Een leegte
de nieuwe vrijheid proeft bitter
we zoeken nog
als vluchtelingen
in een beloofde land
we kennen de weg
naar buiten nog niet
zwerven in het ongewisse
schrik om verkeerd te doen
past het wel
nu al te genieten
te vergeten wat we missen
te leven alsof alles hetzelfde bleef
tijd heelt de wonden
uitwissen doet men het echter niet
elke herinnering rijt
ze toch weer open
droomloos slapen helpt
een tijdloos moment
dondker en woordeloos
om weer verbaasd te ontwaken
in die leegte
aan ons moeder 10.08.2013
|