vandaag maar weer eens een mooi gedicht . 't zou op oudste zus kunnen slaan , ze zijn samen en toch apart . hij 96 en zij 90 , wonen nu sedert een tijdje apart , klagen steen en been . zij : ik wil niet meer met hem , neen ik doe het niet ! hij : jou plaats is hier naast mij ! wat er in de hoofden afspeelt , ik weet het niet , maar al wonen ze niet in hetzelfde huis , ze zit er wel de hele dag , al slaapt hij practisch de hele dag door .... ze kunnen elkaar niet missen , maar .... er is toch iets mis ! nooit kunnen denken dat zij ooit zo zou reageren , ze maakt kabaal en wil een eigen leven . al die jaren waren ze twee handen op één buik , ze werkten samen in de eigen zaak , later reisden ze samen meerdere keren per jaar , steeds alles samen ! en nu lijkt het of zij wil het niet meer : liefde , een raar gegeven !