|
|
|
|
 |
|
|
| herinneringen ,zoveel mooie dingen ! |
 |
|
| 14-07-2012 |
 mijmeren |
Als ik het goed heb , dan deel ik nu al 4 jaar lief en leed met jullie
en ik ben eerlijk , soms wil ik er de brui aan geven , maar altijd is er wel een reden om weer even mijn gal te spuwen ( bij manier van spreken ) of om wat te delen
want vele dagen zijn jullie de enige contacten met de buitenwereld .
af en toe heb je een echt gevoel van contact , iemand die op dezelfde golflengte zit , zeg maar
.
en dat is bijzonder leuk , je kan een grapje maken , je kan meeleven in vreugde en in diep verdriet
.
en nu en dan gaat er dan ook eentje echt weg , zie je er niets meer van , lees je er niets meer van
. Mis je ze
.
maar , zo is het dus ook in t echt met familie en vrienden
..
terugkijkend op mijn leven :
als kind en jong meisje had ik vrienden en vriendinnetjes bij de vleet , we speelden tot ons 12 , 13 de op de straat
dan veranderde er wat , wij werden groot , kieskeuriger in vrienden en vriendinnen , je ging selecteren , er bleven er een zevental over , waar we in die tijd mee samen kwamen op zondagmiddag , dansen in moeders keuken met elkaar op oude platen- muziek van een grammofoon , je weet wel zo één met een hoorn ( had een van de broers ergens bij gescharreld )
en dan was er de tijd van de cinema (bioscoop ) in t dorp , daar gingen we met twee of drie naartoe , en tegen 7 uur weer thuis , ondertussen waren we al 16- 17 jaar ( tijden veranderen hé ).
op 18 scheiden onze wegen zich , de ene ging studeren , de andere stopte en ging werken
we hadden nog weinig contact , maakten nieuwe vrienden , buiten het dorp
.
na enkele jaren hoorde je dat er eentje was getrouwd , een kind kreeg , met weemoed dacht je terug aan die tienertijd , die samenhorigheid van toen
.
je zag elkaar alleen bij toeval nog eens op straat
en dan
dan was je ook opeens zover , dat je een lief had en ging trouwen , je kreeg er een paar andere vrienden bij
al was er weinig tijd daarvoor , werken om vooruit te komen was toen belangrijker dan uitgaan !
vrienden speelden toen in die periode niet meer zon grote rol
t werden meer kennissen .
want als er iets is wat ik leerde in mijn leven , dan is het : het verschil tussen VRIENDEN en KENNISSEN
mijn vrienden heb ik altijd op één hand kunnen tellen en , al zeg ik het zelf , ik heb ze zeer gewaardeerd en t was wederzijds ..
maar , op mijn leeftijd zijn er nog weinig over , de een na de ander is heengegaan
.
ik koester de enige ECHTE vriendin die ik nog heb , al wonen we niet naast elkaar en kan zij zonder hulp niet buiten meer , we zijn nog steeds elkaars klankbord , dank zij de telefoon .
ik ben weer eens afgedwaald , zo gaat dat als je begint te mijmeren en te schrijven
.
ik wou alleen maar zeggen dat ik hier al jaren ben op het blog
waar vliegt de tijd ?????
|
|
|
|
|
Reacties op bericht (0)
|
|
|
|
|
 |
|
|
|
|
|
|
