Al hoewel er geen zon vandaag te zien is maar wel veel wind gaan we toch op stap om de omgeving te verkennen. Aan de kaai van onze parking ligt een onderzeeër U-434. Deze is te bezichtigen. Verder komen we aan de uitgangsbuurt St Pauli met zijn eigen privé strand en strandbar. We wandelen naar de St. Pauli Landungsbrücken. Hier vertrekken de meeste rondvaarten. Men kan kiezen uit een historische barkasse, een muziek- en dansboot of een grotere rondvaartboot langsheen de haven ("Dikke Pötte ganz nah" zegt men hier ). De kade hier is mooi aangelegd met banken, palmbomen en langsheen het water een moderne reling voor de veiligheid. Bij goed weer is het hier gezellig vertoeven, maar daar gaan we toch niet op wachten. We maken ons niet druk i.v.m. de weersvoorspellingen . Plaatsen zijn misschien mooier in het zonlicht maar we zijn op vakantie en we nemen de dagen zoals ze zijn.

De Landungsbrücken, ja wat is dat ! Het is een centraal gelegen verkeersknooppunt van de S-Bahn, de U-Bahn en de schepen, maar meer nog een toeristische attraktie. Het gebouw heeft 2 torens met halverwege op de muur een klok en een waterstandsmeter van de aktuele stand van de Elbe. Ze zijn van ver zichtbaar door hun groene koepel. In 1839 ontstond hier de eerste aanlegplaats, voornamelijk voor stoomboten
Aan de ander kant is de ingang van de "Alter Elbetunnel". De in 1911 geopende Elbetunnel met een lengte van 426,5 m verbindt de noordingang (aan de Landungsbrücke) met het eiland Steinweder en is toegankelijk voor voertuigen, fietsers en voetgangers. We wandelen nog wat verder tot aan de twee schepen die behoren aan het scheepsvaartmuseum. Als de lucht donkerder wordt door een opkomende regenbui is het tijd om terug te keren. Vanuit de motorhome hebben we zicht op de Köhlbrandbrücke die rechtstreeks naar de haven gaat. Met haar totale lengte van 3618 meter en een hoogte van 53m is zij de op één na langste wegverkeersbrug van Duitsland.

Als de avond valt beginnen overal de lichten in de haven aan te gaan en een mooi kleurenpatroon valt over de Elbe. Laat in de avond kunnen we nog het vertrek van de cruiseboot aanschouwen.
De volgende morgen is de weerstoestand al iets verbeterd en na de zoektocht naar de bakker en het ontbijt zoeken we één van de kerken op die bij de toren hoort die we vanop onze standplaats zien. De Evangelische - Lutherische "St Trintatis Altona Kirche" En wat we hierover te weten komen is dat op deze plaats in de jaren 1649/1650 een andere kerk stond waarvan het kruis met de 'lachende Christus van Altona' bewaard is gebleven. Dit kruis is wel heel ongewoon. Na de heropbouw is de kerk in juli 1943 tijdens de oorlog gebombardeerd en werd ze weder heropgebouwd in zijn oorspronkelijke staat in 1958. De binnenzijde werd wel modern ingericht.

Vanop deze plaats is het oude centrum van Hamburg te voet bijna niet te doen. De moedige mogen de 4 km stappen maar wij gaan hier niet aan beginnen.

Tijd voor het middageten en dan een wandeling van ongeveer 2 km naar de Speicherstadt. Het bevindt zich op een eiland in de Elbe en is een groot complex van op palen gebouwde havenpakhuizen uit het eind van de 19e eeuw in rode baksteen, die voor een deel nog steeds als zodanig in gebruik worden. De pakhuizen staan grotendeels in het water en er liggen bulkgoederen als koffie, thee, cacao, kruiden, specerijen en tabak opgeslagen, maar het is ook de grootste opslagplaats van Oosterse tapijten ter wereld (geschatte waarde 1,6 miljard euro!). Maar tot onze spijt moeten we andere plannen maken. We zijn hier gisteren toegekomen na 16 uur en dachten nog een tweetal uurtjes hier te kunnen vertoeven tot de parkwachter ons kwam zeggen dat we om 14.00 uur moesten vertrekken.