Met tussenpozen valt het water met bakken naar beneden. Gewapend met een regenscherm trekken we naar het heiligdom. Een grote witte kerk met gouden kroon overheerst het grote plein. De toren is 65 m. hoog en het plein is 2x het St Pietersplein van Rome. Mensen met kniebeschermers en op hun kousen schuifelen over een speciaal aangelegde baan. In de aangrenzende winkeltjes verkoopt men ledematen in was, deze worden dan geofferd en aangestoken. Ik vind het sereener dan Lourdes, daar was ik onwel van al de ellende die daar ten toon gesteld werd.
Wij nemen de N 109 tot afslag naar Praia de Leirosa. Een grote verlaten parking naast het strand. Hier eten we onze boterham op. Verder naar Figuera da Foz. Hier steken we de Rio MONDEGO over via 2 mooie bruggen. Hier moeten we volgend jaar eens terugkomen.
In plaats van de N109 te blijven volgen stuurt onze Louise ons langs een zandbaantje waar je nergens kan keren. Op 23 km is de eerste afslag, deze brengt ons terug in de bewoonde wereld. Onze Ludo kom er niet mee lachen:oops: In Mira nemen we de afslag naar de praia en komen zo aan de camping toe. Camping Orbitur en ACSI. Grote plaatsen ,maar o zo veel zand! Onder de hoge bomen is het wel even zoeken om een plaats te vinden waar we ontvangst hebben. De duinen en het strand zijn op 200 m. Het plaatsje ligt tussen de lagune en de zee. Het is een vissersdorp dat stilaan door de toeristen, voornamelijk Portugezen ontdekt wordt.
