In Aalst leeft het trauma sterk, maar blijft de scepsis groot: “Zal de waarheid na 31 jaar doofpot nog wel uitkomen?”

LEES OOK: Het verhaal van de overvallen waarbij ‘de Reus’ voorop liep (+)

Een koppel tachtigers wandelt met een volle boodschappenkar de parking van de Delhaize aan de Parklaan op. “Wij zijn er destijds aan ontsnapt”, zegt de vrouw, afkomstig uit Erembodegem. “We waren in Aalst naar de mis geweest en wilden nog snel een boodschap doen, maar omdat het al laat was, zijn we doorgereden. Op de terugweg hoorden we de sirenes van de ambulance loeien. Een jongen uit de buurt had minder geluk: hij was Pampers gaan halen in Delhaize en heeft door een kogel zijn oog verloren.”

Met naam en toenaam in de krant, dat is uit den boze. Een foto willen ze zéker niet. De angst rond de Bende van Nijvel is na al die jaren nog altijd groot.

Groot dorp

Aalst is een centrumstad maar tegelijk een groot dorp waar de mensen elkaar kennen. Velen kennen dan

ook iemand die de aanslag van dichtbij heeft meegemaakt, of een dicht familielid of een kennis ervan. “Ik was zwanger van mijn derde kindje en was thuis toen ik het vreselijke nieuws op de radio hoorde”, vertelt Daniëlle (68). “Ik heb direct mijn man gebeld. Ik kende de dochter van een van de dodelijke slachtoffers. Ik hoop dat er nu eindelijk schot in de zaak komt, voor de nabestaanden. Maar het heeft al te lang in de doofpot gezeten”, vreest ze.

Schoten gehoord

“Ik heb toen de schoten gehoord”, zegt Achiel De Groote (72) die in de Parklaan woonde. “De 900(nu de hulpdienst 100, nvdr.) is met vlammende sirenes afgekomen. Die namiddag was ik er met mijn vrouw nog gaan winkelen.”

“Ik weet niet of ’t nog zal uitkomen”, gaat Achiel voort. “Ze hebben het laten aanslepen en op de koop toe van Dendermonde naar de Walen gestuurd.”

Ook de Aalsterse kunstschilder André Van Schuylenbergh (65) kan zich 9 november 1985 goed voor de geest halen. “Wij waren enkele uren vóór de raid inkopen gaan doen voor vrienden die kwamen eten. Maar toen het maal op tafel stond, werd het nieuws onderbroken. Ik had op slag geen honger meer. Ik heb het geluk gehad dat ik het van mij af kon schilderen. Het heeft maanden geduurd voor ik opnieuw via de parking die Delhaize ben kunnen binnengaan.”

Lees ook: Groep Diane, de “cowboys” van de rijkswacht (+)

Verschrikkelijk voor nabestaanden

“Ik kende een van de slachtoffers een beetje: een vrouw die in een winkel in de Nieuwstraat werkte. Ik

hoop dat het juist is dat ze een spoor hebben”, zegt Van Schuylenbergh. “Dat er eindelijk eens een oplossing komt. Het zijn allemaal vraagtekens: ik kan niet begrijpen dat het zo lang duurt en dat er zo veel sporen zijn die tot niets leiden. Voor de nabestaanden moet het verschrikkelijk zijn.”

“Het werd tijd dat ze iets vonden”, zegt ook een 78-jarige vrouw uit Erembodegem. “En ik ben serieus verschoten dat ‘De Reus’ een Aalstenaar is. Die avond was ik net terug van mijn werk in de GB in Ninove. De schoonzus van mijn zus woonde net om de hoek van de Delhaize en zag het vanuit haar slaapkamer gebeuren. Toen ik hoorde dat de gangsters langs achteren vertrokken waren, heb ik direct de directrice van de GB gebeld om haar te waarschuwen. De dochter van een zus van mijn tante heeft tijdens de aanslag zowel haar man als haar dochter verloren”, zegt ze. “Ik hoop dat het eindelijk uitkomt, maar na 31 jaar doofpot is er nog maar weinig hoop.”