We zetten onze reis verder en zo komen we in Bad Bentheim, (Niedersaksen) bekend door de Bentheimer zandsteen en het Kasteel Bentheim (Burg Bentheim).
Hier werden geneeskrachtige zwavelbronnen ontdekt waardoor de plaats nu een erkend heilbad is, te herkennen aan het woord "Bad" in de naam.

De centrale parking aan de Funkenstiege, met voorbehouden plaatsen voor MH en service, ligt aan een mooi groot park met zicht op de hoger gelegen Burg.
Bij de inrit van de parking is ook het Sandsteinmuseum waar veel wetenswaardigheden over dit »Bentheimer goud« zijn verzameld.  
De stad bereik je via het park of langs de Funkenstiege. Smalle straatjes, geplaveid met kinderkopjes en flink wat hoogteverschil.
We komen hier aan op maandag en zodoende kunnen we vanavond een “Nachtwächterrundgang” met de nachtwaker meemaken.  Om 21 uur is het verzamelen aan de ingang van de burg en verschijnt stipt, in historische kledij gestoken, de nachtwaker met staf en lantaarn :
“Hört Ihr Leut und lasst Euch sagen: unsere Glock hat neun geschlagen. Neun versäumten Dank und Pflicht, Mensch, vergiss der Wohltat nicht.“ (Lied van de nachtwakers)

“Ik ben geen gids, maar ik bewaak de stad en u kan mij vervoegen tijdens mijn ronde.” en zo wandelen we langsheen de nauwe straatjes en steegjes, naar boven, en naar beneden en vertelt hij leuke anekdotes over gebeurtenissen uit de tijd dat de steden nog bewaakt werden door nachtwakers en torenwachters. Als de klok elf uur slaat zijn we terug op het beginpunt en nemen we afscheid : “Hört Ihr Leut und lasst Euch sagen: unsere Glock hat elf geschlagen. Elf Apostel blieben treu, hilf, Herr, dass kein Abfall sei!“

Diezelfde weg, met een beetje zoeken, doen we de volgende dag opnieuw onder een stralende zon zodat we nog enkele mooie foto’s kunnen nemen. 

Na een bezoek aan de plaatselijke Lidl (afstand viel te voet wat tegen) trekken we verder noordwaarts en zo komen we aan op onze eerste stopplaats in het Emsland :
Meppen : een oude vestingstad gelegen aan de Eems en op 20 km van de Nederlandse grens. 
(MH-plaats aan het zwembad met service - Nagelshof)
http://www.meppen-tourismus.de/themen/uebernachten/reisemobilstellplatz.html

Dit is ook weer een mooie winkelstad en op wandelafstand van de parking !
In plaats van cultuur op te zoeken wordt het shoppen. Nog overal solden en een stralende zon, wat wil een mens nog meer.

Tijdens de avond blijft het warm en genieten we buiten nog van een gezellige avond met onze medereizigers.  

We komen toe in Weener, maar het zonnetje zijn we onderweg ergens verloren.

Een blik op de oude haven laat ons de donkere lucht vergeten en we installeren ons op de MH-plaats aan de Pannenborgstraße met zicht op de historische boten die hier aan de kade liggen.

De vriendelijke Platzwart, ja zo noemen ze hier de opzichter van de staanplaatsen, komt ons in de nederlandse taal begroeten en het standgeld ontvangen.
In het sanitairgebouw kan men gratis de toiletten gebruiken en douchen met een € muntstuk. Daar gaan we zeker gebruik van maken.

Het stadje zelf is niet groot maar bezit wel enkele mooie gevels. Het is er rustig en stil maar toch gezellig.
We maken ook nog een wandeling langsheen de oude haven, over de sluizendeuren en via de nieuwe yachthaven naar het Marina Park. Hier heeft elk huisje aan de voordeur zijn eigen aanlegsteiger en aan de achterdeur een carport voor zijn voertuig. Een flinke regenbui verrast ons en druipend nat komen we terug aan de motorhome. Een warme douche doet ons nu nog meer deugd dan anders.

We zijn nu al 6 dagen onderweg en hebben nog maar 393 km afgelegd. Dus we moeten verder.
En onze route gaat verder richting Leer, waar het verleden nog levendig is en waar huizen en de schepen u vertellen over de vorige generaties tot op heden (zo schrijft de brochure).
We kunnen de motorhome plaatsen op de parking Am grosse bleich.

Op onze verkenningstocht ondervinden we dat hier heel wat te ontdekken is, zoals de haven met zijn historische boten, de Altstadt die verbonden is met de gezellige voetgangerszone (weeral winkelen) en niet te vergeten de mooie aangelegde oeverpromenade langsheen de haven.

De dagen zijn hier echter veel te kort (of willen we te veel zien en doen op één dag). Het is weeral te vlug avond of beter gezegd nacht. Dus ’s morgens terug op stap om de rest te ontdekken in dit gezellig stadje. Een vriendelijke heer van het toeristenbureau, die blij is om nog eens Belgen te kunnen verwelkomen, komt ons begroeten en bezorgt ons nog de nodige documentatie met een snoepje. Het zonnetje is terug van de partij en het wordt een warme maar vermoeiende dag.

We besluiten om vandaag toch nog verder te trekken en na de MH te voorzien van de nodige brandstof begeven we ons richting Hesel.
Een grote MH parking met service aan het begin van het dorpje. We krijgen de regenwolken weer op bezoek en moeten wachten tot het bijna donker is om een stap buiten te zetten.

In het dorpje is niets te zien en hoe verder we zoeken naar een marktpleintje of kerk, hoe donker het wordt...en donkerder en geen kat of mens op straat. Met de hulp van het ledlampje aan onze sleutelhanger vinden we de weg terug naar de parking. Verdwalen kan je hier niet want er zijn maar enkele straten, maar dan ook zonder verlichting.

’s Morgens worden we wakker van de klokken van een kerktoren en ontdekken we op een 50 m van de parking een toren met daaronder een kerk. Hoe hebben we deze kunnen missen? Moet er wel bij zeggen dat de nacht heel rustig was. Het regent de hele morgen al en we maken nog gebruik van de gratis service zodat we weeral een paar dagen verder kunnen. Tegen de middag verdwijnen de donkere wolken en komt het zonnetje af en toe eens piepen.

Onze trip brengt ons naar Aurich, het hart van Ostfriesland.
Maar tot onze spijt is de voorgeschreven MH plaats nu één grote bouwwerf is.

Historische Gebouwen, modern winkelcentrum en vele bezienswaardigheden maar deze keer niet voor ons.
En in een drukke stad een andere parkeerplaats vinden voor 2 rijdende huisjes is onbegonnen werk.

Dus zo vlug mogelijk de stad uitgeraken en op weg naar de kust.

Een bezoek aan het oude vissersstadje Greetsiel mag eigenlijk niet ontbreken.
We verkiezen de korte weg ipv via Emden Knock. Water en boten hebben we nu genoeg gezien.
Via het binnenland bereiken we de grote parking aan de ingang van het stadje.
We plaatsen ons vooraan op de parking en kunnen hier 3 uren blijven staan voor enkele euro’s. De officiële MH-plaats is achteraan op de parking.
Behalve van het toerisme leeft Greetsiel van de garnalenvisserij. Het eerste dat we zien zijn de tweelingmolens die de bekendste zijn hier in de streek. De 1^ste herbergt een gezellige Teestube en in de andere kan men Ostfriesische specialiteiten aankopen. We kiezen de weg naar de haven en komen terecht in een historische prent. Stel de bezoekers voor in historische klederdracht, dan stap je zo het verleden binnen. Hier is de tijd blijven stilstaan. De haven en de historische gebouwen in de kernplaats worden nog steeds vaak gebruikt als achtergrond bij films. In de kleine haven liggen de “Krabbenkutters” uit te rusten na hun zware dagelijkse taak op zee.  Als we via het bruggetje aan de overkant komen ontdekken we nog een gezellig steegje met eetgelegenheden en diverse kunstenaarswinkeltjes en zelfs een kerkje waarvan, raar maar waar, geen enkele muur of raam van recht staan.
Typisch is ook het platduits, dat hier gesproken wordt : “Well na Greetsiel kummt, sücht al van wieden de twee Windmöhlens, de hör Flögels bi gaude Wind immer noch dreihn”. Vertaald betekent dit het volgende: Wie naar Greetsiel komt, ziet als eerste de twee windmolens, met hun wieken die bij goede wind altijd nog draaien. Al is het heden een echt toeristisch plekje, het is de moeite om een stop in te lassen en een bezoek te brengen aan dit gezellige vissersdorpje.

We houden het hier voor bekeken en met een resem foto’s als herinnering verlaten we Greetsiel en rijden we naar Norddeich om aan de Osthafen – Am Fischereihafen een gezellige avond door te brengen met zicht op het vertrek en aankomst van de overzetboten naar het eiland Juist en Norderney en aldaar te overnachten.

De parking was niet gemakkelijk te vinden maar uiteindelijk konden we ze toch op rijden. Veel MH stonden er niet alhoewel dit volgens een duitse site een gekende stellplatz is. De stroompalen zijn reeds verdwenen en bij de service hangt een bord met vermelding “alleen voor bussen”. Hier is iets aan de hand alhoewel er geen verbodsborden staan.  We trekken er ons niks van aan en zetten ons bij de enkele mede MH-bewoners.

En dan gebeurt het volgende : een natte plek op de grond onder de motor van de MH laat ons vermoeden dat we een water- of olielek hebben. Bij nazicht beseffen we dat we wel degelijk een probleem hebben. Telefoontje naar de reisbijstand en een uurtje later komt de Pannehilfe al de parking opgereden. Deze kan de lek voorlopig dichten (aansluiting aan een tube) maar stelt ons voor om vanavond op de parking van de garage te overnachten zodat ze morgen, eerste werk, het onderdeel kunnen vervangen.

Een gezellige avond wordt het toch nog, maar wel met zicht op de kale muur van de garage. Zoals de man had beloofd wordt het kapotte stuk de volgende dag vervangen en zijn we om 9.30 uur al weer op weg.    

Nu eerst ontbijten en dat doen we op de aan de Bahnhofstraße gelegen Schützenplatz in het stadje Esens.
Na het ontbijt maken we een wandeling naar het centrum.

Wat zo bijzonder is aan dit stadje is de overvloed aan reuze beren op elke hoek van de straten.
Doordat in de middeleeuwen een beer de bewoners van de stad heeft gered van vijandige troepen is de beer het wapenschild van de stad. Van de parking leidt een pad ons tot aan de voetgangerszone van de gezellige Altstadt.

We overnachten hier niet al is het wel toegestaan.

We verlaten de kust en rijden terug het binnenland in en komen toe in Jever.
In de Jahnstraße, recht tegenover de Aldi, zetten we ons op de MH-plaats. Eerst op zoek naar de Tankstelle waar we de parking betalen en een jeton kunnen bekomen voor stroom. Nog een bezoekje aan de Aldi en dan op zoek naar het centrum. 

De stad is gekend door zijn brouwerij. Deze ontstond als kleine private brouwerij in 1848 en de Jever-Pils staat nu voor hoge kwaliteit en is gekend over heel Duitsland. De 32 m. hoge toren van de moderne brouwerij glanst in het zonlicht. Niet alleen de brouwerijtoren maar ook de toren van de in 1400 gebouwde Burg is al van ver te zien. Een groot gedeelte van de stad is autovrij. In het toeristenbureau vinden we een plannetje van de stad en met fotoapparaat in de hand verkennen we hier elk hoekje : het bronzen beeld van de waterdraagster in de voetgangerszone, de Sagen- en de Kosakenbrunnen, het klokkenspel met zijn 5 historische figuren en de Schlachtmühle om maar enkele te noemen.

Verschillende uren later zoeken we de MH-plaats terug op en zelfs met plannetje in de hand zijn we op de verkeerde weg. Uiteindelijk toch nog de juiste richting gevonden.  

Gisteren hadden we nog zon, vandaag dreigen de donkere wolken. We besluiten toch het binnenland te verlaten en na een afstand van 25 km rijden we de officiële MH-plaats “Fliegerdeich” op in Wilhelmshaven.

Een mooie plaats met zicht op het water maar we hebben het verkeerde moment gekozen om de kust terug op te zoeken.
Na enkele minuten voelen we de wind tegen de MH bonken. Als de eerste windsurfers toekomen vergeten we het gewiebel van de MH en genieten we van het mooie spektakel op het water.
We zijn naar hier gekomen om Wilhelmshaven te bezoeken, dus we trotseren de wind en maken een wandeling via de mooie wandeldijk tot aan de Helgolandkaai. We gaan ook nog even kijken op de nieuwe MH-plaats aan de Schleusenstraße. Op onze terugweg blijven we nog even staan aan de Marinehaven. Juist op tijd komen we terug bij de MH.  Een fikse regenvlaag komt er ook nog bij maar als die verdwijnt verschijnt er een mooie regenboog.
De wind blijft nog een tijdje aanhouden maar tegen de avond is het al wat rustiger zodat we nu het centrum eens gaan opzoeken. We stappen toch een 30 min. voor we de eerste winkels tegenkomen. Aan de voetgangerszone is het stil en de winkelstraten zijn leeg. Op de terugweg dreigen de donkere wolken maar we blijven toch droog. Tijdens de nacht blijven we de wind toch nog voelen.

Vandaag zien we toch al, tussen de witte wolken, een blauwe kleur.  We zijn nu al dichter bij onze uiteindelijke bestemming en gaan via de Wesertunnel naar de overkant op weg naar Bremerhaven.
Voor de parking is het nog even zoeken tot een vriendelijke inwoner ons de weg wijst naar de MH-parking aan de Doppelschleuse. We hebben geluk, er zijn nog enkele plaatsen en we kunnen zelfs naast elkaar staan. Het is een mooie verzorgde parking met sanitairgebouw met douches en met zicht op de sluizen. Van op de berm, want de parking ligt iets lager, hebben we zicht op het centrum.
Een mooie skyline die we direct al vastleggen in ons fotoapparaat. Een plan van de stad krijgen we van de uitbater en even later gaan we richting centrum.

Na een 15 min. zien we al een eerste glimp van de Bark „Seute Deern“ van het scheepsvaartmuseum. Iets verder ligt een onderzeeër. Wereldwijd is het de enige nog bestaande U-boot van het type XXI.

Het Klimahaus 8° Ost waarvan de opening voorzien is op 1 maart 2009 staat nog gedeeltelijk in de steigers maar de opening van het Mediterraneo is al voorzien op 9 oktober 2008.

Het uitzicht van de haven heeft een grote verandering ondergaan, zeker met de bouw van het 140 m hoge Atlantic Hotel Sail City waarvan het uitzichtplatform toegankelijk is voor het publiek. Met de lift gaan we 90 m hoog naar het 1^ste platform en dan via de trappen gaan we verder naar het 2^de platform. Hier boven hebben we een schitterend uitzicht over Bremerhaven en omgeving.

Om alles hier te ontdekken zal het ons toch een paar dagen kosten. De volgende dagen hebben we echt veel geluk met het weer. Elke dag een stralende zon. Dus elke dag een andere kant van Bremerhaven te ontdekken. We moeten zelfs niet van de parking gaan om iets te beleven. Het is hier, door de sluizen, een komen en gaan van bootjes en zelfs schepen van metershoog. We willen hier langer blijven maar na 3 dagen moeten we toch aan onze terugweg gaan denken. Alles hebben we hier nog niet gezien, daarvoor moeten we ooit toch terugkomen.

Zo, in plaats van verder noordwaarts gaan we terug zuidwaarts via de Wesertunnel.

Ons plan om een stop te houden in Bad Zwischenahn moeten we spijtig uitstellen tot morgen want we geraken niet in het stadje. Vandaag zijn er feestelijkheden. Het hele stadje is afgesloten voor het verkeer. Uitsluitend met bloemen versierde huifkarren kunnen er in en uit. 

Een 10 km’s verder vinden we een stopplaats voor de nacht in Westerstede. Een groot plein (MH parking met service) gelegen aan een camping op enkele 100 m van het centrum. Na het avondeten trekken we toch nog even het stadje in. En dat viel reuze mee. Elk vierde jaar vind hier het grootste Rhododendronevenement van Europa de "Rhodo" (Rhododendronfeest) plaats. Het laatste Evenement was in 2006 en het volgende word in 2010 georganiseerd.  De stad is niet alleen een bezoek waard tijdens de bloeiperiode. Het centrum zelf is niet groot maar heel gezellig. 
We lopen er constant tussen de metershoge bloembakken en allerhande figuren gemaakt van bloemen.

De nacht is rustig en stil alhoewel de parking nogal dicht tegen de hoofdweg ligt.

Vandaag proberen we nog eens Bad Zwischenahn binnen te rijden.
Nu geen enkel probleem. We hebben zelfs nog plaats op de MH parking “Am Badepark”.
Het stadje is gelegen aan een groot meer en is een, door de overheid erkend, kuuroord met verschillende kuurklinieken en wellnesscentra’s aan het meer.
Tijdens een wandeling door het centrum komen we aan de “Iezegem Platz” (“Partnerstadt in Belgien seit 1980”)  Op dit pleintje staat een oude watertoren die dienst doet als panoramatoren maar de klim naar boven geeft niet het resultaat dat we verwachten.
Tussen de bomen zien we een glimp van het meer en volgen het pad langsheen de oude gerestaureerde kuurhuizen. Iets verder komen we op een moderne promenade met aan beide kanten grasperken voorzien van stoeltjes en banken.
Als we de witte rondvaartboot zien aanleggen aan één van de steigers roept dit echt nostalgie op. Dit doet mij denken aan één van onze vorige reizen langsheen de Bodensee.
’s Avonds maken we nog wandeling naar het “Park der Tuinen” met zijn meer dan 90 professioneel ingerichte thematuinen. Het park is in de zomermaanden open tot 24 u.  

We blijven de route zuidwaarts volgen en zoals we al eerder beslist hebben maken we een omweg via Papenburg want we willen dat grote cruiseschip aan de Meyer Werft toch eens van dichtbij bekijken.
Daar aangekomen zien we dat we hier niet alleen zijn. Als we de parking oprijden komen we in een andere wereld terecht.
Recht voor ons zien we een reus van een schip.
De eerste blik is nog maar het voorsteven en bij het verder rijden komt de zijkant in zicht. Wat is dat ? Onze mond valt open. Als je nog nooit een cruiseschip van dichtbij gezien hebt kun je u dat niet voorstellen.
Met een breedte van 36,80 m en een lengte van 317,20 m is het schip het grootste dat ooit in Duitsland gebouwd is. Het biedt plaats aan 2850 passagiers in 1425 cabines en heeft 19 decks.

We blijven de Celebrity Solstice nog een tijdje bewonderen want die zien we nadien nooit meer terug. Het schip wordt op 24 oktober 2008 aan de amerikaanse rederij ‘Celebrity Cruises’ overgedragen.  

We besluiten op de MH parking in Meppen te overnachten. 
Daar aangekomen krijgen we een sms van vrienden dat ze morgen op de MH plaats in Nordhorn zullen zijn.  Dus daar rijden we morgen naartoe.

Het goede weer laat ons de laatste dagen in de steek. De meeste tijd is het droog, maar de lucht is grijs en het zonnetje is nergens te bespeuren.

Iets na de middag komen we toe in Nordhorn. De gemeente ligt in het uiterste zuidwesten van Nedersaksen, en in de nabijheid van de grens met Nederland. 
Bij het oprijden van de parking zien onze vrienden ons aankomen en wijzen de enkele vrije plaatsen aan. Het is een gezellig weerzin en we hebben natuurlijk veel te vertellen.
Even later gaan we op stap richting centrum. Nordhorn heeft ook een meer “de Vechtesee”. Op de rondvaartboten "Vechtestromer" en "Vechtesonne" bent je dagelijks welkom voor een boottochtje. We wandelen nog even door de winkelstraat alvorens we terug naar de MH gaan voor een gezellig koffie-en babbeluurtje. 
Na het avondeten gaan we nog eens de stad in en wandelen we langsheen de Vechte het stadspark binnen. Nu een oase van rust maar tijdens diverse weekends in de zomer kan je er genieten van jazz, soul, funk of Latijns-Amerikaanse ritmes.
Bij een lekker wijntje wordt de avond afgesloten. En maken we al plannen voor de volgende weken.

Onze wegen gaan terug uit elkaar, want onze vrienden willen nog naar Meppen en Kleve en wij… wij moeten richting naar huis.
We hebben nog één stopplaats te doen en op de middag nemen we afscheid en gaan we richting Niederrhein. Jaren terug, toen er nog geen MH plaats was in Xanten, waren we al eens hier. Xanten (Partnerstad met Geel) is best gezellig en we willen hier nog één nacht blijven. Het Archeologisch Park gaan we nu niet bezoeken maar we trekken nog even de stad in, na ons geïnstalleerd te
hebben op de MH plaats.
Het centrum is niet veel veranderd in al die jaren, dus al vlug vinden we hier onze weg langsheen de historische bezienswaardigheden. De volgende dag brengen we een uitgebreid bezoek aan het stadje en tijdens het terug keren naar de parking worden we overvallen door een fikse regenbui.
Bij de MH aangekomen blijft het regenen en we besluiten om vandaag huiswaarts te keren.

Nog even langs de serviceplaats en na een afstand van ongeveer 200 km staan we terug voor onze voordeur. Het is vrijdag 21.15 u en hebben nog het hele weekend om na te genieten van onze reis voor we maandag terug op het werk moeten zijn.

Dus, waarom niet richting Duitsland…..Noord Duitsland ? En is daar wat te beleven ?