De vorige blog (https://www.bloggen.be/andre_jessica/) werd stilaan onoverzichtelijk.
Vandaar een nieuwe blog gestart voor 2022.
De fotos bij het bericht zijn te vinden door te klikken op de kleine foto of op de link(s) naar Google photos onderaan het bericht. Klikken op een pdf bijlage opent deze, om terug te keren klikken in de browser: vorige pagina <-
De gpx files zijn er ter info
laatste berichten:
11 november weekend, Anzegem
1 november weekend, Duinkerke
zomerverlof 2022: Iberisch schiereiland
fietsreis: de groene weg naar de middelandse zee (17 juni-10 juli)
uitstap naar het land van Herve, Oost-België (hemelvaartweekend)
Op 11 november begint het laatse verlengde weekend voor het eindejaarsverlof. De weersvoorspelling is onzeker, zowel zonnig weer als zware bewolking zijn mogelijk.. We opteren voor een 'dichtbij' vakantie in Anzegem. In 2012 zijn we hier reeds geweest voor een wandeling beschreven in het Kreo-tijdschrift van januari 2008. ("door de velden rond de Tiegemberg")
In Tiegem is er een bekende bedevaartsplaats (Tiegemberg), eertijds uitgebouwd met park (het sint-Arnoldus park) en andere gemakken een bedevaartsplaats waardig. Wegens gebrek aan bedevaarders werd een deel van de parking bij dit park, ooit voorbehouden voor autocars gevuld met bedevaarders, omgevormd tot een mooie camperplaats voor 5 campers, met alle voorzieningen.
Na aankomst wandelen we naar het centrum van Tiegem voor een bezoek aan de kerk en om er te eten in het enige restaurant dat open is... Nadien gaan we op wandel in deze m.i. onderschatte streek wat 'zachte recreatie' betreft.. Er is een uitgebreid historisch netwerk aan trage wegen, veel ervan geplaveid en gemakkelijk begaanbaar, door de velden van deze landbouwstreek tussen de Leie- en Scheldevallei.
We opteren voor de Stijn Streuvels wandeling die ook de Tiegemberg aandoet en pikken in op deze route direct bij de parking. Deze wandeling brengt ons voorbij het 'Lijsternest' van Stijn Streuvels, en verder tot het centrum van Ingooigem, het keerpunt van deze namiddagwandeling. Het weer blijft droog, maar bewolkt. We sluiten de wandeling af in de pop-up winterbar van het park, niet zo ver van de parking.
De volgende dag begint mistig, maar op basis van het weerbericht dat zonnig en warm weer (voor de tijd van het jaar) voorspelt beslis ik om te gaan fietsen. De boerenlandschapsroute, met een bescheiden aantal kilometer. Jessica ziet het niet zitten en blijft in de camper terwijl ik ga fietsen. De rit valt wat tegen, het blijft grotendeels mistig (en koud, mijn kledij is hier niet op voorzien), de route is vrij heuvelig, niet zo verwonderlijk dichtbij de vlaamse Ardennen...
In de namiddag gaan we opnieuw wandelen, de lokale 10.000 stappen wandeling die voorbij de parking komt. Ook deze wandeling eindigt in dezelfde pop-up winterbar waar we net als gisteren halt houden voor een opwarmertje..
Op de laatste dag van dit verlengd weekend rijden we naar het dorpje Gijzelbrechtegem, een andere deelgemeente van Anzegem. We volgen de bepijlde kleine-kluis-wandelroute die in een grote boog rond het dorpje loopt. Op het meest noordelijke punt boven het dorp zijn we slechts 1 kilometer verwijderd ervan, we besluiten onze wandeling te onderbreken voor een middageten in het lokale (en enige..) restaurant. Helaas, zonder reservatie geen kans om te tafelen, we moeten het doen met wat beschikbaar is in onze camper.. Nadien wandelen we terug naar het punt waar we de route afgebroken hebben om deze wandeling te voltooien.. Tot onze troost krijgen we vandaag wel de zon uitbundig te zien.
Op zondag 30 oktober vertrekken we na het middageten naar St-Malo-les-Bains bij Duinkerke. We hebben gekozen voor de camping 'la Licorne' voor dit verlengd weekend. Nadat we ons geparkeerd hebben gaan we wandelen op de dijk, richting Duinkerke. Het weer is uitzonderlijk zacht, het is dan ook druk met veel wandelaars op de dijk en het strand. De terugweg naar de camping verloopt in de avondschemering.
Op maandag staat wandelen op het menu; saint Malo-les-bains is een voormalige gemeente, ooit zelf deel van de gemeente Rozendaal maar later allebei opgeslorpt door het uitdeindende Duinkerke.
Vanaf de tweede helft van de 19de eeuw evolueert Malo tot mondaine badplaats met de bijhorende bouw van villas. De grote bloei kwam er na WW1. We wandelen richting Duinkerke via een andere weg, tot we kunnen inpikken op het "parcours architecture" door Malo, een parcours van 6km dat we op het internet gevonden hebben. Er zijn diverse oude en geklasseerde huizen/villas in 'art nouveau' te zien in deze wijk van Duinkerke, en dit ondanks vernielingen tijdens de slag van Duinkerke aan het begin van WW2 (evacuatie van Britse en Franse soldaten eind mei 1940) (de Royal Air Force slaagde erin intensieve bombardementen door de Duitse Luftwaffe te verhinderen).
We komen op deze wandeling vrij veel houten huizen tegen, een gevolg van een militaire verordening: de citadel van Duinkerke moest kunnen beschikken over een vrij schootsveld en huizen die dit schootsveld belemmerden moesten snel vernietigd kunnen worden (afgebrand..) (Noot: ook voor de Antwerpse forten was deze regel van toepassing)
Als we op de zeedijk komen waar we gisteren gewandeld hebben schakelen we over op een andere wandeling, het "circuit Jean-Bart" door het centrum en het oudste deel van de haven, ook dit parcours is een zestal km lang. Wellicht is de horeca niet voorzien op de toeloop van toeristen zo laat in het jaar, zowat de helft van de restaurants zijn dicht en bij deze die open zijn is het zoeken voor een plaats.. Het centrum van Duinkerke hebben we reeds bezocht tijdens een fietstochtje vanuit Bergues (langs het kanaal van Bergues-Duinkerke) in juli 2013.
Na het middageten vervolgen we het parcours en op het einde ervan wijken we wat af richting het oostelijk deel van de haven, we komen voorbij het museum van operatie Dynamo en volgen een stukje de pier waar schepen uit Engeland aanmeerden tijdens de evacuatie. In deze operatie Dynamo speelde ook het 'fort des dunes' van Leffrinckoucke een rol (in juli 2021 zijn we er voorbij gefietst). Ook de herdenkingsplaats bij Esquelbecq (la plaine au bois) die we eind mei 2014 bezocht hebben is verbonden met deze operatie. Een achterhoede van de zich terugtrekkende geallieerde troepen die de opmars van het Duitse leger moest vertragen om de evacuatie mogelijk te maken werd er gevangen genomen door een SS-bataljon en aansluitend gedood in een schuur. (Massacre de Wormhout)
We komen terug op de zeedijk en wandelen -met een tussenstop voor een hapje en drankje- terug naar onze camper, met 16km in de benen..
Op de laatste dag van dit lange weekend verplaatsen we ons met de camper tot bij de pier waar we gisteren een ruime parking gezien hebben (parking du Frac, waar het kanaal naar Bergues uitmond in zee). We volgen een beschrijving van een wandeling door het oostelijk deel van de Duinkerkse haven, daarvoor moeten we eerst richting centrum om via de brug van Texel het oostelijk havengebied te bereiken. Als 3de haven van Frankrijk is het havengebied van Duinkerke reusachtig groot.
Eerste bezienswaardigheid is de 'sluis van Trystram', uitgegraven in 1896 en destijds met zijn afmetingen van 170 op 25 meter de grootste van Europa. Onze wandeling brengt ons tot bij de sluis Wattier, hier bevind zich een Duitse duikboothaven uit WW2, echter in tegenstelling tot deze van Lorient (bezocht op 6 augustus 2020) valt hier niets te bezoeken... Bovenop de bunker bevind zich een radarstation dat nog steeds in gebruik is door de havendiensten. Na deze wandeling van toch goed 9km eten we in een restaurant op de place Jean-Bart (de bekende zeerover van Vlaamse afkomst). Na de middag verplaatsen we ons naar Grande-Synthe voor een wandeling door het natuurgebied 'Puythoek', maar de regen is spelbreker.. we wandelen dan maar wat rond in het nabijgelegen shopping centrum dat tot onze verwondering gewoon open is vandaag..
Ook dit jaar trekken we naar Dusseldorf voor een bezoek aan het jaarlijkse vakantiesalon. We vertrekken op vrijdagnamiddag de tweede september. Om een of andere reden is er geen mogelijkheid om bij de beurs zelf te parkeren (volzet??) We vinden een plaats op een camperparking in de buurt van het vliegveld.
De nieuwste modellen campers en toebehoren worden op het vakantiesalon tentoongesteld. Benevens de beurs is Dusseldorf ook een aangename stad om te bezoeken, hiervoor nemen we het openbaar vervoer of de fiets. Gezien het uitzonderlijk zachte weer is het dit keer vooral de fiets...
Op zaterdag, na een dagje slenteren op de beurs fietsen we naar het centrum van Dusseldorf. Jessica heeft haar huiswerk gemaakt en plaatsen gereserveerd in een hot-pot restaurant (behoord tot een keten met drie vestigingen in Duitsland). Het district waar dit restaurant gelegen is heeft als bijnaam 'little Tokio' en ligt net buiten het oude centrum van de stad. De naam is verkeerd gekozen, de meeste zaken in deze buurt zijn Chinees... Ik ben een van de weinige niet-Chinezen in het restaurant, steeds een indicatie over de authenticiteit van het aangeboden eten...
Op zondag brengen we nog het grootste deel van de dag door op de beurs, op de terugreis zien we in de buurt van Temse een groot aantal luchtballons in het zwerk.. geen idee welke activiteit hier achter steekt maar mooi zicht...
Op 7 en 8 augustus gaan we op familiebezoek in de buurt van Lorca, het is er extreem warm.
Het einde van ons verlof komt nu stilaan in zicht, op 9 en 10 augustus bezoeken we Zaragoza, een van de grootste steden van Spanje. De stad ligt aan de Ebro. Er is een ruime camperplaats, deze ligt op een viertal km van het centrum, maar er is een tramhalte bij de parking die ons op 10 minuten tot in het centrum brengt. We bezoeken de Pilar basiliek, de kathedraal La Seo en het amfitheater tijdens onze wandeling door het oude centrum. Op woensdag 10 augustus rijden we met de camper naar het paleis Aljaferia. We zijn vrij vroeg zodat we gemakkelijk een parkeerplaats vinden in de buurt.
Na dit bezoek rijden we noordwaarts, over de Pyreneën Frankrijk binnen. We zien de gevolgen van bosbranden die hier lelijk huisgehouden hebben. We vermijden de regio rond Bordeaux waar nog steeds hevige bosbranden woeden en waar volgens het nieuws op de radio wegen hierdoor zijn afgesloten. We vinden een rustige camperplaats in Captieux waar echter niet veel te bezoeken is..
Op 11 augustus rijden we tot Aubigny-sur-Nère, een stadje dat historisch gelinkt is met Schotland. Na de lange rit ontbreekt ons echter de lust om nog rond te wandelen, ook al ziet het er heel mooi uit.
Op 12 augustus zijn we terug thuis.
We hebben tijdens dit verlof 5600 km afgelegd met de camper...
zomerverlof 2022, 5-6 augustus, Faro Portugal tot Antequera Spanje
Faro is de laatste stad die we bezoeken in Portugal, het is de hoofdstad van de gelijknamige provincie. Het zijn opnieuw de Romeinen die deze plaats uitbouwden tot een belangrijke havenstad. De Moren bouwden de omwalling, de aardbeving van 1755 verwoestte de stad en het is pas na de aanleg van een vliegveld dat de stad opnieuw welvarend werd als gevolg van toerisme.
Na een wandeling en een bezoek aan de kathedraal annex museum genieten we nog een laatste keer van een lekkere Portugese paella vooraleer we richting Spanje vertrekken. Einddoel voor vandaag is El Viso del Alcor, een klein stadje in de buurt van Sevilla, Andalusië.
Sevilla hebben we vroeger reeds bezocht, ons plan is om morgen Carmona te bezoeken, bijgenaamd 'klein Sevilla'. El Viso del Alcor hebben we gekozen omwille van de camperparking, vreemd genoeg duurt het tot 's avonds laat vooraleer een tweede camper de parking op rijd. De enige bezienswaardigheid is een kerk, helaas is die dicht wanneer we die willen bezoeken.
Carmona ligt op een heuvel in een vlakte en was strategisch belangrijk. Ook hier zijn veel sporen te zien uit het verleden; romeinse necropolis, amfitheater en versterkingen. De versterkingen werden uitgebreid door de Moren die er ook enkele paleizen bouwden. Na de herovering op de Moren werden de verdedigingswerken hersteld en verbeterd.
We begaan de vergissing om via de grote stadspoort (Puerta de Sevilla) het stadje binnen te rijden met de camper. We komen terecht in een wirwar van steegjes soms nauwelijks breed genoeg om er -met ingeklapte spiegels- doorheen te rijden. Uiteindelijk kunnen we via de Cordoba stadspoort het stadje uitrijden, daar parkeren we de camper en starten ons bezoek..
Na het bezoek aan Camora rijden we naar Antequera, iets ten noorden van Malaga. Daar doen we nog een avondwandeling naar het Moorse Alcazaba (fort uit de 11de eeuw, gebouwd op oudere Romeinse versterking). Hier hebben we ook zicht op de archeologische site met de Romeinse thermen. Wegens het late uur is er echter geen bezoek meer mogelijk.
zomerverlof 2022, 2-4 augustus, Evora, Lagos en Portimao
Op 2 augustus rijden we Lissabon voorbij, via de Vasco-da-Gama brug over de Taag gaat het naar Evora, meer in het binnenland gelegen. Ook dit is een stad die gesticht werd door de Romeinen, daarna veroverd door de Visigoten, later afwisselend in handen van de Arabieren en Portugal, tot het in 1166 definitief veroverd werd door Portugal. Ook deze stad staat op de Unesco lijst van werelderfgoed.. Er is een officiële parking voor campers, wel op vrij grote wandelafstand van het historisch centrum. Wegens de hitte zoeken we de schaduw van het openbaar park op, daar ligt een -voormalig- koninklijk paleis, nu te bezoeken als museum met als onderwerp de geschiedenis van Evora, mooi! Volgende stop is de kerk van Sint-Fransiscus, met aanpalend de knekelkapel. Toevallig is er in de aanpalende voormalige kloostergebouwen een tentoonstelling met kerststalletjes uit de ganse wereld, bij de hitte vandaag een beetje buiten seizoen maar leuk.
We wandelen naar het centrale plein om er de kerk van Sint Antonius te bezoeken, vreemd genoeg is deze gesloten. We trekken verder naar de kathedraal van Evora, een prachtig gebouw waarvan we ook de bovenkant bezoeken, van hieruit krijgen we een panoramisch zicht op de omgeving. Volgende bezienswaardigheid is een romeinse tempel gewijd aan Diana, waarvan een klein gedeelte heropgebouwd werd. (met de typische Korintische zuilen). Vandaar wandelen we naar het van oorsprong Romeins aquaduct, in de middeleeuwen gerestaureerd en opnieuw in gebruik genomen. Een volgende getuigenis van de Romeinse tijd bevind zich onder het stadhuis, de Romeinse baden. Op dit uur is het stadhuis reeds gesloten voor het publiek maar de bewaker laat ons toch binnen om enkele fotos te nemen.. We keren terug en passeren de Sao Tiago kerk, helaas eveneens niet meer open voor bezoek.. Volgens onze reisgids nochtans een kerk met een heel mooi interieur..
Op het centrale plein blijven we 'plakken' voor het avondeten, daarna gaat het terug naar de camper.
Na de hitte van de voorbije dagen zoeken we wat koelte op, op 3 augustus rijden we naar de Atlantische kust, naar Lagos in het zuidwesten van Portugal (Algarve). We rijden Lissabon voorbij gezien we hier reeds op city trip zijn geweest. In Lagos wandelen we naar het kanaal met de plezierhaven, uitgegraven in de monding van een riviertje dat hier de oceaan bereikt. We boeken een tochtje met een boot langs de kust ten westen van Lagos. We passeren de havenpier en varen voorbij de 'trap der slaven', uitgehakt in de kliffen die hier de kustlijn beheersen. (Lagos had ooit een slavenmarkt, wellicht de oudste van Europa) Het kleine bootje brengt ons tot inhammen die soms de allures van een grot aannemen en met enkele passages onder natuurlijke 'boogbruggen'. Na afloop wandelen we door het stadje en vinden een restaurant met een dakterras waar we een mooi uitzicht hebben over het kanaal en de oceaan wat verderop.
De volgende dag verplaatsen we ons naar Portimao, daar is parkeren met camper toegelaten op de enorme parking van een congrescentrum. Ook hier gaan we voor een boottochtje langs de kust, in een opblaasboot (RIB). Hoogtepunt van dit boottochtje is de (beroemde) zeegrot van Benagil, omwille van de vele zwemmers is het voor boten niet toegelaten om hier tot het strand te varen. Het gaat nog een stukje verder oostelijk vooraleer terug te varen naar Lagos. Terug op de parking zijn we nog steeds de enige camper. Onderweg hebben we echter gezien dat enkele plaatsen op de parking van de lokale Lidl voorbehouden zijn voor campers. We verplaatsen ons tot op deze parking. Niet slecht gezien van Lidl, de camperaars doen er allemaal hun boodschappen..
Op 1 augustus beginnen we met een bezoek aan het koninklijk paleis van Mafra (sinds 2019 Unesco erfgoed). We hebben geluk, er loopt een tentoonstelling over Chinese muziekinstrumenten, heel interessant en mooi opgezet in dit prachtige gebouw. Het paleis beschikt onder meer over een ziekenzaal die doet denken aan het hospice van Beaune en het gasthuis Onze-Lieve-Vrouw met de roos in Lessines (die we vroeger bezocht hebben).
Na het middageten in Pastelaria Fradinho, beroemd als hofleverancier van gebak aan het paleis rijden we richting kust voor een bezoek aan het mini-dorp Aldeia Típica José Franco, een kunstenaar die oude Portugese ambachtelijke gebouwen (in het klein) nabouwde op deze site op enkele kilometer van Mafra. (kindvriendelijk ook).
Wegens de vele rook die maar blijft aanhouden willen we de veiligheid van de kust opzoeken maar enkele kilometers verder word de weg versperd door de brandweer. Het is een heel gedoe om de file richting kust te doen keren. We besluiten richting Sintra te rijden, een heuvelig district van Lissabon dat bekend is door de vele kastelen die er door de begoede adel werden gebouwd om aan de hitte en drukte van Lissabon te ontsnappen. We kiezen voor een bezoek aan het Palácio da Pena, een romantisch kasteel dat ons wat doet denken aan Neuschwanstein van Ludwig II van Beieren.
Het is druk op de weg naar het kasteel, met veel en langzaam busverkeer dat zwoegend omhooog rijd. Bij een wegsplitsing merken we net te laat dat we gekozen hebben voor de verkeerde richting, bussen rijden rechtsaf, wij volgen een 'tuk-tuk' voor ons die links afslaat, een weg die enkel toegelaten is voor houders van een of andere licentie. Er is geen mogelijkheid om te keren op deze éénrichtingsweg die zich via haarspeldbochten naar omhoog slingert. Bij de ingang naar het park dat bij het paleis hoort is er een kleine 'kiss and ride' parking waar de tuk-tuks (en voertuigen voor maximaal 7 passagiers) halt mogen houden om hun klanten te laten uitstappen. Wij worden door enkele verbaasde verkeersagenten de toegang tot deze parking ontzegd en heuvelafwaarts gezwaaid.. na de eerste bocht rijden we een parking op.. een éénrichtingsbord negerend. We zijn dicht bij de ingang waar het eerst aanschuiven is om tickets te kopen en daarna om binnen te geraken. Eenmaal op het kasteeldomein is het nog klimmen tot het kasteel waar we opnieuw moeten aanschuiven..
Ook binnen blijft het druk en worden we aangemaand om door te wandelen.. het doet ons denken aan het kasteel van Bran (Dracula) in Roemenië waar het ook zo druk was. Het blijft wel de moeite waard, de rondgang over de buitenmuur geeft uitzicht over dit (natuur)gebied met nog andere beroemde kastelen op nabijgelegen heuveltoppen. Na afloop dalen we temidden van druk verkeer af naar het stadje dat we stapvoets doorkruisen. We keren terug naar Mafra om er opnieuw te overnachten op dezelfde camperplaats als gisteren..
Op 29 juli zijn we er vroeg bij om de tram/metro te nemen die ons comfortabel naar het centrum van Porto brengt.
Ons eerste doel was een bezoek aan de overdekte markt in het centrum van Porto, helaas is deze wegens restauratie gesloten.. op onze weg komen we voorbij de BBVA bank, gehuisvest in een mooi art-nouveau gebouw. Het volgende gebouw dat er uit springt is de kerk Santo Antonio dos Congregados met de mooi betegelde gevel en het rijk versierde interieur. Het kruispunt oversteken brengt ons bij het station Sao Bento. De stationshal is versierd met tegelwanden die belangrijke gebeurtenissen uit de Portugese geschiedenis uitbeelden. We zitten nu pal in het oude centrum (Unesco werelderfgoed). We bezoeken de nabijgelegen kathedraal die door zijn ligging en bouwstijl gelijkenis vertoont met een burcht. Het is even aanschuiven maar het loont de moeite.. vanop het dak van de kathedraal is er een mooi uitzicht over de stad en de Douro die wat verder uitmond in zee. Via de steegjes in de buurt van de kathedraal zakken we af naar de oever van de rivier, op de Ribeira kaai vinden we een leuk restaurant met zicht op de ijzeren brug 'Luis I', even typerend voor Porto als de Eiffeltoren voor Parijs. Niet toevallig vertoont deze brug dezelfde constructiekenmerken als de Eiffeltoren, het ontwerp dat het haalde is van de hand van een voormalige vennoot van Gustav. Leuk om weten; een Belgische firma (uit Willebroek) kreeg de bouwopdracht.. De brug werd opengesteld in 1886.
Het wegdek onderaan de brug word gerestaureerd maar is toch open voor voetgangers. Het bovendeel van de brug werd aangepast voor tramverkeer, maar ook voetgangers kunnen hier gebruik van maken. We steken de Douro over via het onderste 'verdiep', daar klimmen we omhoog voor een bezoek aan het klooster van Serra do Pillar.. op deze hoogte is het verassend winderig (en fris!) door een verkoelende oceaanbries.. Van hier krijgen we opnieuw een panoramisch zicht over de stad, met op deze oever van de Douro de befaamde portohuizen, met veel replicas van de bootjes waarmee destijds de Douro werd afgevaren met de tonnen wijn aan boord.. We keren terug naar het oude centrum via het bovendeel van de brug en via de overdekte markt Ferreira Borges gaat het naar de Clerigos kerk, annex toren die van ver zichtbaar is. Na het bezoek aan deze kerk wandelen we naar het plein voor het stadhuis van Porto. Nog een laatste terrasje en dan is het tijd om het metrostation op te zoeken voor de rit terug naar de camper, goed 13km hebben we in Porto rondgewandeld vandaag..
De volgende dag (30juli) rijden we naar Coimbra, 130km zuidelijk van Porto. We rijden een stukje verkeerd maar uiteindelijk arriveren we op de camping, op enkele km van het centrum. Vandaag is het opnieuw bijzonder warm, nadat we ons geinstalleerd hebben nemen we een aperitief in het restaurant van de camping.. Eten is pas verkrijgbaar vanaf 12 uur s'middags, dus we moeten nog even wachten. Na het middageten nemen we een taxi naar de stad. De chauffeur zet ons af bij het Largo da Portagem, volgens hem de beste plaats om ons stadsbezoek te beginnen. Er staan enkele mooie gebouwen aan dit plein, onder meer het Astoria hotel in art nouveau stijl.
De oorsprong van de stad gaat terug tot de Romeinse tijd, een stuk aquaduct is daar getuige van. Vandaag is de stad vooral bekend als universiteitstad. We wandelen de voetgangerszone in, en al snel komen we bij een oude versterkte stadspoort, deze bevond zich net buiten de stadsomwalling, de 'Almedina' toren net achter de stadspoort was ooit onderdeel van de stadsomwalling, is nu ingericht als museum. Deze versterkingen dateren uit de tijd van de Arabische overheersing.
Na het museumbezoek is het klimmen geblazen, eerst naar de oude kathedraal, daarna verder omhoog naar de nieuwe kathedraal en de universiteitsgebouwen helemaal bovenaan de heuvel. Terugkeren doen we via de resten van het Romeinse aquaduct en verder noordelijk van het centrum. We zijn net te laat voor een bezoek aan de Heilig Kruis kerk (Met het mausoleum van de eerste Portugese koning). Coimbra was in de middeleeuwen (tijdelijk) de hoofdstad. Na het avondeten op het terras van een van de vele horecazaken in de verkeersvrije Visconde da Luz straat keren we terug naar de camping.
Onze bestemming voor 31 juli is Mafra, met een tussenstop in Batalha, plaats van een belangrijke veldslag in 1385. De Castillianen rukten op richting Lissabon maar werden hier gestopt. Uit dankbaarheid werd hier een klooster gebouwd (het klooster van 'Maria van de overwinning') Er werd meer dan 100 jaar gebouwd op deze site, in deze tijdspanne volgden 7 Portugese koningen elkaar op en werden 15 architecten (achtereenvolgens) ingeschakeld. (vandaar ook diverse stijlen in de gebouwen). In 1810 werd het complex verwoest door de troepen van Napoleon en geraakte in verval. In 1840 werd beslist tot de heropbouw, deze restauratie duurde tot eind 19de eeuw. Sinds 1983 erkend als wereldergoed.
Na het (late) middageten rijden we verder naar Mafra (in de buurt van Lissabon). Onderweg zien we rook van een bosbrand. Belangrijkste bezienswaardigheid is het koninklijk paleis, een bezoek is voorzien voor morgen. We beperken ons tot een avondwandeling door het stadje en avondeten in een lokaal restaurant.
zomerverlof 2022, 23-28 juli, door Spanje naar Portugal
op 23 juli rijden we Spanje binnen, tot Burgos. Het is nog vroeg in de namiddag, we besluiten om tot het beroemde kartuizenklooster van Miraflores te wandelen. Het is slechts iets meer dan 3km ver van de parking maar toch is het zweten geblazen in de namiddaghitte. Na het bezoek wandelen we naar het centrum van Burgos dat we via de Arco de Santa Maria bereiken. Een bezoek aan de kathedraal is niet meer mogelijk. Als we terug bij de camper komen hebben we 12km in de benen.
s'Anderendaags nemen we de fietsen om tot bij de kathedraal te rijden en deze te bezoeken (met behulp van een audiogids). Dit pareltje van de gotiek staat sinds 1984 op de Unesco lijst van werelderfgoed. Niet verwonderlijk ligt Burgos op de pelgrimsweg naar Compostela. We bezoeken ook nog het Castillo de Burgos, dat op een heuvel boven de stad ligt.
Op 24 juli rijden we verder richting Portugal, met een bezoek (+ overnachting) aan Valladolid, de hoofdstad van de autonome regio Castilië en León. De volgende dag rijden we Portugal binnen via de vallei van de Douro, met een eerste stop in Miranda do Douro, net over de grens.
Op maandag zijn het museum en de kathedraal gesloten. We beperken we ons tot een bezoek aan het stadhuis, een kerkje en de ruine van het kasteel van Miranda do Douro. Wat vroeger dan gedacht rijden we verder tot Mogadouro. We volgen een lokale weg (de M1126) maar nadat we ons in de steegjes van Freixiosa bijna klem gereden hebben op zoek naar een uitzichtspunt over de Douro geven we het idee op om de Douro zo dicht mogelijk te volgen en rijden we verder naar Mogadouro via de nieuwe weg IC5.
Onze volgende stop is in Freixo de Espada à Cinta, steeds in de buurt van de Douro die in deze regio de grens vormt tussen Spanje en Portugal. Na een wandeling door het stadje verlaten we de grensstreek, we rijden tot de camperplaats in Torre de Moncorvo.
De volgende dag bezoeken we São João da Pesqueira, we rijden hierbij een stuk langs de Douro. De typische wijngaarden in terrasvorm op de flanken van de vallei zijn nu alomtegenwoordig. Onze volgende stop is Lemago, we wandelen via de trappen naar de barokke kapel 'Santuário de Nossa Senhora dos Remédios', ook het barokke bisschoppelijk paleis is bezienswaardig.
Einddoel en overnachtingsplaats voor vandaag is Guimaraes, we bezoeken s'avonds nog het oude centrum (erkend als Unesco werelderfgoed). De volgende morgen bezoeken we het paleis van de hertogen (Paco dos Duques) en het nabijgelegen kasteel. De stad is belangrijk in de geschiedenis van Portugal; hier werd de onafhankelijkheid van Portugal uitgeroepen.
Intussen is het bijna middag, we gaan naar het historisch centrum en vinden een leuk restaurant op het Oliveira plein, met zicht op de kerk en het voormalige klooster (nu museum). Daarna nemen we de kabelbaan voor een bezoek aan het 'heiligdom van Penha', gelegen op een heuvel met zicht over de stad. De kerk werd gebouwd in de jaren 30 van de vorige eeuw en ligt in een bijzonder natuurgebied.
Het is slechts een kattesprong naar de volgende bestemming Braga. We installeren ons op de parking van het bedevaartsoord Bom Jesus do Monte. Na het nuttigen van een ijsje nemen we het antieke kabeltreintje (in gebruik sinds 1888). De aandrijving gebeurt door een tank onder het treintje dat 'boven' is met water te vullen (die van het rijtuig beneden laat men leeglopen) en de zwaartekracht doet de rest.
Om terug te keren naar de parking nemen we de monumentale trappen. Deze heuvel is sinds de 14de eeuw een bedevaartsoord, maar pas in de 18de eeuw word de site uitgebouwd tot de huidige toestand. De huidige basiliek dateert van 1784 (voltooid in 1811) en vervangt een kerk die te klein werd voor de vele bedevaarders.
Op 28 juli nemen we s'morgens de bus om van de parking naar het centrum van Braga te rijden. Het is een grote stad met ongeveer 200.000 inwoners. De oorsprong van de stad gaat terug tot de Romeinse tijd. Wegens het grote aantal kerken in de stad kreeg ze de bijnaam 'het Rome van Portugal'. We bezoeken het oude centrum van de stad dat deels autovrij is. De Braga Tower is het enige wat rest van het kasteel dat hier ooit stond. De eerste kerk die we bezoeken is de Igreja do Populo, van daar is het slechts enkele stappen naar de 'boog van de nieuwe poort'. We bezoeken de kerk van barmhartigheid en de kathedraal. Na deze religieuze bouwwerken willen we de openbare bibliotheek bezoeken, helaas is dit niet mogelijk voor toeristen.. Aan de overkant van het plein ligt het mooie stadhuis, wat verder het paleis van de aartsbisschop met aanpalende tuin. We bezoeken ook de kerk van het heilig kruis maar het museum met als hoofdthema Paus Pius XII wandelen we voorbij.. We bezoeken nog de archeologische site waar zich de resten van Romeinse thermen bevinden. Via het Palacio do Raio (18de eeuws koopmanshuis) gaan we naar het Parque Da Ponte, het einde van onze wandeling. We gaan eten in restaurant 'Top Wok', een uitgebreid en lekker buffet voor een zeer lage prijs (14 Euro/persoon zonder de drankjes). Na het eten nemen we de bus terug naar de parking en rijden naar Porto.
We kiezen een camperparking die weliswaar een tiental kilometer buiten het centrum ligt, maar met een tramstation aan de overzijde van de straat. We hebben geluk, er zijn bij aankomst nog slechts enkele camperplaatsen beschikbaar. Een boogscheut van de parking is er een grootwarenhuis dat open is tot 21h30, we kunnen nog wat boodschappen doen.
