september , de geboortemaand van mijn moeder ....
ze is van 1902  ---verloor haar moeder op haar veertiende  , en moest gaan dienen , dit is een woord voor inwonend dienstmeisje , --ze was dus meid in een gezin met vijf kleine kinderen en de moeder was ziek , had tuberculose ,
als jong meisje had mijn moeder dus een heel zware taak --maar ze vertelde daar altijd met humor over -- ze zei dat ze het goed had gehad bij die mevrouw !
op haar negentiende trouwde ze met haar lief van eenentwintig  , die seizoenarbeider was , haar mevrouw was gestorven en de kinderen aan de familie uitgedeeld , zo ging dat toen !
na twee jaar hard werken  , namen ze een lening bij een boer en kochten een huisje , toen tweeduizend frank ! een fortuin voor arme mensen !! mama werd zwanger en haar man werkte dubbel --ze kregen een dochtertje en 't geluk kon niet op ---om bij te verdienen kantkloste moeder ---hier in de streek werd dit door de vrouwen heel veel gedaan ---ze werden weinig betaald , maar kregen garen van de opkopers , moesten dus niet investeren ---
toen moeder zwanger was van haar tweede kind en haar man naar Frankrijk vertrok voor het bieten seizoen , zag alles er rooskleurig uit  ---zo'n seizoenwerker ---fransman hier genaamd --- werkte heel hard en bracht alle verdiende centen thuis   -had bij de boer ook de kost ---  maar 't mocht niet zijn !
de vader stierf op het veld (vuur in de buik of nu : gesprongen appendix ) 1926 !! er waren geen dokters in de buurt en geen ziekenwagens  !xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />

er bestond geen kinderbijslag ,  geen weduwepensioen ,  geen toelage voor alleenstaanden ,   niets  ...
ze beviel van een zoon , zonder doktershulp , want dat kon ze niet betalen , wel met een vroedvrouw  want het was een stuitligging .haar eerste kindje stierf hetzelfde jaar  --stuipen---
ik heb me dikwijls afgevraagd waar ze de moed heeft gehaald om verder te gaan ....

mijn moeder ging na een paar maanden dienen in een pension in brugge   , haar jongste zus trouwde en zorgde voor mijn broer in ruil voor gratis woonst . mama zag mijn broer één keer per week een paar uur .
wat moet dat hard zijn geweest ...wanneer ik het haar vroeg , zei ze steeds : het kon niet anders !

toen mijn broer zes was , trouwde mama met mijn vader , ook een weduwnaar met een zoontje van negen . van toen af ging alles beter , een paar kinderen samen en toen kwam ik !
het jongste zusje van hen allemaal  en de oogappel van papa !

we zijn steeds een hecht gezin geweest , waar je niet merkte dat er "soorten kinderen " waren !
alleen ik ben er nog , triest hé , allemaal zo vroeg heengegaan ....


maar als jonge vrouwen soms klagen , dan doe ik het verhaal van mijn moeder ....