IN BEELD. Tien iconische momenten uit de rijkgevulde carrière van Rik Van Looy
Rik Van Looy boekte 367 overwinningen bij de elite. Wij kozen tien memorabele momenten uit zijn rijkgevulde carrière en illustreerden ze met fantastische zwart-witbeelden.
Gent-Wevelgem 1956
De eerste klassieke zege van Rik Van Looy, die zijn drie metgezellen klopt. Rik Van Steenbergen eindigt in het peloton op 1’10”. Van Looy zou Gent-Wevelgem nog twee keer winnen.
WK 1957 in Waregem
Een jaar eerder werden rivalen Van Steenbergen en Van Looy nog één en twee op het WK in Kopenhagen. Rik I (Van Steenbergen) en Rik II (Van Looy) spreken voor het WK 1957 in Waregem af dat ze niet achter elkaar zullen rijden. Als Van Looy aanvalt, houdt de 33-jarige Van Steenbergen woord. Maar Marcel Janssen weigert mee te werken met Van Looy en Van Steenbergen weet Fred De Bruyne te overtuigen om achter het duo te rijden. Van Looy en Janssen worden gegrepen, Van Steenbergen wordt voor de derde keer wereldkampioen en Van Looy moet zich tevredenstellen met een vierde plaats.
Ronde van Vlaanderen 1959
Van Looy kent in de Ronde van Vlaanderen vaak pech, waardoor hij pas bij zijn zesde deelname weet te winnen. Hij doet dat in de Belgische driekleur. Het is voor Van Looy zijn tweede monument na Milaan-Sanremo een jaar eerder.
Wereldtitel 1960 op de Sachsenring
Van Looy klopt de Franse spurter André Darrigade en Pino Cerami om zich voor de eerste keer tot wereldkampioen te kronen.
Parijs-Roubaix 1961
Van Looy, getooid in de regenboogtrui, boekt zijn eerste van drie zeges in Parijs-Roubaix. Pas daags ervoor wordt de gips aan zijn pols verwijderd die hij twee weken eerder heeft geblesseerd bij een val in de Ronde van Vlaanderen. Hij wint de sprint op de piste in Roubaix bovendien op een leegloper.
Luik-Bastenaken-Luik 1961
Een zege die de sterkte van zijn ploeg etaleert, de fameuze Rode Brigade. Faema heeft vier renners in de top vijf. Dankzij zijn overwinning in Luik wordt Van Looy de eerste renner ooit die de vijf monumenten wint. Belangrijke kanttekening: destijds was de Ronde van Lombardije nog niet zo selectief als vandaag. In 1959 won hij er na een massasprint.
Opgave in de Tour de France 1962
Hoewel hij geen klimmerstype is, droomt Rik Van Looy ervan een grote ronde te winnen. In 1958 wordt hij vierde in de Giro -hij pakt ook de bergtrui- en derde in de Vuelta en ook in 1965 staat hij op het podium in de Ronde van Spanje. In 1962 debuteert hij in de Tour en zet Jacques Anquetil onder druk met een agressieve koersaanpak, maar in de elfde etappe moet hij opgeven na een botsing met een persmotor. Nadien krijgt hij thuis duizenden steunbrieven.
Zilver op het WK in 1963 in Ronse
Het verlies van het wereldkampioenschap in Ronse tegen Benoni Beheyt blijft een van de meest dramatische en besproken momenten uit Van Looy’s carrière. Van Looy eist, in ruil voor een riante financiële vergoeding, de steun van de Belgische ploeg, maar in de spurt wordt hij nog gepasseerd door zijn 22-jarige landgenoot Benoni Beheyt. Het land staat op zijn achterste poten. Desmet, een ploegmaat van Beheyt, wordt ervan beschuldigd de spurt bewust te vroeg op gang te hebben getrokken.
Waalse Pijl 1968
Van Looy bevindt zich in de herfst van zijn carrière als hij de Waalse Pijl wint, waarmee hij de eerste renner wordt die minstens één keer alle grote klassiekers van zijn tijd wint. Het is ook zijn laatste klassieke zege.
Tour de France 1969
Op 35-jarige leeftijd slaat Van Looy nog één keer toe in dé Tour de France van Eddy Merckx. Hij wint de vierde etappe met aankomst in Nancy niet in een sprint, maar met een solo van liefst 114 kilometer. De maximale voorsprong van Van Looy bedraagt 12 minuten waarvan hij aan de streep nog 42 seconden overhoudt.