morgen is het Pinksterdag .

ze zit op haar eentje , al dagen lang .... door het raam te kijken , naar het wel mooie weer en het mooie gazon , met de rand bloemen er om heen .... en haar gedachten dwalen , gaan hun eigen weg ....

ze ziet haar kindertijd in een vlucht aan zich voorbij trekken , de Pinksterdagen van toen ... thuis , in de geborgenheid van het ouderlijk huis , een  " soort " feestdag , was het toen ,  want in haar herinneringen was het steeds zeer mooi weer , was er vreugde , was er een gezin  , waren ze allemaal weer thuis !

later .. kreeg ze ook een huis , en ze maakte er een thuis van , met de liefste man ter wereld , en kinderen , pracht kinderen ,  en ze nodigde de ouders langs beide kanten steeds uit op deze feestdag , en alle broers en zussen die zich vrij konden maken  , waren welkom !

ze geniet NU nog van deze lang vervlogen mooie dagen ... de ouders zijn er al lang niet meer , vele broers ook niet meer , en de enkele zus die haar nog rest is ook door de leeftijd aan huis gebonden ...

de kinderen en kleinkinderen gingen hun weg -- zo moet het ook -- , maar ze mist ze ... vooral op mooie dagen ....

en ze mijmert weer over TOEN .... en dan komt er een liedje  plots haar gedachten beheersen , een prachtig liedje ....

en ze krijgt weer vrede met het NU .....

.