Ik ben blij niet te behoren tot diegenen die  "Leve Bart de Wever" roepen.  Ik heb ook niet geroepen "Leve Petrick Janssens", het enige wat u mij soms hoort verkondigen na een sobere maaltijd is "Leve Ikke", gevolgd door een grote schaterlach.

 De Wever  verspreidt overal gekleurde  post-its over diverse onderwerpen, terwijl Vlaanderen  slechts één grote affiche van hem verwacht met duidelijkheid omtrent zijn bedoelingen voor de toekomst. van dit land.  Het achterhoedegevecht in Antwerpen, waarin hij zich ongevraagd aanbiedt als advocaat van het Vlaams Belang, is een goedkoop optreden dat deze verscheurde stad kan missen.  En dat het Vlaams Belang van de hand zal wijzen, hoop ik.  De Wever is een keffer en als hij een journalist of een camera ziet, is hij niet te stuiten. Daarom wordt hij dikwijls thuisgelaten door de grote jongens op belangrijke vergaderingen.  Nù laat ook Van Deurzen hem vallen.  Wat mij compleet onverschillig laat.

Wij, Vlaams-nationalisten staan  met een zak vol rancunes en vragen om excuses die we nooit zullen krijgen, zolang dit onland bestaat.   Moet ons dit blind maken tegenover anderen die wel, en zéér laat, een stuk rechtvaardiging krijgen ?  Het gaat hem niet eens om gelijk of ongelijk, enkel om een geste die de verwerking misschien een handje helpt.  Het gaat hier niet om Dresden en het afschuwelijke bombardement, waarvan de discussie over een misdaad tegen de mensheid nog steeds gevoerd wordt.  Het gaat niet om Mortsel waarvan het centrum platgelegd werd door diezelfde geallieerden, het gaat over 1600 Joodse Antwerpenaars, waaronder ook niet-Joden, die opgepakt zijn in 1943 door de toenmalige politiediensten in opdracht van de militaire bezetters en met al dan niet oogluikend akkoord van de verantwoordelijken voor het stedelijk beleid. 

Ik moet Janssens niet, gisteren niet, vandaag niet en morgen nog minder.  Hij spreekt niet namens "ons" de huidige bewoners die pro of contra zijn beleid gekant zijn.  Hij spreekt namens "het college" en of we dit graag hebben of niet, hij kan dat.  En in de gemeenteraad beschikken de leden over de mogelijkheid tot interpellatie indien zij dat wensen om al dan niet afstand te nemen van de woorden en bedoelingen van Janssens, de ongeloofwaardige verzoener.

Wie zich  als burger niet wil aansluiten bij de woorden van Janssens, kan dit overal kwijt, zoals blijkt.  Ik vind het zeer jammer dat De Wever, die in mijn ogen niet eens een Vlaams-nationalist is, zich aanmeet namens ons te praten.  Wij zijn verdeeld over deze affaire, zoveel is duidelijk.  Maar niet genoeg om uiteen te gaan : zolang onze fundamenten "eigen land voor eigen volk" niet aangetast worden, kunnen wij best in vriendschap van mening verschillen.  Of niet ?

Ray