|
Van de zogezegd rode burgemeester van de stad van Allah (of wordt het nu Jahwe ?) naar de ander rode van Amsterdam. Beide figuren zijn aan mekaar gewaagd, want onder het mom van breeddenkende tolerantie helpen zij ieder hun mooie stad naar de knoppen.
Dé grote samenlevingsproblemen in de stenen woestijnen worden niet gevormd door rechtse demonstranten die hun vuilnis uitkieperen op straten en pleinen of die in openbare diensten amok maken als zij hun persoonlijke voorkeuren niet mogen veruitwendigen. De grote herrie wordt in bijna 90% van de gevallen veroorzaakt door onaangepaste vreemdelingen en fanatieke godsdienstbelijders die de stad in brand steken (Amsterdam, Brussel) als er tegen hen wordt opgetreden. De moskee is zelden een tempel van bezinning en inkeer maar veeleer een huis van revolte tegen de Westerse levenswijze.
Cohen, als hoofd van de politie, verbiedt de ordehandhavers op te treden om rust en orde te herstellen. De deelraadvoorzitter van Slotervaart, een Marokkaans socialistisch gepensioneerd politie-ambtenaar, weet wel hoe de zaken kunnen aangepakt worden, maar hij wordt eveneens aan de kant geschoven. Men wil per se blijven vasthouden aan een vorm van integratie waar de jongeren mee lachen : opleiding, bezigheidstherapie, werkzoeken, zich inzetten voor de gemeenschap. Al die programma's die al jaren geen enkel resultaat opgeleverd hebben en handenvol geld kosten. De verantwoordelijkheid van de socilaisten is verpletterend : hun electorale aanhang neemt af en net daarom blijven zij zich manifesteren als alleenheersende ontkenners van de realiteit.
Ray
|
