ik kreeg weer een brief van mijn poëzie -vriend met de vraag hoe het nu met me gaat , na al die jaren ...? met hem gaat het naar " eigen zeggen " zeer goed , hij schrijft elke dag en wandelt nog héél veel , kortom , hij is in " goede doen " . ik ben blij voor hem en zal toch eens moeten antwoorden maar ... om nu te moeten vertellen dat je " stilaan " :cry: niet meer zo vlot geworden bent .... dat je niet meer kan doen , wat " toen " kon ,dat je er ook niet meer uitziet als toen :oops: -- neen niet leuk om te vertellen . dus is het misschien beter , alles te laten zoals het is : een beetje mysterie kan nooit kwaad hé :wink:
en dan stel ik me de vraag : is het niet beter de mooie herinneringen te bewaren ? ach , 't is maar een praatje die ik met mezelf voer ... niet op letten .
