Zij moeten de baan wél op: gezondheidswerkers trotseren gladde straten voor patiënten

Thuisverpleger Christophe Compeers uit Deurne spendeert dagelijks uren in de auto om van patiënt tot patiënt te rijden in Antwerpen en de rand. “Sommige wegen zijn nu te glad en gevaarlijk om tot bij de patiënt te geraken.”

Al vijf jaar is Christophe thuisverpleger, maar een verkeerschaos zoals maandag had hij nog nooit gezien. “Ik rijd rond in Antwerpen en omgeving en heb het steeds moeilijker om op tijd mijn ronde af te werken door de verkeersdrukte. Als de sneeuw het verkeer lamlegt, wordt het helemáál moeilijk.”

“Ik coördineer ook andere thuisverplegers. Maandag liet ik weten aan alle verplegers dat ze best de autosnelwegen konden vermijden vanwege de file, maar ook de smalle binnenwegen waren bijna onmogelijk om door te geraken. De vertragingen voor mijn patiënten liep op tot zo’n anderhalf of twee uur. Eén patiënt heb ik zelfs moeten afbellen, hij woont ergens in de buurt van velden aan een smalle weg en die was te glad. In Borsbeek heb ik de wagen vastgereden en heb ik de wielen moeten uitgraven. Pas na drie kwartier kon ik weer verder. Vier uur later dan normaal heb ik uiteindelijk mijn ronde op die ene patiënt na maandag kunnen afwerken. Gelukkig is mijn echtgenote is ook thuisverpleegster en was ze zelf ook later thuis”, zegt Christophe lachend.

Gisteren ging het volgens Christophe al iets beter op de baan. “Maar het blijft ongelooflijk hoe sneeuwval zo veel problemen veroorzaakt op onze wegen. Gelukkig zien we onze patiënten dagelijks en kennen hen persoonlijk. Ze tonen dan ook begrip als we er niet op tijd geraken.”

Dubbel zoveel oproepen

Yves Renard is ambulancier en heeft woonzorgcentrum Hof ter Schelde op Linkeroever als uitvalsbasis. Ze krijgen bijna dubbel zoveel oproepen. “En het duurt door de sneeuwval langer om ter plaatse te geraken. Bel dus alleen naar ons als het dringend is.”

“In zowat de helft van de gevallen gaan de oproepen voor een ambulance over zaken die eigenlijk door de huisarts behandeld kunnen worden”, zegt Yves Renard. “Zeker als de wegen er slecht bij liggen en het erg druk is op de baan, is het voor ons frustrerend om voor zulke oproepen uit te rukken. Daardoor moeten de dringende gevallen ­nog langer wachten.”

Volgens Yves kreeg de noodcentrale in provincie Antwerpen maandag zo’n 650 oproepen binnen. Tijdens een normale dienst zijn dat er 300 tot 400. De oproepen voor de brandweer zijn daarbij geteld. “We hebben het dus enorm druk. Toch proberen we overal te geraken. Wanneer de baan te glad is, stappen we aan het begin van de straat uit en wandelen we met ons materiaal verder. Een paar ambulances hebben zich de afgelopen dagen even vastgereden, maar grote problemen bleven gelukkig uit. We weten dat we extra moeten opletten, we beoefenen een gevaarlijke job. Ook al hebben de ambulances winterbanden. We proberen geen risico’s te nemen. Ambulanciers riskeren elke dag hun eigen leven voor anderen in het gevaarlijke verkeer.”

“De oproepen die binnenkwamen door de sneeuwval waren gelukkig meestal voor kleine ongevallen. Mensen rijden kalmer met dit weer. Als er al een ongeluk gebeurt, is er vaak enkel blikschade. We hebben wel enkele oproepen gekregen van voetgangers die uitgegleden zijn op gladde paden.