na het verslag van de voetbal supporters durfde ik niet anders dan ook eens te kijken , zondag laatst ….
ik heb naar het aantreden gekeken en …. Wat een “ watje “ ben ik toch geworden , bij het zingen van ons volkslied door al die mensen ( niet door alle spelers ) was ik al zo emotioneel dat ik een zakdoek nodig had …
maar de match uitkijken , neen dat is me niet gelukt , ik word er gewoon zenuwachtig van , van dat heen en weer rennen … sorry , een sportvrouw zal ik ook NU NIET MEER WORDEN
later op de avond keek ik naar geert Hoste en die man loopt zo de hele tijd over en weer op het podium , dat ik er een zenuwtic van kreeg aan mijn ogen ( ‘k zal geen gevoel hebben voor zijn humor zeker ? )
waar zijn de mooie avonden gebleven met Toon Hermans en Wim Sonneveld op het scherm , DAT waren nog eens mannen : MET HUN humor en hun liedjes deden ze niemand kwaad !!
en zo was ik weer even nostalgisch …..
morgen op controle , dat is weer even spannend