Al bij het binnenrijden van Montsoreau ontdekken we een oud gedeeltelijk ommuurd dorpje, gelegen op verschillende niveaus, tussen hellingen en de Loire . Het dorpje heeft 2 labels ontvangen: Village de charme” et “Plus beau village de France" En is deze labels zeker waard. Het chateau van Montsoreau is één van de eerste kastelen aan de Loire. Het werd in 1455 gebouwd en de rivier stroomde tot in 1820 tot aan de voet van de hoge muren. Door zijn architectuur is het half vesting en half residentie. Tijdens de eerste restauratiewerken werden in de ondergrond resten gevonden van een kasteel uit de XI eeuw. We laten onze fietsen achter aan de rivier en beklimmen de heuvel. Hierboven komen we via kleine steegjes, sierlijk versierd met bloemen, bij de ingang van het kasteel en verder in het centrum terecht. We wandelen hier nog wat rond en fietsen terug richting Turquant.  Tijdens de heenrit zagen we aan onze rechterkant  mooie troglodietenhuisjes en die gaan we eens van dichterbij bekijken. We verlaten de hoofdweg via een dreef tussen de wijnvelden en komen terecht bij een champignonkwekerij  ' La cave du Saut aux Loups '. Een verzameling van vroeger bewoonde rotswoningen die nog in hun oorspronkelijke staat behouden zijn.  Zij lopen uit op enorme ondergrondse galerijen, die in de  XV eeuw ontstonden door het uithouwen van de witte tuffeau die voor de bouw van de abdijen en de kastelen moest dienen. De champignonkwekers hebben zich aan het begin van de XXe eeuw in deze enorme galerijen gevestigd. Tijdens het bezoek volg je de diverse stappen van kweken tot het serveren op je bord. Iets verder wandelen we binnen in een leegstaande rotswoning, waarin de boeren, vissers of zelfs edele wijnbouwers en priesters woonden. Men is van mening dat aan het einde van de XVIIIe eeuw, een groot deel van de bevolking in "caves" leefde!  Terug in Turquant hebben we ons diner geserveerd op het graspleintje naast de MH. Na de  avondwandeling langsheen het dorpje wordt er nog een flesje wijn gekraakt. 's Nachts begint het te regenen en dit blijft duren tot de volgende dag.

Bij het opstaan is het nog steeds aan het regenen. Eerst het probleem met het wiel van de MH oplossen. We rijden tevergeefs naar een garage in Montsoreau. Die kunnen ons niet helpen en geven ons een adres van een fiatgarage in Distré, ten Z van Saumur. En het blijft maar regenen. Daar aangekomen worden we direct geholpen. Er zitten kleine barstjes in een slangetje van de remleiding. Slangetje vervangen, probleem opgelost en de regen, die  is ook uiteindelijk gestopt. Intussen is het al late namiddag en rijden we het stadscentrum van Saumur binnen. Toch nog even een stop inlassen voor een korte wandeling. We parkeren op een grote parking nabij één van de vele kerken de 'Notre Dame des Ardilliers'. Het kasteel kunnen we toch niet bezichtigen want het is voor jaren gesloten door restauratiewerken. (De kasteeltuin en de abdij zijn wel toegankelijk). In de XIV eeuw werd de bestaande burcht, waarvan de resten in 1993 werden ontdekt, omgebouwd tot een luxueus paleis. Het ligt op de top van een heuvel en waakt zodoende over de stad. Ooit was het een sprookjeskasteel maar het werd functioneel verbouwd. Na 1480 kreeg het verschillende bestemmingen : de residentie van de gouverneurs van de stad, een gevangenis, een wapen- en munitiedepot waarna het in 1906 eigendom werd van de stad die het in zijn vroegere glorie restaureert en het publiekelijk openstelt. De restauratiewerken van de remparts, die in 2001 begonnen en die met respect voor het patrimonium en de traditie van het materiaal behandeld werden met de huidige moderne technieken, zijn nu voltooid. En het mag gezien worden. De hoge muren schitteren in de uiteindelijk tevoorschijn gekomen avondzon. Saumur is niet alleen gekend door zijn Chateau.  In 1763 brengt de stichting 'L'Ecole de Cavalerie' nieuw leven in de stad en Saumur wordt dan 'La ville de cheval'. De stad is dan ook de thuisbasis voor het Ecole Nationale d' Equitation met het beroemde dressuurteam 'Cadre Noir'. De andere bezienswaardigheden zijn voor een volgend bezoek zoals het  'Parc miniature Pierre et Lumière, Musée du champignon, Musée des Blindés (met de grootste collectie tanks ter wereld)..".  Veel te doen en te zien maar we wandelen langsheen de oever van de Loire terug naar de parking en besluiten de MH plaats in Turquant terug op te zoeken.

Terug in Turquant aangekomen kunnen we op hetzelde plaatsje staan als deze morgen. Maar nu kunnen we niet buiten eten want het is er veel te nat. Het avondzonnetje geeft al terug warmte af en als het donker wordt verschijnen al de eerste sterren. Dus morgen terug goed weer.
De volgende dag trekken we 12 km verder naar Fontevraud en gaan de "l'Abbaye de Fontevraud" bezichtigen. We parkeren op de busparking en volgen de bordjes die ons naar de abdij leiden. Via een dreef komen we aan de ingang van het grote complex. Het is één van de best bewaarde kloostergebouwen ter wereld en heeft een zeer rijke geschiedenis. Rond 1100 werd een uniek klooster gesticht, waar mannen én vrouwen leefden. De stichter besloot dat er aan het hoofd van zijn klooster een vrouw van koninklijke of op zijn minst adellijke bloede moest zijn. (toen waren er al slimme mensen !)  Dit was het begin van de eeuwenoude traditie om vrouwen aan het hoofd van Fontevraud te plaatsen. Het kloostercomplex heeft eeuwenlang gebloeid en is uitgebreid tot aan de zeventiende eeuw. Tijdens de Franse revolutie in 1789 werden delen van het klooster verwoest en geplunderd. De oorspronkelijke crypte verdween hierbij, maar de grafbeelden van o.a. Richard Leeuwenhart en Hendrik II van Engeland bleven bewaard en staan nu in de abdijkerk. In 1804 werd het omgebouwd tot staatsgevangenis waarna het in 1963 werd geschonken aan de Franse minister van Cultuur, later door de Franse staat gerestaureerd en opengesteld voor het publiek. Niet alle gebouwen van het vroegere enorme kloostercomplex  zijn bewaard gebleven. Aan het begin van de rondgang komen we aan de enorme abdijkerk  'Eglise Sint Michel'. De gerestaureerde Romaanse keuken, in achthoekige vorm met één grote toren en 6 kleine torentjes, is daarna het meest bijzondere gebouw dat opvalt. Het centrum van de abdij is ' Le Cloïtre du Grand-Moutier' en via de zuilengangen op de binnenkoer komen we langsheen 'de kapittelzaal' met zijn indrukwekkende muurschilderingen, de grote eetzaal 'Le Refectoire' en 'Le Chauffoir' die de enige verwarmde kamer was van de abdij. Op de bovenverdieping zijn de slaapzalen 'Les Dortoirs' waarvan één zaal toegankelijk is voor het publiek. Via de monumentale trap komen we terug op het gelijkvloers en langsheen een ander zuilengang komen we aan de ziekenzaal 'Infirmerie Sint Benoit' die in 1600 volledig werd verbouwd en later tot midden 1900 als vrouwenkwartier diende. Op de binnenkoer van de infirmerie is de dodenkapel en de kapel van St. Benoit, beide uit de 12 eeuw. De klokketoren van de 'Chapelle Sint Benoit' werd in de 17 eeuw afgebroken voor het optrekken van een 2de verdiep boven op de kapel. Via de binnenkoer gaan we ook een kijkje nemen in het ondergrondse netwerk  'le cave'.  In de 'Priorij Sint Lazare', achter de abdij, huisvest nu een hotel-restaurant. Sinds 1975 is de koninklijke abdij een cultureelcentrum en zijn er regelmatige grote evenementen en concerten in en rond de verschillende gebouwen. Nog een wandeling door heen de middeleeuwse tuin met een oranjerie, langs de kruidentuin en de oude stallen en dan richting uitgang. Door al het interessante hier, is intussen het middaguur al voorbij en vooraleer we verder rijden moet er eerst nog gegeten worden. Vandaag beginnen we aan de terugweg naar België. Maar vooraleer we thuis geraken hebben we voor de volgende dagen nog enkele stoppunten voorzien.    

We vertrekken vanop de parking in Fontevraud en hebben nu 117 km voor de boeg. Op weg naar de kleine Loir. In Montsoreau steken we de Loire over en ja, terug over die smalle brug (zie Turquant), maar deze keer zonder brokken. We volgen de route naar Tours en rijden langs het stadje Langeais, één van de oudste dorpjes van Touraine. We stoppen hier niet alhoewel er veel te zien is, zoals, hoe kan het anders, een chateau, gebouwd in 1465 met op de binnenkoer de resten van een donjon, de hangbrug 'le Pont Suspendu' van 1846....En tot onze spijt laten we het kasteel van Villandry ook voor een volgende keer. In Tours nemen we een verkeerde afslag en touren er rond tot we de juiste richting naar de Loir gevonden hebben. Onderweg besluiten we een omweg te maken via Lavardin, "Plus beau village de France". We rijden door kleine straatjes in het centrum en voor we het beseffen zijn we Lavardin al terug uit en zijn we op weg naar Montoir sur Loir waar we de MH plaats (met service) op rijden. We maken een kleine wandeling in het centrum, maar het stadje zelf stelt eigenlijk niet zoveel voor. We trekken verder en rijden uiteindelijk het centrum van Vendôme binnen en zoeken de MH plaats aan de camping op. Het is al de derde keer dat we hier komen, maar het stadje blijft ons bekoren. Het frietkraampje op de parking zorgt voor ons het avondeten. Op de camping kan je voor een kleine vergoeding de douches gebruiken en daar ga ik nu eens goed gebruik van maken. Na dit alles zijn we klaar voor de avondwandeling in het stadje.

We bevinden ons in de vallei van de Loir. Deze zijrivier van de Sarthe is minder bekend dan zijn grote zus 'La Loire', maar zeker niet minder interessant. Het historische stadje Vendôme was vroeger een vaste stopplaats voor pelgrims op weg naar Santiago de Compostela. De Chapelle Sint Jacques is nu een expositieruimte. Het centrum is niet heel erg groot. In enkele uren heb je een mooie wandeling en tevens een cultuurbad gehad. De gotische kerk 'La Trinité' maakte deel uit van een immens Benedictijnenklooster dat gesticht werd in de XI eeuw. Van het klooster, dat tijdens de voorbije eeuwen verscheidene keren werd verbouwd is er weinig overgebleven. Op de binnenplaats zijn er, tijdens de zomermaanden, dagelijks evenementen. Een wandeling door de lange winkelwandelstraat brengt je naar het Parc Ronsard met een oude molen en naar 'Le collège des Oratoriens', het vroegere lyceum waar nu het gemeentehuis in gevestigd is. Verschillende zijarmen van de Loir lopen doorheen het gezellige stadje, rijkelijk versierd door bloemen en mooie plantenperken. Via verscheidene bruggetjes kan men de loop van het riviertje, met watervalletjes, volgen. De borden onderweg vertellen u de geschiedenis hiervan. In de XIX eeuw veranderde het stadscentrum en blijft de 'Tour Saint Martin' nog de enige getuige van de kerk die hiervoor moest wijken. Het kasteel van middeleeuwse oorsprong, bovenop de heuvel, onthult nog weinig sporen van de pracht van dit oude toevluchtsoord van de dynastie van Bourbon-Vendôme. Verschillende opeenvolgende plunderingen en met name die begaan gedurende de Franse revolutie, hebben het kasteel tot een ruïne gemaakt. Een wandeling doorheen het park van het kasteel biedt een uitzonderlijk panorama over de stad en zijn monumenten. De avondwandeling die we in het mooi verlichte stadje maken wordt de volgende morgen nog eens in het zonlicht herhaalt. Bij de plaatselijke bakker halen we ons ontbijt en na het eten maken we ons klaar om te vertrekken.

Vertrek in Vendôme via Châteaudun en Chartres, richting Rouen. We volgen de N154 naar Dreux en Evreux en willen Rouen vermijden. We vervolgen D316 via Les Andelys en komen zo terecht in Forges Les Eaux. De MH parking (met alles er op en eraan) is ideaal voor een tussenstop en is gelegen recht tegenover de camping en op 500m van het centrum. We nemen de fietsen en rijden eerst naar de grote supermarkt op 300m van de parking. Na het eten fietsen we naar het centrum.
" Par le fer et par l'eau " is het devies van Forges Les Eaux.  In het Gallo Romeins tijdperk was de streek rijk aan erts en ontstonden er vele smederijen (=forges).  Na de uitputting van het erts ontstonden er therapeutische bronnen. In 1573 ontdekte men het ferrugineuse karakter van het water en wordt het stadje een kuuroord.  In de XIX eeuw werd begonnen aan de bouw van een casino, de allereerste thermale instelling met badkamers en douches.  Het werd echter in 1896 door een brand vernietigd, maar werd heropgebouwd in 1902. Vandaag behoort het casino van Forges Les Eaux bij de tien grootste van frankrijk.  Aan het begin van de XXI eeuw heeft de groep Partouche het lot in handen genomen en het casino zijn huidige bestemming gegeven door niet alleen het plezier van de spelen, maar ook door de oprichting van een 'Club Med' die de traditie van het helende water verder zet. Ook het grote park aan de Avenue Mathilde, gelegen tussen twee rivieren, de Andelle en de Chevrette is een trekpleister voor fietsers en wandelaars. Het is al bijna donker als we terug op de parking komen. Na een rustige nacht trekken we de volgende dag naar de wekelijkse markt in het midden van het centrum. Na een uurtje komen we terug op de parking. De nodige services worden gedaan aan de MH en we maken ons klaar om verder te rijden. Forges, wij komen nog terug.