Met zijn zwarte snor, net als die van Super Mario, en de vrolijke onbezonnenheid van Pinokkio kon het achteraf gezien moeilijk anders: Senne van der Zweep, de 28-jarige sociaal werker uit Borgerhout werd op Sicilië ontmaskerd als de valsaard onder de mollenjagers. Na Lennart Driesen in 2021 is het de tweede keer dat een jonge Kempenzoon de rol mocht spelen en iedereen om de tuin leidde met zijn grote gunfactor. “Hij was slim, sluw, geslepen, maar vooral geliefd”, reageert de 33-jarige Bernard Balcaen, de leerkracht die Sennes streken doorzag en aan het einde met de winst ging lopen. “Hij kon uithalen wat hij wilde, het werd hem telkens liefdevol vergeven.” Dat hij vertrouwen kon winnen met zijn persoonlijkheid, paste bij de tactiek die Senne voor ogen had: “Ik ben een natuurlijke valsspeler, en dat trekje kon ik de vrije loop laten. Aanvankelijk was ik misschien wat meer op de achtergrond in deze competitieve groep, maar ik vond het belangrijk om er echt als mezelf te staan, zodat ik ’s avonds na de proeven niets moest acteren.”

Mindfuck

De finale was naar goede gewoonte een aflevering gevuld met stunts en imposante locaties. Geld noch moeite werden gespaard om het slotstuk van de queeste genoeg cachet te geven. Traditiegetrouw is de rek er wat uit in de finalespellen, omdat de zaak soms beklonken lijkt en de mol bijna van zijn taak wordt ontheven. Dit keer had de productie nog een omgekeerde bungeejump in petto, terwijl er ondertussen een zoek-de-zeven-verschillen plaatsvond, op de tonen van Andrea Bocelli en andere Italiaanse meezingers. Het soort spellen waarbij je tijdens de ellenlange uitleg al denkt: zullen we gewoon spelen en dan zien of het lukt? Maar de beelden van drie paar in de lucht bungelende baskets zijn misschien wel de leukste van heel het seizoen.

Nog vaste prik in de finale: mannen in hun beste kostuum, stuurse blikken en een montage die je tot op de laatste seconde wil doen twijfelen aan je hoofdverdachte. Kwam daarbij dit jaar: een mindfuck van jewelste, in de vorm van een AI-boodschap (het speeltje van deze jaargang) van de drie finalisten, die er zelf naar mochten luisteren tijdens het laatste diner met presentator Gilles De Coster. Wie goed oplette, zou naast de twee klonen van de finalisten de echte stem van de mol kunnen herkennen. Iets wat uiteindelijk vooral echo’s oplevert in de tunnel waar je als kijker al in vertoeft, maar waarbij het angstzweet je plaatsvervangend uitbreekt. Kan iemand je na 21 dagen goed genoeg kennen om je echte stem eruit te halen?

Lees ook

Lees ook

Na ‘De mol’: deepfake-stemmen zijn niet voor iedereen een spelletje 

De laatste opdracht was nog zo’n klassieker in het moluniversum: een indoor-sluipopdracht. Dit keer moesten er objecten gestolen worden uit de Villa del gattopardo, een palazzo waar ooit de aristocratische familie uit het boek Il gattopardo (de tijgerkat), van Tomasi di Lampedusa, woonde. Om een historische link met het eiland zat de productie trouwens niet verlegen: na eerdere verwijzingen naar de maffia (de tomatensausbom!), de vermaledijde pizza hawaï of national treasure Pinokkio, paste ook dit boek perfect bij het decor én de geel-zwart gekleurde huisrobot op pootjes, die op het nippertje nog 2.000 euro kon afsnoepen van Senne. Of was het nu andersom?

Bliksemafleider

Had u het dit jaar mis met uw molverdenking, dan bent u zeker niet alleen. De 41-jarige boomverzorger Michaël Moens, verliezend finalist, zorgde voor zoveel afleiding dat u waarschijnlijk door de bomen het bos niet meer zag. Op de verdachtenlijstjes van de kijker (volgens de cijfers van Play 4) stond hij vanaf de eerste afleveringen bovenaan, wat van hem een perfecte bliksemafleider maakte. “Michael is voor mij wel een godsgeschenk geweest”, geeft Senne toe. “Elk seizoen is er wel iemand mee die in zijn enthousiasme heel wat stommiteiten begaat. En Michael bood me die schaduw, waarin het aangenaam toeven was.” Bij kijkend Vlaanderen lukte het Senne grotendeels onder de radar te blijven, maar bij de finalisten werd er niet meer getwijfeld tijdens de laatste test. Beide heren vulden alle dertig vragen in op Senne, maar het was Bernard bij wie uiteindelijk het winnaarslicht in de ogen scheen, daar op de binnenkoer van de abdij van Santa Maria del Bosco. Hij neemt een prijzenpot van 24.160 euro mee naar huis.

Verdubbelaars

Elk jaar blijven de makers bijzonder trouw aan de regels van het format, al worden er ter variatie ook smaakmakers in de mix gegooid. Na het jaar van “Er is nog geen mol gekozen”, kwam er ook “Wordt de mol naar huis gespeeld?”, gevolgd door “Matteo Simoni gaat mee!”. Dit jaar stond in het teken van de verdubbelaars. Daarmee kon het totaal te winnen bedrag oplopen tot 100.000 euro. Dat er daarvan minder dan een vierde werd verzilverd, mag Senne op zijn conto schrijven. “Ik denk dat er dit jaar echt gezocht werd naar een mol die plankgas durfde te geven, want plots waren er opdrachten bij waarbij je in één klap 10.000 euro kon verdienen. Dat gaf best wel wat druk, want je wil niet de geschiedenis ingaan als de mol met de hoogste pot ooit.”

Al bij al was die gimmick geen lang leven beschoren: net als de kijker leken ook de kandidaten steeds te vergeten dat er verdubbelaars in het spel zaten. Toch was het de mol zelf die in aflevering vijf de laatste verdubbelaar naar huis speelde en weer opgelucht kon ademhalen. “Ik kreeg geen inzicht in de testresultaten van de kandidaten. Dus het was een berekende gok om hem aan Lynn te geven. Ik wist niet dat ze die avond een rood scherm zou krijgen. Als mol heb ik me ongelooflijk goed voorbereid, ik kende elke puzzel vanbuiten, de plaats van elk automerk, herhaalde elke avond alles nog eens honderd keer… Maar dat aspect van het spel, daar had ik totaal geen controle over.”

Wanneer zijn medefinalisten de mol op het spoor kwamen en hoe Senne iedereen een rad voor de ogen draaide, komt u pas volgende week te weten, in de terugblikaflevering. Passeren het scherm dan hopelijk: Senne die met pizzabodems gooit en de spaghettisaus van moederlief vergelijkt met die van de buurvrouw.

Lees ook

‘De mol’ dendert richting finale: wie is de échte Pinokkio?