|
|
|
|
 |
|
|
| herinneringen ,zoveel mooie dingen ! |
 |
|
| 16-09-2010 |
 nog even stilstaan ... |
Bij het lezen van sommige blogs , komt er soms heel veel weer boven .
het omgaan met verlies van je geliefde bv.
ik ben ouder nu , en heb het meestal allemaal wel in de hand , onder controle , zeg maar ..
maar er was dat eerste jaar , die eerste maanden na het heengaan van mijn lief , mijn man , mijn vriend , de enige man in mijn leven
zo jong
.
in die tijd , wou ik geen mensen zien , geen mensen spreken ,ik ging zelfs alleen in t donker wandelen en deed alleen boodschappen in een naburig dorp , bang om bekenden tegen het lijf te lopen
( een paar maanden voordien had ik ook mijn moeder moeten begraven , die bij ons inwoonde )
ik was zo boos op de hele wereld , op al die zatlappen , die bedriegers , ( die bleven voortdoen en bleven leven , ik gunde ze het niet !)
ik vond alles zo onrechtvaardig
. En toen begon ik een dagboek ( neen geen PC , maar een echt dagboek) waar ik alles kwijt kon , alle gedachten die altijd maar door mijn hoofd maalden
en geleidelijk werd ik weer aanspreekbaar , kon ik weer met mensen praten , en liet ik ook vrienden weer binnen
na een lange tijd stopte ook het schrijven en de winter daarop verbrande ik het dagboek , want ik realiseerde me toen : dit mogen mijn jongens niet zien , niet lezen , hun sterke moeder , hun mam , waar ze zo tegen opkeken , die overwoog om er de brui aan te geven
.
jaren later zag ik een ex- collega en psycholoog en die vertelde me dat ik mezelf een therapie had gegeven met dat schrijven en alles zo goed mogelijk had afgesloten met het verbranden van dat geschrijf
nu , na al die jaren mis ik mijn lief nog steeds , maar heb ik het een plaats gegeven
..en al was ik toen zeer jong , een andere liefde was voor mij onmogelijk , niet denkbaar gewoon , ik voelde me teveel verbonden .
ondertussen leef ik weer en gaat 't leven meestal zijn gewone gang , wel met " vlagen " maar wie heeft dat niet ??
|
|
|
|
|
Reacties op bericht (0)
|
|
|
|
|
 |
|
|
|
|
|
|
