Op een dag stapte er bij een colega, een koppel in de taxi. De vrouw was hoogzwanger en moest dringend naar het moederhuis, toen nog in de Vinkenstraat. Daar er geen ambulance beschikbaar was dan maar met de taxi. De chauffeur reed aan hoge snelhijd over de leie, politie wilde hem tegenhouden maar chauffeur deed teken naar de achterbank. De vrouw lag met haar hoofd op de schoot van haar man die haar trachte te kalmeren. De agent niet van gisteren snapte wat er aan de hand was, hij zetten zijn zwaailichten en sirene aan. Ook hij begeleide dan de taxi tegen hoge snelheid naar de kliniek die hij intussen al telefonisch op de hoogte had gebracht! Daar aangekomen stond de verpleegster al klaar met een brancard.Toen de taxi aankwam lag net de baby op de achterbank in de armen van zijn trotse mama! Het was een flinke zoon die werd gedoopt naar de naam van de chauffeur!!!
Een plakker is iemand die vroeger een taxi nam om een avondje op stap te gaan, en waar de chauffeur gevraagt werd bij hem te blijven. Op een dag had een chauffeur zo'n plakker, de taxameter stond op. Nu en dan vroeg de man aan de chauffeur om te gaan kijken hoeveel er op stond, deze mocht met de man meedrinken wat echter bij cola chocola of zoiets bleef. Na een zoveelste keer vragen hoeveel er al op de meter stond zei de man chauffeur zoveel dat kan niet hé.De chauffeur ook niet van gisteren zei ha nee, wacht ik zal het je tonen. Hij ging naar zijn taxi waar men toen nog de taxameter kon loskoppelen, hij haalde hem uit de wagen en zette hem op de toog. Voila zei hij nu kan je het zelf zien hoeveel er op komt, moet ik niet telkens weer buiten! Iedereen in het café schoot daarop in de lach. Dit is wel gebeurd in de jaren 60/70 toen een taxi nog zeer goedkoop was, zou nu niet meer kunnen......... Het waren toen ook nog meters die men af en toe moest opdraaien als een wekker.
Een nieuwe begleiding kwam de schooltoer vervoegen. Het waren gehandicapte schoolkinderen ter verduidelijking , De chauffeur stopte de leerling die instapte, met al haar mizerie toch een zotte vlaai zei ha u bent de nieuwe. Mag ik weten hoe je noemt aub, waarop de dame zei ik ben Nancy en jij? waarop het meisje zei ik ben Candy ik ben van de schroothoop waarop Nancy haar verwonderlijk aankeek en vroeg van de schroothoop? Candy zei niks van aantrekken hoor dat zegt onze chauffeur altijd maar het is een brave zenne hij mag dat zeggen hé Willyke, waarop iedereen in een lach schoot en zegden ja wij willen geen andere "chauffeur"!!
De Van Maerlandstraat, wert een voorangstraat. Een colega taxi chauffeur reet voor me, met een wagen tussen ons in. De volgende hoek, kwam een wagen de straat ingedraait. Het was een vreemdeling, Hij gaf geen voorang waarop een decutie onstond. De chauffer zei kijk eens naar het verkeersbord! Jij moet stoppen!Waarop de zuiderling zei t'is kik heb voorang ikke komen van rechts. De taxi chauffeur werd boos. Hij zei leer jij eens je wegcode manneke ik heb hier voorang niet jij.De mannen in de auto voor me stapten uit, ze zegden tegen de chauffeur rij jij maar door wij rekenen hier wel mee af. Kom zegden ze tegen de man geel mij maar is je paske. Waarop de zuiderling zei ik heb hier toch voorang want ik kom van rechts. Geld hier niet zegden de mannen hier is het een voorangsbaan! En een hoofdbaan daar moet jij voor stoppen. Dus geef mij maar uw paske! Deze mannen waren van de gerechterlijke politie.
Op een mooie zomerse namiddag, stapt er op het St'jansplein een dame in trainingspak in mijn taxi. Ze zei naar mechelen aub, daar zal mijn vader de taxi wel betalen. Dus op weg naar mechelen toen bestond de perimeter nog (dat wil zeggen dat er van op een bepaald punt de terugrit moet betaald worden en dit door de taxameter op tarief twee te zetten) Ik deed dit echter niet, was als een zezde zintuig. Daar aangekomen stond inderdaad haar vader aan de deur, die zei ze komt er hier niet in doe har maar terug naar Zoersel. dus terug vertrokken nar zoersel de phychiatrische instelling.Daar aangekomen wees ze me de weg, ik moest mee nar binnen om te gaan ontvangen! Er werd aangebeld een verpleger deed open, achter ons ging alles terug op slot net als in een gevangenis. nadat ik had ontvangen vertelde de verpleger me hoe ze was ontsnapt, namelijk door een heel klein vensterke van het toilet.
Klant stapte op aan het "Gouden Hofke" (Astridplein). hij vroeg de chauffeur Kleinen Danny, naar de luchthaven van Deurne te rijden. Onderweg haalde hij een revolver uit zijn zak en zei hem dat hij zijn taxi wilde kapen. Met de schrik in zijn hart, wat achteraf niet nodig bleek te zijn, vertede de chauffeur dat het niet nodig was en hij hem wel zo naar het vliegveld zou brengen.Toch bleef de man de revolver tegen zijn hoofd drukken. via de radio probeerde hij in het geniep de colega's te verwittigen, en al rijdend keek hij in de spiegel om te zien of er geen hulp onderweg was. Ondertussen waren ze aan het vliegveld aangekomen. De chauffeur probeerde toen tweemaal hard te remmen zodat de klant met zijn hoofd tegen de vooruit vloog en is dan uit de rijdende auto gesprongen, en heeft zich achter het standbeeld van "Olislaegers"verstopt.Dit was toch groot genoeg. Toen kwam de politie en de colega's er aan en vonden de man al wandelend op weg naar Sint Amadeus (is wel het zothuis) waarvan hij pasient was.
Aan de haven in Antwerpen, was een taxi vast gereden op de treinsporen vlak bij een schip. De man kon niet voor noch achteruit, door de overvloedige regen had hij de wissel niet gezien. Daar stond hij, de vrouw die bij hem was moest aan boord. Zij stapte dan maar uit om dat kleine stukje verder te voet te gaan, het was lachwekkend te zien hoe ze met haar mooie pelsen jas probeerde uit de wagen te geraken . Ze stapte uit en zonk, tot haar knieen in het ijskoude water........ Roepende om hulp want daar stond ze in die diepe put van de wissel, de man kon haar ook niet helpen daar hij ook vast zat. Een dokwerker die haar hoorde roepen ging ter hulp!!!!! Maar hij kom er niet bij, daar hij goed wist wat er gaande was haalde hij een heftruk "zette" de vorken zo dat ze daar kon op klimmen.Na een tijdje deed ze haar doordrenkte pelsen jas dan maar uit, en slaagde ze erin op de vorken te geraken. Nu kon ze naar het schip waar de kapitein al voor warme koffie had gezord. Nu nog die wagen uit de hachelijke toestand halen, ook geen lachertje,daar men door het water niet kon zien, waar de dokwerker zijn heftruk moest zetten om de vorken onder de wagen te krijgen!!!!! De chauffeur ook bibberend van de koude, werd aan boord geholpen om zich te drogen en te verwarmen. Na enige tijd slaagde men er dan toch in die auto terug op vaste grond te zetten,weliswaar niet zonder beschadeging.Maar de man had beter moeten weten en niet tot het schip willen rijden.........
Kleinen Danny,rijdend op de autostrade lag er een groot stuk autoband op de weg. Het was in de zomer en zijn venster stond open, hij reed tot de eerstvolgende telefoonpaal om te melden dat er een hindernis lag.Zijn geld stak in het vakje van de deur. Na de melding aan de politie, ging hij terug naar zijn taxi en kwam er op dat moment, toch wel juist een grote kamion aangereden en de arme chauffeur zag al zijn geld vliegen op de pechstrook. En de man maar rapen.
Ik kreeg een opdracht een klant op te halen in een winkel,"naar de gasstraat" zei de man, dus ik op weg. Daar aangekomen zei de man: rij maar naar de politie, je zult wel weten waarom en ga maar mee naar binnen. Ik, van niks wetende, reed er naartoe. Daar aangekomen zei de man tegen de agent: ik heb geen geld om de taxi te betalen, maak maar een proces-verbaal op.Is het weer van dat zei de agent, we zullen je weer naar de landlopersafdeling moeten brengen.Tegen mij zei hij: je moet je baas een schietstoel vragen, als hij dan nog eens meerijdt, dan rij je maar naar't Scheld en kieper je hem er maar in".
Zij kreeg een taxi toegewezen waarvan ze niet wist dat er een computer met alarm instond.Hierdoor kon je maar twee à drie ritten doen (zonder klant) vooraleer het alarm opsprong. Dit alarm reageerde op de taximeter en was bevestigd met sensoren onder de zetels. Ze had een aantal boodschappen voor zichzelf te doen en zette de meter aan. En Monique was weg naar de winkel en dan nog eens naar ergens anders. Na driemaal dacht de taxi: rij zelf en het alarm sprong op.De auto viel stil alle lichte begonnen te flikkeren en de klaxon luid te toeteren. Het leek wel kermis op de brug in het centrum van Atwerpen.Zij kreeg de auto niet meer gestart en er werd de depanage dienst gebeld om de auto weg te takelen.
Druk op onderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek
Over mijzelf
Ik ben Paula, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Anke.
Ik ben een vrouw en woon in Brasschaat (Belgie) en mijn beroep is Gepensioneerd.
Ik ben geboren op 11/09/1943 en ben nu dus 80 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: lezen, tuinieren, Pc ,kortom van alles wat.
IK ben dus ongeveer 25 jaar taxi en schoolbus chauffeur geweest, dit voor gehandicapte kinderen. Ik heb dus altijd een heel sociaal leven gehad.
Een nieuwe begleiding kwam de schooltoer vervoegen. Het waren gehandicapte schoolkinderen ter verduidelijking , De chauffeur stopte de leerling die instapte, met al haar mizerie toch een zotte vlaai zei ha u bent de nieuwe. Mag ik weten hoe je noemt aub, waarop de dame zei ik ben Nancy en jij? waarop het meisje zei ik ben Candy ik ben van de schroothoop waarop Nancy haar verwonderlijk aankeek en vroeg van de schroothoop? Candy zei niks van aantrekken hoor dat zegt onze chauffeur altijd maar het is een brave zenne hij mag dat zeggen hé Willyke, waarop iedereen in een lach schoot en zegden ja wij willen geen andere "chauffeur"!!
Ik ben Paula, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Anke.
