|
|
|
|
 |
|
|
| herinneringen ,zoveel mooie dingen ! |
 |
|
| 04-06-2009 |
 .. |
we moeten weer verder , zo gaat dat nu eenmaal ...
ik maakte het zo dikwijls mee in mijn leven ...
als ik even terug kijk , was mijn eerste "echte"afscheid , dat van mijn broer .
al heb ik nooit afscheid kunnen nemen , ik was een kind .. en hij verdween voor goed in een concentratiekamp , al wat rest is zijn naam gebeiteld op een monument , zelfs nooit een graf ...
mijn jongste broer verloor ik toen ik volwassen was aan die vreselijke kanker ... ook toen kon ik geen afscheid nemen ...
het jaar daarop ging mijn oude vader , die ik jarenlang verzorgde en daar heb ik eigenlijk mijn eerste grote verdriet gehad , de band met mijn vader was heel erg groot , mijn oudste zoon bleef die laatste nacht samen met mij waken
een paar jaar later echter kwam het trauma in ons leven , moeder stierf en mijn lief , na een slepende ziekte , maar steeds waren we omringd door onze kinderen , dag en nacht , tot het laatste moment .
en toen , toen ging het leven verder ...alleen ....en van toen af is het zonder ophouden geweest , neven , nichtjes , dierbare vrienden en vriendinnen , kinderen van vrienden , jonge mensen ....'t leven bestaat blijkbaar vooral uit afscheid nemen ....
maar 't leven moeten we leven !....
LEVEN ! want in één ogenblik is het met je gedaan !
laten we de treunis afschudden en verdergaan .....
|
|
|
|
|
Reacties op bericht (0)
|
|
|
|
|
 |
|
|
|
|
|
|
