Toen gisteren de postbode het pak gratis bijlagen bij het Mondiaal Magazine Mo in onze brievenbus had gedumpt kwamen ze weer opzetten : de rebelse kriebels, die ik in de loop der jaren en meer bepaald sinds het begin van dit millennium ben gaan ervaren. Haast mechanisch, als een willoze ledenpop graaien mijn vingers door het onfatsoenlijk dik pak papier, veroverd ten koste van het regenwoud om het ongevraagde voorwerp van mijn verontwaardiging op staande voet voor de zoveelste keer krachtig de papiermand in te kieperen.
Ik zeg dat niet zomaar over het regenwoud, want de vorige keer ergerde ik me al mateloos aan de foto op de omslag. Daar prijkte, als belediging voor mijn vrienden bij MI5, een foto van een kalende snordrager in smoking en met vlinderdas. Het gratis door de strot van elke betalende Knack-abonnee geduwde Mondiaal Magazine (70 pagina's nonsens) pleegde een artikel onder de titel: “My Name is Belliraj, Abdelkader Belliraj.” Met een vettige knipoog naar het beroemde personage van een fictieve agent van de Britse geheime dienst. Met als ondertitel “samenzweringen, waanvoorstellingen en halve waarheden shaken, not stired" had een incivieke adept van Jossip Goebbels een schrijfsel verzonnen om mijn nageslacht aan te sporen de nagedachtenis aan haar roemrijke voorvaderen te bespuwen en in te ruilen voor meer politiek uit-gerochelde versie.
Onwillekeurig zwaaide mijn aldus reeds geoefende hand het nieuwe exemplaar met de geveinsde waarde van drie euro richting waardeloos-papier-bak, toen mijn adem stokte bij het lezen van een andere titel: “Zijn de jaren van het Congolese regenwoud geteld ? “ Jazeker, als jullie zo doorgaan met indoctrinerende nonsens bedrukt papier ongevraagd te verspreiden, dachten mijn grijze cellen, tot ik in extremis de ondertitel waarnam: “Armoede bedreigt wereldlong.”
Nu kijk ik nog van weinig op maar zulke leugenachtigheid verpakt als contradictie besloot ik niet weg te gooien maar bij te houden als bewijsmateriaal voor een schaamteloos incivisme en misdrijf tegen de mensheid. Enfin tegen de menselijke eerlijkheid althans, zo zie ik dat en vermoedelijk velen onder het (Vlaamse) volk met mij.
Josippen mogen wat mij betreft geenszins in hun bed sterven maar moeten tevoren streng veroordeeld worden en afzien tot ze schuld bekennen, spijt betuigen om pas daarna tot stof en as herleid te worden.
Je moet het maar durven zo’n foto op het schutblad van je hersenspoelend vergifblaadje af te drukken boven zo’n titel. Als toppunt van arrogantie en lef kan het tellen. Een diagonale lezing van het indoctrinerend venijn zelf was niet eens nodig om bevestigd te zien wat ik voordien al wist met een aan zekerheid grenzende waarschijnlijkheid. Wat je gratis en ongevraagd als bijlage in je bus krijgt, heeft altijd onbetamelijke bijbedoelingen. Nu heb ik daar weinig of geen bezwaar tegen, behalve als het onder valse voorwendsels en met in valsheid verzuipende titels gebeurt. Dan begint mijn gevoel voor redelijkheid en rechtvaardigheid te koken.
De bevolking wordt in midden-Afrika verdorie systematisch uitgemoord en op de weelderige akkers sadistisch afgeslacht met geweerlopen in de vagina. En mijnheer Gieke Goris jankt, dat het regenwoud het moeilijk heeft : “armoede bedreigt wereldlong”. Moeten wij daar uit besluiten dat hij die slachting een goede zaak vindt ? Moeten wij besluiten dat hij bewust meewerkt aan het kappen van hetzelfde regenwoud door ongevraagd om de veertien dagen een stukje ervan in onze brievenbus te laten deponeren ?
Nu kan mijnheer Gie Goris veel zeggen maar niet dat hij het “nie gewusst hätte”. Net zo min als die andere Gie, mijnheer Verhofstadt zeggen kan, dat hij niet gewusst heeft dat zijn daden niet overeen kwamen met zijn eigen woorden, vervat in een paar boekjes "Burgermanifesten" genaamd. Om al deze redenen pleit ik dus voor het oprichten van een volkstribunaal, niet om mijn woede te botvieren, want ik ben al misselijk genoeg door het bovenstaande te moeten formuleren. Maar om onze beschaving te redden en de Gies hun méér dan verdiende loon te geven. Waar is de tijd van de Stroppen, Artevelde en Jan Hyoens, Jan Borluut, Loewie die zwiet en Jan Frans Willems ?
Eerlijkheidshalve moet ik hier aan toevoegen dat de jongens en meisjes van de gratis bijlage bij het Mondiaal Magazine ter waarde van drie fictieve euro deze week echt hun uiterste best hadden gedaan om objectief te blijven en serieuze informatie te verstrekken.
Van begin tot einde getuigde het nummer van de gratis bijlage bij MO van wetenschappelijke objectiviteit en respect voor de mensheid en het regenwoud tot en met op de keerzijde van het achterste schutblad toe. Daar stond namelijk een geniale advertentie onder vorm van een waardebon die je kon afhalen op het wereldwijde web als je daar zin in had. Eindelijk een greintje respect voor de wereldlongen vanwege deze onbenullige maar zeer interessante bijlage waarvoor ik graag betaal. Zeker nu de bon die ik met een minimum aan ‘collateral dammage’ aan het regenwoud voor 2 euro zijnde 80 bef en 68 centiemen inruilde voor een goed geschreven essay over “Het ontstaan van de soorten” ooit beschreven door ene Sjarel Darwin, in een welbepaalde boekhandel waar men ook de werken van Gounod kan krijgen. Op bestelling.
Ik begaf me dus op staande voet naar voornoemde boekhandel en als naar gewoonte hield ik even halt voor het rek met het label religie en filosofie. Je weet maar nooit of daar iets interessants te vinden zou zijn. Merkwaardig genoeg vindt die voornoemde boekhandel dat hersens- en andere biologische gymnastiek thuishoort op het schap onder filosofie. Merkwaardig evenwel was de opvallende aanwezigheid van een vierkant drukwerk met een donkerroze harde kaft genaamd “Orale Seks”. Nu is Lucky geen seut en alles behalve een pilaarbijter maar wat dit met filosofie te maken heeft is voor hem een mysterie van deze moderne tijd. Voor mij kon daar even goed “Geoliede mechaniek” liggen. Ik haastte me dus naar de diametraal tegenovergelegen hoek van de winkel waar men pleegt werken over moderne en minder moderne geschiedenis ten toon te leggen tussen de zieleroerselen van bekende en minder bekende narcisten onder dit pleonasme voor politici.
Om het met Urbanus te zeggen valt mijn lodderig oog daar niet op een kaft met twee woorden: “Vlaanderen sterft.” In groot contrast met mijn reactie van afschuw voor het schutsblad van de geen drie maar nul euro waard zijnde Mondiaal Magazine dacht ik, hebbes. Hier dat hebbeding uitgegeven bij Uitgeverij Aristosbv.com. Het blijkt een werkelijk genadeloze analyse van Vlaanderen te zijn onderbouwd met veel feitenmateriaal en citaten die Voltaire, Blaise Pascal en Erasmus jaloers zouden maken.
Nu is het altijd wel aangenaam te lezen wat je zelf voordien al dikwijls dacht en dus bevestigd te zien door wat iemand anders schrijft en dus denkt met de beste bedoelingen. Dit laatste om duidelijk te maken dat het mondiaal magazine -wat mij betreft- thuishoort in de plek waar de zon nooit schijnt van zijn uitgever en niet in mijn brievenbus.
Een greep dus uit de citaten “Wel, we stevenen regelrecht af op een wereldoorlog tegen de islam.” Al dikwijls zelf gedacht maar nooit zo durven formuleren. En nog een om van te snoepen: “Een taal is veel meer dan een communicatiemiddel. Het is een werktuig van de geest, de toegangspoort tot een cultuur en een levensgevoel.” Altijd geweten maar nog nooit zo gelezen. Of nog: “Ik denk niet dat ze de muziek van Verhofstadt binnen 250 jaar nog gaan spelen”. Nou moe , ook een waarheid als een koe! En geen stinkende vijg als elke gratis Mondijal Megezien.
Ik kocht het boek Van Gerard De Beuckelaer en ben er mee bezig. Idem nu reeds warm aanbevolen.
Vlaanderen sterft nog steeds langzaam maar zal als een Feniks verrijzen uit zijn as. Fier en krachtiger dan ooit tevoren.
Kusjes.
Lucky9.
|