhoog houden als je in gezelschap van een

 kopje thee geniet.

Begrepen, papa. Maar, papa, je vergat de vinger van het genot !

Ik heb het beste willen bewaren voor het laatst, Simon.

De vinger van het genot is de middenvinger.

Het is de mooiste en ook de langste!

Om volop te genieten,steek je deze vinger even in je mond om hem nat te maken en ........................... zo tel je

 dan de bankbriefjes!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

Had je aan iets anders gedacht, kniel dan nu neer en bid drie Onze-Vaders, drie Weesgegroetjes en drie

 glorie-zij-de-vaders !