|
12 dag 10 Cordoba - Baena donderdag 20/05/2010 xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />
Er wordt nog steeds hitte verwacht. Vroeg vertrekken, dat hebben we gisterenavond unaniem beslist. Om 8 h 00 verlaten we Hostal Fuente zonder ontbijten.
Met veel spijt vertrekken we uit Cordoba, er is hier nog zoveel te zien, zoveel te bezoeken. We zijn het met elkaar eens, Cordoba is een van de meest sfeervolle steden die we ooit bezocht hebben.
Cordoba, hier wil ik nog terugkomen!
We verlaten het historisch stadsgedeelte via de Puente de Miraflores. Nog een laatste stop met zicht op de oude Romeinse brug, het is grandioos. Wat een stad, wat een zicht, magnifiek! Nu rijden we op het schiereiland gevormd door de Guadalquivir. Via de Calle Rinconada naar Puente de Arenal.
Nergens een eetgelegenheid open, het zal de stad verlaten zijn zonder te eten vrezen we. In een van de laatste straatjes vóór we de autostrade kruisen ,vinden we toch een winkel die al open is. Bananos, magdalenas y agua mineral, meer kunnen we hier niet bemachtigen.
Dan maar een paar bananen en koekjes uit het vuistje zeker! Dit is compleet tegen onze culinaire principes
.allé vooruit voor één keer.
Volgens ons roadboek moeten we door een relatief onbekend, maar toch aantrekkelijk gevarieerd binnenland. Het is onmiddellijk bergop, en geen klein beetje. Het is een paar kilometer erg steil kronkelend uit het rivierdal kruipen. En erger nog
..de CP 158 ligt er zeer slecht bij. Een echte carretera de merde, met erg ruwe versleten asfalt vol putten. We vorderen van geen meter!
Het blijft een geaccidenteerd parcours, het loopt meer op dan neer door het hart van Andalusië. Hier zullen we niet veel toeristen tegenkomen, menen we. In de verste verten zijn er noch dorpen noch huizen te bespeuren. We blijven dicht bij elkaar en overzien onze dagen tot nu toe. Wat een mooie tocht was het, we vinden het heel spijtig dat we niet meer dagen uittrokken om steden zoals Cordoba grondiger te kunnen bezoeken.
We zijn al meer dan 20km ver en hebben, och arme 5 autos en enkele vrachtwagens tegengekomen. We rijden op een soort plateau met een heuvelachtig parcours. Het is een boomloos landschap met veel graanvelden. Heel mooi zijn de bloemen en kruiden in de bermen.Het is een fascinerend landschap.
Volgens onze reiswegaanduidingen zouden we Cubas en Lope Amargo voorbij moeten. We hebben er echt niks van gemerkt! Zouden het misschien haciëndas of boerderijen kunnen zijn? We maken een duik naar beneden en laten ons gaan
..Maar twee bochten verder is er plots geen asfalt meer. De straat is weggespoeld en er is een los aarden pad door een droogstaande rivier. Verbouwereerd staan we alle vier vast in het zand, gelukkig is er niemand gevallen. We moeten enkele honderden meters te voet verder, eerst naar beneden en dan omhoog tot waar het asfalt opnieuw begint. Dit is werkelijk onverantwoord gevaarlijk. Hoe kan dat nu toch zonder enige aankondiging?
We komen aan een Y splitsing, er staat 42km op ons tellertje. Gelukkig vinden we een oud verweerd kilometerpaaltje. Daarop kunnen we A309 richting Castro del Rio ontwaren. We krijgen moed, eindelijk weten we dat we binnen een 10-tal kilometer opnieuw in de bewoonde wereld zullen komen. We houden een korte stop en verorberen onze laatste koekjes en delen onze bananen.
Het landschap is totaal gewijzigd.We rijden tussen olijfgaarden en er zijn zelfs hier en daar druivenstruiken. We zien van ver een dorp. Het is op een heuvel gelegen aan de rivier Guadajoz. Castro del Rio heeft twee kerken, stadsmuren en enkele oliefabrieken. Op het rondpunt zien we zelfs een oude olijfoliemolen opgesteld. We ruiken zelfs de zure olielucht.
We zijn dolblij wanneer we door kleine straatjes rijden. Het is ondertussen 12 h 00 en we hebben al 50km. Hoog tijd om te aperitieven, na deze bewogen rit onder de brandende zon.
Het dorp geeft een doodse indruk, per toeval kunnen we aan enkele señoras vragen waar zich een bar bevind. Onder veel gekwetter worden we begeleid naar een pleintje waar we inderdaad een café vinden.
Hoog tijd om onze dorst te lessen op een binnenpatio in de schaduw van citroenenbomen. We kunnen de patroon overhalen om voor ons een bocadillo con jámon klaar te maken. We genieten van deze deugddoende rustpauze met enkele broodjes en een fris wijntje. We nemen later nog een toetje en zelfs een koffie voor we verder trekken.
We kruisen de N 432 en nemen de CP 160 een rustig baantje richting Baena.
De weg blijft omhoog lopen iets meer dan vals plat, onder de brandende zon is het heel veel zweet afdrogen. We rijden nu kilometers aan een stuk tussen olijfbomen. In de verte zien we op een heuvel de stad Baena liggen. Het is precies een wit dorp, een beetje zoals Olvera of Ronda.
Het zal ook hier zoeken worden vermoeden we. Pol geeft ons veel moed, hij plaagt Hugo en meent dat we heel hoog moeten tot aan het kerktorentje. Uiteindelijk is het ook zo, we worden in het dorp, de bijna onmogelijk te befietsen straatjes ingestuurd. Heel traag en op ons kleinste verzet kunnen we nog juist recht blijven. Het is een half uur klimmen tot bij de albergue op de Rute Caifato.
Grote verwondering wanneer we aankomen op het hoogste gedeelte van Baena. We bellen aan bij een van de mooiste Albergues ooit. Met een fabelachtig uitzicht op de ganse omgeving. We krijgen twee splinternieuw ingerichte kamers, met elk een badkamer met alles erop en eraan. Grote verwondering wanneer we slechts 74 voor ons vier voor één nacht met inbegrip van ontbijt moeten betalen. De señorita geeft ons nog een hele uitleg over de culturele vereniging van de Rutas del Caifatos.
Deze route is een historische weg tussen Córdoba en Granada van in de tijd van Al-Andalus. De camino blijkt tot het historisch erfgoed van Andalusië te behoren. Het was in de middeleeuwen een van de drukste koopliedenwegen van het Iberisch schiereiland.
Baena ligt midden in het belangrijkste olijfolieproductiegebied van Andalusië. Er zijn heel wat olijfoliepersfabrieken vlakbij de benedenstad.
De Almendina, het hooggelegen gedeelte van Baena, waar wij nu verblijven, is feitelijk een oude Moorse stadswijk.
Men is bezig met een voormalige oude moskee met minaret, aan het renoveren.
Nu is het een kerk geworden.
Voor we ons aan een stadswandeling wagen, willen we ons wat verfrissen en hebben nood aan een siësta. We zijn dit nu stilaan gewoon
Het is 18 h 00 en nog steeds bloedheet en nergens is er schaduw. Toch wagen we het om een stadswandeling te doen. Maar ikzelf heb een beetje andere zorgen
sinds enkele dagen heb ik een bloedrode uitslag op mijn enkels en nu staan ze ook heel dik. Wanneer we de benedenstad bereiken loop ik onmiddellijk een apotheek binnen en krijg een zalf tegen zonneslag of zoiets. De apotheker raad mij aan de enkels te beschermen tegen het zonlicht.
Dus terug en sokken aandoen
.Wat een zicht zeg!
De stad is het bezoeken waard, in het bijzonder de Plaza de la Constucion met het stadhuis. Er staat een standbeeld met een trommellaar. Het is jaarlijkse traditie, waarbij er hier in Baena met Pasen een ontmoeting is van groepen van verschillende steden uit Spanje. Het blijkt een diepgewortelde traditie waarbij met trommelgeroffel rondwandelend, regen zou afgesmeekt worden! Zo heeft hier is Andalusië elk dorp zijn eigen fiëstagewoonten! We dalen nog lager tot dat we in een park en in het lommer op een terras aan enkele frisse SanMiguels geraken.
Stilaan begint de plaatselijke bevolking aan hun dagelijks flaneerritueel. De gehele familie, van grootouders tot kleinkinderen wandelen luid kwetterend door de straatjes. Rond 21 h 00 begint het eindelijk wat af te koelen, we krijgen honger en stappen een van de schaarse restaurants aan de hoofdstraat binnen.
Zoals gebruikelijk worden we met veel zwier ontvangen en moeten in sneltempo onze keuze maken. We willen een koud voorgerecht en een flink stuk vlees als hoofdgerecht. Heel tevreden nemen we nog een dessert. We hebben uitstekend gegeten en gedronken. Met een dikke buik willen we nog een wandeling maken, het is ondertussen pikdonker en we hebben aandacht voor de mooie sterrenhemel.
Het wordt een klauterpartij naar onze albergue. Alle bezienswaardigheden op het hoger gelegen gedeelte van de stad zijn verlicht.
De jeugd is nog volop bezig met musiceren
..We blijven nog een uurtje luisteren tot we eindelijk om middernacht doodmoe onze bedjes opzoeken.
Als we zo verder doen worden we nog echte Spanjaarden!
Start: Cordoba 8h00
Aankomst: Baena 15h00
Afstand: 66km
Cumul: 540km
Weer: Stralende zon geen wind zeer warm 36°C
Albergue Rural Natividad Povedano Adamuz
Ruta Del Caifato 7 Baena 96 56 27 27 18
www.baenarural.com
infoalbergue@baenarural.com
|
